30 खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुसेङ्लावा दुखा मान्प़दानुम, खोक्कोएदा लेन्माय़ङ लेन्ओ निम्पाङ खानानिन ऩसेप्तिन्युङ्सिन।
खोक्कोसोओ अ़चुच़ऱपाआ मोचिओ अ़चुऱङ्कोप्नि म़चोउचि, देकिनालो खोक्को मोचिओ अ़चुऱक्भाक साकोङ्वाआ अ़न्नुनु अ़चुमिन्मा तुआ। खोन्किना खोक्कोसाआ मो म़ना अ़लोवा, “आम्छुक फेसु।” खोसाआ अ़छुक फेसु, खोन्कि बुयावाङा लासालिसा!
ओ य़ङ्चि लिमा पुङ्सुङुचिहिदा पुवालोन्तानिन्कि आम्नुओ ताङ्चि ङोङ्सानुम्च़म। देकिनालो निनाम्हाङ्आ खानानिन लेन्मा ग़रि च़क्दा तायाङ।”
साङ्आ खोक्कोसोओ अ़सालुम्स़ङ लोउयुङ्सु, मोसाआ निनाम्हाङ अ़छ़ङ म़मुयाङ्निओ य़ङ अ़छ़ङ खाङ्मुसु।
खानानिन लोमान्तेत म़नाचि ओ, ऱक्भाक साकोङ्वा कामु खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ मान्एन्कादा खानानिन अ़धुन सेङ्लावाओ अ़चुदेङ्सालाप्पा त़च़न। आम्नुओ सुन्तुम्चि देत्नि म़चुवा, खानानिन्छाङ मोवात्निङा त़च़न।
येसु म़सुवादाओदाङ्का अ़ह़ङ कामुओ अ़चुलावा खानानिन्एदा म़याक्नालो ख्रिस्त येसु म़सुवादाओदाङ्का काह़ङ्लोन्आ खानानिन्एदा कायाक खोक्कोसोओ अ़चुलावालाम्पा स़दाओ आम्नुओ पोक्छाङ ह़ङ्म़ङ अ़प़।
खोन्कि मुन्माय़ङ्आ ओन्ङा माआङ, मेन आन्कान आप्पि साङ्एदा सेङ्लावाओ बुयाओ अ़सिवा याक्याङ, तात्माछावात्नि लोक्लुमा खोन्कि आन्पोक लेन्माओ निम्पाङ राक्एनान हुङ्याङ्सा आन्कान आप्पिछाङ आन्कोङ्हुत्या ह़त्पा लुन्येन।
निनाम्हाङ्आ खानानिन ख्रिस्त येसुएनान अ़क्तात ऩमुन्युङ्सिन। खोक्कोङा आन्को निम्पाङ निनाम्हाङ्एदाङ्काओ ताया माङ्लो आन्कान साम्योक्मि काकान, आन्कान कासेङ खोन्कि आन्कान कालेन्पा म़लिसायुङ्सा।
मोन्ग़रि लुक्खात्ओसाआ अ़लुक्निन्खात्निन्ओ खोन्कि स़दाओसाआ अ़स़निन्दानिन्ओ लोउ, खोन्कि “स़मा छोमाआ ख़ङ्सुखात्तु”नि साम्कालिन्दा छाप्तायुङ्साओ य़ङ ताला।
सेङ्लावाओ अ़काचि मान्छेक्दानुम।
खानानिन मित्तानुम, निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा अ़लाङ्थेम भेन्यु कानेप्चि, खाक्को ह़आ म़सेङ खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्छ़ङ अ़छ़ङ मु, मो ख्रिस्तओ अ़चुह़ दिसुवा मान्मित्कादा खोन्कि सोमाकातुक सेङ्लावा कासुङ्चिआ देम चात्लो दन्दा अ़तोक?
खोन्ओसा मो दुङ्एनान अ़ङ्को अ़ङ्च़ऱपाकारा खोन्कि य़ङाङ, ‘मोचिओ अ़चुसाकोङ्वा अ़धुन अ़ङ्कादाङ्का थेम्खात, मोचिआ अ़ङ्लाम मान्सिन्अ़युक।’
खोन्कि साङ्एनान खोक्को चालिस्कादोङ्तारि अ़चुच़ऱपाकारा? दि मोचि हेवा म़मुवाकि लेक्लेक्लेक्वाओदा म़सुवादाओचि माआङ?