Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




हिब्रु 12:3 - बान्‍तावा राई

3 अ़चुदेङ्‌सालाप्‍पादाओ हेवामिचिओ च़लोक फित्‍चि खोक्‍कोसाआ अ़आङ्‌ताओ मित्‍तानुम। खोन्‍नालो खानानिन त़होत्‍तिमिन खोन्‍कि आम्‍नुओ राक अ़स़निन।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




हिब्रु 12:3
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

म़नाओ अ़छा चासा खोन्‍कि दुङ्‌सा ता, खोन्‌ओसा मोचि म़य़ङ्‌याङ, ‘खानुम, ओ म़ना ना बुक्‍ध़राक, खाबात सेत्‍चावा, दाम्‍दु कालात्‌चि खोन्‍कि हेवामिचिओ अ़चुयावा!’ मेन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुखारुदाङ्‌का चिन्‍माय़ङ य़ङ खोक्‍कोसोओ अ़चुकाचिचिलाम्‍पा अ़छ़ङ कान।”


मेन ओ अ़एनाकि फरिसिचि म़य़ङा, “ओ म़नाआ चाकावालावाचिओ अ़चुहाङ बालजिबुल्‌ओ अ़सावालाम्‍पा चाकावालावाचि लोइसुङुचि।”


“देकि आम्‍नुओ काखेङ्‌पाचिआ आन्‍सुन्‍तुम्‌चिआ अ़मुवाताराओ अ़चुथाप्‍स़ङ ऩमुन्‌योन? देकिनालो मोचि चा-चामा बुया अ़चुछुक वाऩस़न।”


खोक्‍को निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिमदा म़वाङा, खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ म़चिन्‍तुङुचिहिदा मुलो काब़क्‍पाचि, म़नाचिओ अ़चुअ़धुवाचि खोक्‍कोएदा म़ता खोन्‍कि खोक्‍को अ़सेना, “साङ्‌कोओ अ़पाङ्‌आ खानानिन ओ काचिचि त़मुम्‌योम्‍च़म, खोन्‍कि साङ्‌आ खानानिन ओ पाङ ऩप़न?”


मोचिआ खोक्‍को लाप्‍मा अ़लाप्‍ता, मेन मोचि म़ना मुक्‍लाचिदाङ्‌का म़क़सा, देकिनालो म़नाचिआ खोक्‍को अ़क्‍छा निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुनि अ़मित्‍ताङा।


खोन्‍किना फरिसिचि म़खाराकि खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ्‌दा देत्‍नि धान्‍मा निम्‍पाङ याम़योआ।


अ़क्‌लेन सावातोम्‍खा-लेन्‌दा येसु फरिसिचिओ अ़क्‍छा बुसुवाओ अ़खिम्‌दा चा-चासि म़खारा। मोदाओ म़नाचिआ येसु दे-दे च़याङ निकि अ़चोआयुङ्‌साङा।


मेन फरिसिचि खोन्‍कि य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचि छुऩङ्‌वा म़मुवा, “ओ म़नाआ ना हेवामिचि लोउचि खोन्‍कि मोचिएनान चा दुङ।”


ओ झारा य़ङ्‌चि म़एनुचिकि फरिसिचिआ येसु अ़सुङ्‌ता। देकिनालो मोचि छेन्‍बि च़क्‍ख़य़ कामु म़याआङा।


खोन्‍कि सिमियोन्‌आ खोचि आसिखा प़चिकि नुनुओ अ़मा मरियम लो, “एनु, ओक्‍को नुनुआ इस्राएल्‌दाओ ब़द्‍धे म़नाचि सिम्‍धाइसि खोन्‍कि झोन्‍लोइसि निनाम्‍हाङ्‌आ अ़छेन्‍तायुङ्‌सा। खोक्‍कोसाआ म़नाचि चाप्‍म़चेत्‍तुचि, मेन म़नाचि खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ लोक्‍मा म़छुन।


मोसाओ अ़य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचि खोन्‍कि फरिसिचिआ अ़चुमिन्‍मादा मित्‍मा अ़पुङ्‌सा, “ओक्‍को म़ना साङ ओ? ओसाआ ना निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुसाया पेप्‍तुङु! निनाम्‍हाङ्‌दाङ्‌का नि साङ्‌आछाङ हेवाचि लेत्‍मा म़ऱनिन!”


मोचिएदाओ ब़द्‍धेकापाङ म़य़ङाङा, “ओ चाकावालावाआ लाउयुङ्‌सु, खोन्‍कि ओ हिम्‍सावा ओ। देकि खानानिन ओसोओ अ़य़ङ त़एनुम्‌योम?”


येसु ओवात्‍नि म़य़ङाहिदा अ़चुच़क्‌दा काएप काहुङ्‌चिएदाओ अ़क्‍छाआ ओवात्‍नि य़ङ्‌सा फेङ्‌सु, “दि मुलो काब़क्‍पाओ अ़य़ङ ओवात्‍नि त़लासुङु?”


खोन्‌ओसा यहुदिचिआ येसु ल़क्‍मा अ़पुक्‍ता, देकिनालो खोक्‍कोसाआ ओ काचि सावातोम्‍खा-लेन्‌दा अ़मुवायुङ्‌सा।


म़ना मुक्‍लाचिआ खोक्‍कोसोओ अ़चुतुक्‌वादा दुम म़तुसा। खा-खाक्‍कोचि म़य़ङा, “खोक्‍को अ़नुवाक म़मुयाङ।” निचि म़य़ङा, “माआङ, खोसाआ म़नाचि थेम्‍सुखात्‍तुङुचि।”


खोन्‍किना फरिसिचिआ खोक्‍को अ़लोवा, “खाना आप्‍पि आम्‍तुक्‌वादा सालुम्‍स़ङ त़प़ङु। आम्‍सालुम्‍स़ङ अ़छ़ङ अ़कान्‍निन।”


यहुदिचिआ खोक्‍को अ़लोवा, “हान आन्‍कान्‍का नुछ्‍या सिन्‍तुम्‍का, खाना चाकावालावाआ त़लावाओङा ओ। अब्राहाम सुवादा, निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचिछाङ म़सुवादा, मेन खाना त़य़ङ्‌याङ, ‘साङ अ़ङ्‌य़ङ्‌वा च़नालो मो देम्‍खाछाङ अ़स़निन्‍दानिन।’


खोन्‍किना मोचिआ खोक्‍को वेन्‍मा निकिना लुङ म़कुआ, मेन येसु म़कुमाकि निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌दाङ्‌का बुङ्‌खाह्‍यात्‍नि म़लोन्‍ताखारा।


ओ य़ङ अ़एनाकि खोक्‍कोसोओ अ़चुच़क्‌दा कायुङ खा-खाक्‍को फरिसिचिआ खोक्‍को अ़सेना, “दि आन्‍कान्‍काछाङ दोप्‍म़क्‌चि ओ?”


खोन्‌ओसा, अ़ङ्‌का सोमातुक्‍नाङ्‌नानिन्‌ओ अ़ङ्‍ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, नुलोक युङानिन। दिसाआछाङ ओह्‍यात्‍नि-मोह्‍यात्‍नि त़मुन्‍मिन्‍ने। हाङ्‌पाओ अ़चुकाचिदा अ़धुन पोइसा खारानिन। देकिनालो खानानिन त़सिन्‍तुम्‌योम, निनाम्‍हाङ्‌एदा आम्‍नुओ काचि सोज्‍जे अ़लिनिन।


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुसोम्‍तुक्‍मालाम्‍पा ओ काचि आन्‍कान्‍का ऩप़न्‍काओसा आन्‍काओ राक अ़स़निन।


खोन्‌ओसा देम्‍खाछाङ आन्‍काओ राक अ़स़निन। आन्‍काओ बुङ्‌खालिप्‍पाओ पोक लुक्‌याङ्‌सा खात्‌याङ, खोन्‍नुछाङ आन्‍काओ लावामि ह़ङ्‌म़ङ अ़लेन्‍खिन्‍तुम अ़ऩङ्‌वा लियाङ्‌सा खात्‌याङ।


अ़नुवाक काचि मुमाआ आन्‍कान म़होत्‍निन्‍ने, देकिनालो मोवात्‍नि आन्‍राक अ़स़निन्‌नालो तोङ्‌ओ अ़ग़रिदा आन्‍कान कोउम।


ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, खानानिन अ़नुवाक काचि मुमा देम्‍खाछाङ त़होत्‍तिमिन्‍ने।


आन्‍साकोङ्‌छ़ङ कापुङ खोन्‍कि काताला येसु नुलोक आन्‍म़क्‌आ खाम्‍ने। खोक्‍कोसाआ आदेङ तोक्‍माय़ङ अ़चुऩङ्‌नुमा अ़मित्‍ताकि सायापेप्‍माय़ङ क्रुस्‌दा स़माओ अ़तुक्‌वादा दित्‍छाङ मान्‍मित्‌अ़दा। खोन्‌ओसा ओन्‍ग़रि खोक्‍को निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहाङ्‌युङ्‌खाओ अ़चुचुप्‍ताङ्‌छुक्‌लिप्‍पा म़युङ्‌याङ।


दि खानानिन्‌आ मो राक प़माय़ङ य़ङ त़मान्‍तुम्‍केसुम? खोक्‍कोसाआ खानानिन खोक्‍कोसोओ अ़चुछाचिवा ऩबुत्‍तिन्‌येन। “अ़ङ्‌छा ओ, निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुचिन्‍मा ऩङामान्‍छित्दो, खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ त़रेन्‌हिदा आम्‍राक मान्‍सेत्‌दो।


खोन्‌ओसा निनाम्‍हाङ्‌आ ऩबुत्‍तिन्‌ओ त़सेङियेन्‌ओ अ़ङ्‍ब़ब़, नाना, खोन्‍कि निछाचि ओ, निनाम्‍हाङ्‌आ अ़छाम्‍साओ खोन्‍कि मुलो काब़क्‍पानि आन्‍कान य़ङिन्‌ओ येसु मित्‍तानुम।


मोचिआ खोक्‍को अ़सुङ्‌ताङाहिदा खोक्‍कोसाआ अ़फान मान्‍लात्‌अ़दा। दुखा अ़आङ्‌ताङाहिदा खोक्‍कोसाआ मान्‍किन्‍म़दोचि। मेन नुलोक छ़ङ्‌काछेन निनाम्‍हाङ्‌एदा खोक्‍को सोम्‍कुवा म़मुवा।


अ़ङ्‌का सिन्‍तुङ्‌योङ, खानानिन्‌आ त़हुङुम्‌कि त़आङ्‌तुम्‌युङ्‌सुम, खोन्‍कि अ़ङ्‌ऩङ्‌ओ अ़तुक्‌वाआ अ़चाअ़त्‍मा त़आङ्‌तुम्‌युङ्‌सुम, खोन्‍कि खानानिन मान्‍होत्‍त़युक्‍तिन।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ