7 खोन्ओसा सेङ्लावा म़य़ङ्याङ, “खानानिन्आ खोक्कोसोओ अ़चुय़ङ त़एनुम्नालो
पत्रुस चेवाङाहिदाङा, छोक्छोक्छोक्वाओ य़वारिआ मोचि भुक्तुखात्तुचि, खोन्कि मो य़वारिदाङ्का अ़क्तात य़ङ ता, “ओक्को सोमातुक्तुङ्योङ्ओ अ़ङ्छा ओ, खोक्कोएदा च़लोक अ़ङ्ऩङानुवायुङ्सा। खोक्कोसाआ ऩलोन्ओ एनानुम!”
खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “खोन्नालो दाउद्आ निनाम्हाङ लावादाङ्का राक तोक्तुकि खोक्को ‘हाङ्पो’नि देत्नि बुत्मा ऱ? खोक्को म़य़ङ,
दाउद्ङा सेङ्लावालाम्पा चेवा, ‘हाङ्पा निनाम्हाङ्आ अ़ङ्हाङ्पा अ़लोवा, अ़ङ्का आम्ङेङ्चि आम्लाङ्थेम्भेन्यु मान्मुयुक्तुङ्च़ङ्तारि खाना अ़ङ्चुप्ताङ्छुक्लिप्पा युङा!’
अ़ङ्को नि अ़ङ्भेराचि म़युङ्याङ। मोचि ओ रुहुप्दाओचि माआङ। मोचिछाङ अ़ङ्का तात्माचिदोत। मोचिआ अ़ङ्य़ङ अ़एन, खोन्कि मोचि अ़क रुहुप्ओ म़लि, खोन्कि मोचिओ निम्पाङ अ़क्छाङा अ़चुकाखाङ्पा लि।
अ़ङ्भेराचिआ अ़ङ्य़ङ अ़एन, खोन्कि मोचि अ़ङ्का सिन्तुङ्च़ङ, खोन्कि मोचिआ अ़ङ्का ऩत़ङ्ङा।
लाप्तिखोप काहुङ्आ भेरा काखाङ्पाओ निम्पाङ लाप्तिखोप होत्तु प़, खोन्कि भेराचिआ भेरा काखाङ्पाओ अ़य़ङ अ़एन, खोन्कि खोसाआ अ़भेराचिओ अ़चुऩङ्लाम्पा बुत्तुचि, खोन्कि मोचि बुङ्खाह्यात्नि खात्तुचि।
अ़नुछ्याङा, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, ओवाको ग़रि तायाङ, मोन्ग़रि म़सुवादाओचिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुछाओ अ़य़ङ अ़एन, खोन्कि काएन्चि म़ह़ङ। मो ग़रि ओन्ग़रिङा ओ।
“ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, साम्कालिन्दा सेङ्लावाआ आराङ्ओ हाङ दाउद्लाम्पा ब़द्धे बुया यहुदाओ अ़तुक्वादा म़चेवायुङ्साओ मो य़ङ्चि तामालामाङा दोराङा। खोन्कि खोसाआ रात्खामिचि निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा येसु लाप्सि तित्तुचि।
खोन्किना खोचि-खोचिएदा दुम मान्तोङ्कि मोचि हामान्चिन म़मुवाङाहिदा पावल्आ अ़क्तात य़ङ लोचि, “सेङ्लावा आन्सुन्तुम्चिएदा यसैया निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुलाम्पा म़चेवाओ य़ङ अ़नुछ्याङा ओ,
खोन्कि सेङ्लावाआ फिलिप अ़लोवा, “मो अ़रथाओ अ़च़क्या खारा, खोन्कि खोएनान अ़क्नि कोला।”
सेङ्लावाआछाङ आन्कान सालुम्स़ङ म़प़। बुया खोक्को म़य़ङ,
मेन “आय़ओ लेन”निओ य़ङ युङ्याङ्तारि अ़लेन्खिन्तुम अ़क्छा निएदा राक प़मुवानिन, खोन्ओसा हेवाओ म़प्माआ आम्नुओ साङ्कोछाङ साकोङ्वा छाक्लो अ़लिनिन्ने।
साम्कालिन्दा छाप्ताचिआयुङ्सा, “खानानिन्आ खोक्कोसोओ अ़चुय़ङ त़एनुम्नालो आम्नुओ सुन्तुम्चिआ अ़चुय़ङ एन्मा ऩङाअ़छिराकि अ़चुओ साकोङ्वा छाक्लो अ़मुवावात्नि मान्लिदानिन।”
खोन्ओसा निनाम्हाङ्आ निलेन “आय़” निकिना अ़लोवायुङ्सा, खोक्कोसाआ ब़द्धे आदेङ्माङ दाउद्लाम्पा बुया म़य़ङाओ य़ङ म़लासाय़ङा, “आय़ खानानिन्आ खोक्कोसोओ अ़चुय़ङ त़एनुम्नालो आम्नुओ साकोङ्वा छाक्लो मान्मुदानुम।”
ओ य़ङ लाम्पाङा सेङ्लावाआ खाङ्अ़मु: देम्खातारि बुयाओ सेङ्याङ्ओ खोप युङ्युङ, मोन्तारि तोक्पो सेङ्याङ्ओ खोप्हुत्दा वाङ्खा लाम अ़होत्निन।
देकिनालो म़नाओ अ़मिन्मादाङ्का देम्खाछाङ निनाम्हाङ्य़ङ मान्ता, मेन सेङ्लावाआ म़नाचि म़तित्तुचि खोन्कि निनाम्हाङ्दाङ्का म़चेवा।
खानुम! अ़ङ्का लाप्तिखोप्दा एप्माकि मोउङ। साङ्आ अ़ङ्य़ङ एनुकि लाप्तिखोप अ़होत्ङाप़ङानालो अ़ङ्का मो हुत्दा वाङ्ङा खोन्कि खोएनान चा चाङा, खोन्कि खो अ़ङ्काएनान चा।