Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




गलाति 3:1 - बान्‍तावा राई

1 खामान्‍सिन गलातिचि ओ! साङ्‌आ खानानिन ऩधान्‍तिन? आम्‍नुओ म़क्‌ओ अ़बुदाङा येसु ख्रिस्‍त क्रुस्‌दा म़ख़न्‍ताओ छेङ्‌छेङ्‌छेङ्‌वा खालुसाओ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




गलाति 3:1
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

देकिनालो सोज्‍जेओ ख्रिस्‍तचि, खोन्‍कि सोज्‍जेओ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचि म़लोन, खोन्‍कि लिमा ऱनालो छेन्‍माय़ङ्‌चिछाङ थेम्‍माखात्‍माचि निम्‍पाङ अ़धिवो बुन्‌चि खोन्‍कि म़दोम्‍दाओ काचिचिछाङ म़मुचि।


मेन साङ्‌आ अ़ङ्‌य़ङ एनुकि मोचि अ़मुन्‍चिन, मो अ़क्‍छा खामान्‍सिन म़ना अ़खिम लुङ्‌च़क़य़क दुङ्‌दा कामुपावाको ओ।


खोन्‍ग़रि येसुआ मोचि म़लोचि, “खामान्‍तुप्‍कादा म़नाचिओ, आम्‍चुओ साकोङ्‌वा चाअ़त्‍लो मान्‍तुप्‍कादा लिसायुङ्‌सा। देत्‍निकि निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचिआ ऩलोन्‌ओ य़ङ्‌चि साकोङ्‌छ़ङ मुमा मान्‍ऱत़दाचु ओ!


सेङ्‌लावाआ एसियादा नुय़ङ्‌खान खाएत्‍मा मान्‍प़म़दोचिओसा खोचि फ्रिगिया खोन्‍कि गलातिया धिखाहुप लियाङ्‌सा म़खारा।


खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुय़ङ थ़ङ्‌याङ्‌सा खाराकि काखेङ्‌चिओ अ़चुखिप्‍मा यरुसलेम्‌दा अ़न्‍नुनु पोन्‌याङ्‌सा खारा। खोन्‍कि ब़द्‍धे काब़क्‍पाचिआछाङ येसुएदा साकोङ्‌छ़ङ म़मुवा।


मेन झारा इस्राएलिचिआ नुय़ङ्‌खान मान्‍लोक्‌अ़दा, देकिनालो निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु यसैया य़ङ्‌याङ, “हाङ्‌पो, आन्‍कान्‍काएदाङ्‌का अ़एनाओ य़ङ साङ्‌आ साकोङ्‌छ़ङ मुयुङ्‌सु कि?”


मेन आप्‍पि खाङ्‌मान्‍चिन मिन्‍मा म़मुयाङ्‍ओचि, अ़छ़ङ य़ङ मान्‍काङ्‌कादा खोन्‍कि अ़अ़त्‍पादा काकोन्‍चिएदा अ़चुच़ऱपा खोन्‍कि अ़चुमाइसुङ छुक।


मेन निनाम्‍हाङ आलाङ्‌ने, देकिनालो खानानिन अ़क्‍दु हेवाओ अ़हारुक त़मुन्‌येन, हान खाक्‍को अ़छ़ङ चिन्‍माय़ङ खानानिन्‌आ त़तोक्‍तुम, मो झारा साकोङ्‌वाआ त़लोउम्‌युङ्‌सुम।


दे-देम्‍खा खानानिन ओ पेम्‍पाक त़चाम, खोन्‍कि ओ लाङ्‌चोक्‍खुङ्‌दाङ्‌का त़दुङिन, खोक्‍को मान्‍ताम़युक्‌तारि खानानिन हाङ्‌पाओ अ़चुस़मा खात़लुसुम।


खानानिन्‌एनान युङाङ्‌याङ्‌हिदा अ़ङ्‌का येसु ख्रिस्‍त खोन्‍कि क्रुस्‌दा खोक्‍को ख़न्‍मासेत्‍मादाङ्‌का नि दित्‍छाङ मान्‍सिन्‍दामा अ़ङ्‌का अ़छ़ङ मुङ।


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुतायाओ अ़देङ्‌सालाप्‍पा म़लोन्‌ओ दुम्‍छ़न्‍माचि खोन्‍कि ऱक्‍भाक्‌एनान लाम्‍काछेक य़ङ्‌चि आन्‍कान्‍का लुक्‍तुम्‍च़म्‍का, खोन्‍कि आन्‍कान्‍का झारा मिन्‍मा क़म्‍तुम्‍का खोन्‍कि मो ख्रिस्‍तओ अ़चुलोमाय़ङ्‌वा मुमेत्‍तुम्‍च़म्‍का।


मेन देत्‍नि प़ओ अ़चाप्‍चाआ हब्‍बा म़प्‍तु, मोवात्‍निङा ख्रिस्‍तएदा आम्‍नुओ अ़छ़ङ खोन्‍कि सेङ्‌याङ्‌ओ ब़क्‍मालाम्‍पा आम्‍नुओ मिन्‍माचि फेन्‍मादा म़छुक हे निकिना अ़ङ्‌क़मा कात्‌याङ।


अ़ङ्‌का खोन्‍कि अ़ङ्‌काएनान कायुङ झारा साकोङ्‌छ़ङ कामुचिआ गलातियादाओ साम्‍भुङ्‌चिओ निम्‍पाङ ओ छाप्‍तुङ्‌योङ।


अ़ङ्‌का अ़दोम्‍ताङ्‌दाङ, ख्रिस्‍तओ अ़चुसोम्‍तुक्‍मादा खानानिन काबुत ओन च़क्‍नि त़छिरुम्‌कि नि य़ङ्‌खान्‌चिह्‍यात्‍नि खानानिन त़वाङिन्‌येन।


मोदा नुय़ङ्‌खान्‌ओ अ़छ़ङ्‌वा मोचि मान्‍च़याङ्‌चिओ अ़ङ्‌का खाङ्‌च़ङ, खोन्‍किना मोचि झारासोओ अ़चुबुदा अ़ङ्‌का केफास लोङ, “खानानिन अ़क्‍छा यहुदि त़लिसिन खोन्‍नुछाङ निरावावात्‍नि त़च़न्‌येन, देत्‍नि निरावाचि यहुदिचिवात्‍नि ह़ङ्‌मा राकाङ्‌थेत्‍नि त़मुम्‍च़म?”


दि खानानिन अ़न्‍नुनु खामान्‍सिन त़मुन्‌येन? सेङ्‌लावालाम्‍पा त़पुङ्‌सुम्‌कि दि आम्‍नुओ पोक्‌दा त़लुक्‍तुम्‌योम?


मेन हान ना खानानिन्‌आ निनाम्‍हाङ त़सिन्‍तुम्‌युङ्‌सुम, माङ्‌लो ब़द्‍धे अ़च़वाङ निनाम्‍हाङ्‌आ खानानिन ऩसिन्‍तिन्‌युङ्‌सिन। हान देत्‍नि खानानिन मान्‍ऱकादा खोन्‍कि बुयाओ अ़चुप्‍पो लाम्‌चिदा त़लासिन? दि खानानिन हान्‍छाङ मोचिओ अ़चुहारुक लिमा त़स़न्‌येन?


ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, अ़ङ्‌का सिप्‍मायाम्‍बुन मुमादोत निकिना हान्‍छाङ खालुङाङाओ खाङ्‌देना अ़ङ्‌का यहुदिचिआ दुखा मान्‍प़ऩदाङ्‌ओ। मोवात्‍नि क्रुस्‌ओ अ़तुक्‌वादा खाअ़लुऩङ्‌ओ खाङ्‌दे ना अ़ङ्‌का फित्‍चि ऩमुऩङ्‍ओ।


झारा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिएदा अ़ङ्‌का अ़न्‍नुनु अ़चुप्‍पा लिसाङ्‌नुछाङ ख्रिस्‍तओ तुप्‍माङा अ़ऱन्‍मिन्‌ओ अ़चुआसिखाओ नुय़ङ्‌खान निरावाचि खाएत्‍मा निम्‍पाङ अ़ङ्‌का ओ अ़वाखाम ऩपुवाङ्‌ओ।


खोन्‌ओसा आन्‍कान लोङ्‌वात्‌आ देङ्‌सा बुसा तोन्‍माय़ङ, मोचिओ झारा सोज्‍जेओ चिन्‍माय़ङ्‌ओ अ़ह़क्‌आ खोन्‍कि म़नाचिओ अ़चुथालिआ, अ़चुचाप्‍चाआ खोन्‍कि अ़चुनामान्‍ल़क्‌आ ओह्‍यात्‍नि-मोह्‍यात्‍नि मुत्‍माखात्‍माय़ङ छाचिवात्‍नि अ़लिसिमिन्‍ने।


खोन्‌ओसा देत्‍नि त़कोलिन, नुलोक मिन्‍मा पाक्‍तानुम्‌कि खानुम। अ़खारु मात्‍द़ङ्‌ओ म़नावात्‍नि माआङ, मेन खारुकातोक्‌वात्‍नि चुवानिन।


निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍कादाचि खोन्‍कि आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुनुय़ङ्‌खान मान्‍लोक्‍कादाचि खोक्‍कोसाआ दन्‍दा म़प़चि।


खो ऱक्‍भाक ओ, खोन्‍कि दित्‍छाङ अ़तुप्‍तुन। खो दुम्‍तुमादा अ़ऩङानु, खोन्‍कि य़ङ्‌सिवाचिओ अ़तुक्‌वादा दुम्‍छ़न। मोसाआ माइसुङ, खिमा, सुङ्‌मा खोन्‍कि अ़अ़त्‍पा मान्‍केङ्‌चि लोइसुचि।


साकोङ्‌छ़ङ्‌लाम्‍पा अब्राहाम लोमावा चुवा, खोन्‍कि खारानि लोवाओदात्‍नि खारा। मो युङ्‌खा आदेङ खोसाआ पाङ्‌यिवा तोक्‍मा दोराङाओ। खादात्‍नि खाराङाओ मो मान्‍सिन्‍दोङुनुछाङ खो खारा।


मो दुखा अ़आङ्‌ताचिआकि अ़चुलोमाय़ङ काकाङ्‌चि झारासोओ निम्‍पाङ खोक्‍को अ़धुन्‌ओ लेन्‍खालाम म़लिसा।


हान खानानिन अ़छ़ङ य़ङ्‌दा लोमाय़ङ्‌वा त़च़न्‌किना आम्‍नुओ मिन्‍मा त़सेङ्‌सुम्‌ओसा आम्‍नुओ साकोङ्‌छ़ङ कामु यावाचि सोमातुक्‍तानुम्‍च़म। अ़क्‍छा निएदा साकोङ्‌वादाङ्‌का राक्‌एनान सोम्‍तुक्‍मुवानिन।


देकिनालो छ़ङ्‌छेन्‍मा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिदाङ्‌का पुङ्‌मा ग़रि ताचिआयुङ्‌सा। खोन्‍कि ओ छ़ङ्‌छेन्‍मा आन्‍कान्‌एदाङ्‌काङा पुङ्‌नालो निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुनुय़ङ्‌खान्‌दा लोमावा मान्‍च़कादाचिओ अ़चुछ़ङ्‌छेन्‍मा देत्‍नि लि?


मोचि ऱक्‍भाक्‌एनान तोक्‍पो-तोक्‍पो खामान्‍सिन य़ङ म़मु, खोन्‍कि राक्‍काभाला अ़अ़त्‍पा लाम्‌दाङ्‌का म़लासाताओचि मोचिआ पोक मित्‍माय़ङ थालिदा म़धान्‍तुचि।


देकिनालो झारा रावाचिआ मोसोओ अ़पोप्‍मा काचिआ खाबात्‌आ सेरिन्‌वा सेरुङुचि। हेन्‍खामादाओ हाङ्‌चिआ मोएनान ताङ्‌लान म़मुवायुङ्‌सा, खोन्‍कि झारा हेन्‍खामादाओ काखित-काइन्‌चि कातोक म़लिसा देकिनालो मोसाआ च़लोक म़छ़साङाओ सामाचि मित्‍तुचि।”


मेन आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा अ़ङ्‌काएदा ओ य़ङ य़ङ्‌मा दोत्‌याङ: खाना इजेबेल्‌निओ मेत्‍छामा त़आङ्‌तुङु। मो आप्‍पि निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुनि लोनान्‍चिन, खोन्‍कि अ़ङ्‌का काब़त्‌चि ताङ्‌लान मुमा खोन्‍कि सेम्‍पोक्‌चि प़माय़ङ चामायुचि चामा चिन्‌याङ्‌सा थेम्‍सुङुचि।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ