14 अ़ङ्ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, अ़क्छा म़ना “अ़ङ्का साकोङ्छ़ङ मुङा”नि य़ङ, मेन काचि अ़नुनिन्नालो मोदाङ्का दि तोक्तु कि? खोसोओ अ़साकोङ्छ़ङ्आ खो लेन्मा ऱ?
देकिनालो अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, आम्नुओ साम्योक्मि य़ङ्हुप काचिन्पाचि खोन्कि फरिसिचिदाङ्का च़लोक अ़नुवाक मान्लिमाङ्तारि खानानिन देम्खाछाङ निनाम्हाङ्होन्दा वाङ्मा त़ऱन्मिन।
खोसाआ मोचिओ अ़चुय़ङ लासु, “ह्वातात तित कातोक्आ मान्तोक्कादा अ़क्तात प़ने, खोन्कि चामायु कातोक्आ मान्तोक्कादा प़ने।”
मेन साङ्आ अ़ङ्य़ङ एनुकि मोवात्नि अ़च़निन, मो छ़ङ मात्द़ङ्ओ बाखादा खिम कामु म़नावात्निङा ओ। चाक्वा मो खिम्दा धुङ्सा खोन्किना च़क्नि तेइसुकि चाअ़त्लो भुङ्साखारा।”
निनाम्हाङ्आ आन्कान यहुदिचि खोन्कि निरावाचि मान्हाम़दोचि, देकिनालो येसुएदा साकोङ्छ़ङ म़मुवाकि मोचिओ अ़चुसाकोङ्वा म़सेङ्सुप़चि।
सिमोन्छाङ साकोङ्छ़ङ मुवाकि बप्तिस्मा लोआ। खोन्कि खो फिलिप्एनान अ़धुन युङा। खोन्कि अ़धिवा बुन्चिकिना म़दोम्दाओ काचिचि मुचिओ खाचिकि खो दोम्तुदो।
ओ काचि खाना मुमा त़ऱनान, देकिनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदा आम्साकोङ्वा अ़नुवाक अ़मुनिनिन।
निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्हुप य़ङ्याङ्वात्नि त़च़न्नालो सिप्मायाम्बुन्दाङ्का नुलोक लि, मेन य़ङ्हुप य़ङ्याङ्वात्नि त़च़न्मिन्नालो सिप्मायाम्बुन मान्मुकादा निरावाचिवा त़लिसिन।
अ़ङ्का खानानिन खाएत्नानिन्ओ य़ङ्दा नुलोक त़युङिन्नालो ओ नुय़ङ्खान्लाम्पा खानानिन त़लेरिन्युङ्सिन। माङ्नालोना खानानिन मोहाङा साकोङ्छ़ङ त़मुम।
साङ्आ हाङ्पा सोमाअ़तुक्तुन्नालो मो माङ्हिम्ने! आन्काओ हाङ्पो, तानिन!
ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, खानानिन ना य़ङ्हुप्दाङ्का फोङ्माओ निम्पाङ ऩबुत्तिन्ओ। मेन ओ फोङ्माय़ङ पोक्ओ हेवामि च़माथाङ्मादा मान्याङ्दानुम। मेन सोम्तुक्मादा अ़क्छा निएदा खानानिन ब़त्काब़त मुवानिन।
ख्रिस्त येसुएदा सिप्मायाम्बुन पाक्तुम्नुछाङ अ़पाक्तिमिन्नुछाङ मो अ़च़वाङ य़ङ माआङ। मेन साकोङ्छ़ङ सोमातुक्मालाम्पा खाङ्मु।
आन्निनाम्हाङ पापाओ अ़चुबुदा आम्नुओ साकोङ्छ़ङ्दाङ्का त़मुम्ओ काचि, खोन्कि सोमातुक्माआ त़मुम्ओ काचि खोन्कि आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तएदा त़मुम्ओ सोम्कुवाआ खानानिन त़छोसिन्ओ आन्कान्का अ़धुन मित्तुम्युङ्सुम्का।
अ़ङ्को ओ लोमाय़ङ्ओ मित्चिऩङ ओवाको ओ: सेङ्याङ्ओ साकोङ्वा, अ़नुवाक छेन्खाताया खोन्कि अ़नुछ्याओ साकोङ्छ़ङ्लाम्पा ताओ सोमातुक्माआ म़भेप्तुचिने।
पोक्योक्मा थोरेत नुलोक लि, मेन लावामि योक्मादा झारादाङ्का अ़नुवाक मु, देकिनालो ओसाआ आइमित्ओ खोन्कि माय़ङ तोक्तुम्ओ ह़ङ्म़ङ ह्वातात्माङ्दा म़हिप।
मोचि “निनाम्हाङ सिन्तुङ्योङ”नि ना म़य़ङ, मेन मोचिओ अ़चुकाचिआ ओन निनाम्हाङ ऩङाअ़छित निकिना खाङ्मुसु। मोचि ना चिप्माकात्तुचिओ, लोमान्तेत खोन्कि खाक्कोछाङ अ़नुवाक काचि मुमा खान्तुओचि मात्द़ङ्चि।
ओ अ़नुछ्याओ य़ङ ओ। निनाम्हाङ्एदा साकोङ्छ़ङ कामु झारासा अ़नुवाक काचि मुमादा मिन्मा अ़पाक्ने निकिना खाना त़छ़म्तुचिनेनि अ़ङ्का लोना। ओवाको काचिचि अ़नुवाक म़मु खोन्कि झारा म़नाचिओ निकि अ़नुवाक य़ङ ओ।
निनाम्हाङ्आ अब्राहाम अ़चिन्ताखाहिदा खोसाआ साकोङ्छ़ङ्लाम्पा अ़क्छा ओन्ङा ओ अ़छा इसहाक हेन्खोक्वा प़सि चुम्सान्चिन।
अ़खाला-खालाओ मान्सिन्माय़ङ्ओ चिन्माय़ङ्चिआ खानानिन ऩतित्तिन्खातिमिन्ने। देकिनालो चामायु दुङ्मायुओ य़ङ्हुप्आ माआङ, मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोमातुक्माआ साकोङ्वा छोलो मुमादा अ़नुवाक मु। चामायु दुङ्मायुओ य़ङ्हुप्आ मो य़ङ्हुप कात़ङ्चि नुलोक मान्मुयुक्तुचि।
अ़ङ्का सोमातुक्नाङ्नानिन्ओ ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, मान्धादानिन।
खानानिन्एदाओ अ़क्छाआ खो, “नुलोक खारा, हाक्लो युङा, आम्बुक खालो चा”नि ओन्ङा लो, मेन खोसोओ अ़पोक्ओ निकि दोत्ओ सामाचि अ़प़न्नालो खोसाआ दि तोक्तु कि?
मेन अ़क्छा म़ना य़ङ्मा ऱ, “खानाएदा साकोङ्छ़ङ याक्याङ, अ़ङ्काएदा काचिचि। काचि मात्द़ङ्ओ आम्साकोङ्छ़ङ अ़ङ्का खाङ्मेत्ताङ, खोन्कि काचि मुङाकि अ़ङ्साकोङ्छ़ङ खाना खाङ्मेत्ना।”
देत्नि याम लावादाङ्का फेक्हिदा स़दा, मोवात्निङा साकोङ्छ़ङ्छाङ काचिदाङ्का फेक्हिदा स़दा।
मोवात्निओसाआङा, झाराकापाराओ मुमालाम्पा आम्नुओ साकोङ्छ़ङ्दा अ़नुवाक नुमा खोन्कि अ़नुवाक नुमादा ताया तेप्तानुम।