27 खोन्कि सैताना अ़वाखाम मान्प़दानुम।
खोन्किना पत्रुस्आ लो, “हननिया, देकि सैताना आम्साकोङ्वा क़म्मा त़प़? व़क त़इनुओ अ़क्चिलोक फेक्वा त़युक्तान्चिन्कि खाना सेङ्लावा त़म़प्तुयुङ्सु।
निछाचि ओ, देम्खाछाङ आप्पि अ़फान मान्लात्दानिन, मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ्दा लेत्तापुवानुम। देकिनालो छाप्तायुङ्सा, “अ़फान कालात अ़ङ्का ओ, अ़ङ्का अ़फान लात्तुङ।” नि निनाम्हाङ म़य़ङायुङ्सा।
सैतानाओ अ़मित्चिऩङ्ओ अ़देङ्सालाप्पादा पुक्मालोन्मा ऱमा निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ झारा अ़चुबान्छुबिछुचि बित्तानुम्च़म।
मोन्ओङा माआङ, साकोङ्छ़ङ्ओ बान्छेक्खा क़क्तानुम, मोलाम्पा खानानिन सैतानाओ म़लेत्याङ्ओ अ़भेचि सेत्मा त़ऱम्च़म।
खोन्ओसा खानानिन निनाम्हाङ्ओ अ़चुक़म्मादा युङानिन। सैताना फित्चि मुवानुम, खोन्कि मो खानानिन्एदाङ्का फुङ।
चाप्चेत्तानिन्चिन खोन्कि चाप्चाप्चाप्वा युङानिन! आम्नुओ ङेङ सैताना काङुन धिनारावात्नि साङ धित्माकि चामा निकिना खालाम्सा हुलुक।