Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




एफिसि 1:17 - बान्‍तावा राई

17 अ़ङ्‌का यामात्‍ङा, आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुनिनाम्‍हाङ, साम्‍स़रिओ निनाम्‍हाङ पापाआ खानानिन खोक्‍कोसोओ झारा अ़चुतायादा लावामि खारु खोन्‍कि साम ऩप़न्‍ने, खोन्‌ओसा खानानिन्‌आ खोक्‍को नुलोक सिन्‍मा त़ऱम्‍ने।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




एफिसि 1:17
56 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

मोन्‍ग़रि येसु म़य़ङा, “आपो, निनाम्‍मा खोन्‍कि हेन्‍खामादाओ हाङ्‌पा, अ़ङ्‌का खानानिन आलाङ प़नाङ्‌नानिन, देकिनालो खानानिन्‌आ ओ य़ङ्‌चि खारु कातोक खोन्‍कि तायाहाङ्‌पाचिदाङ्‌का त़कुम्‍सुम, खोन्‍कि छाचि मो खाङ्‌त़मेत्‍तुम्‍च़म।


खोन्‍किना येसु म़य़ङा, “अ़ङ्‌पापाआ झारा सामाचिएदा पाङ्‌मुमा सावा अ़ङ्‌का ऩपुवाङ्‌युङ्‌साङ। निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछा साङ निकि अ़ङ्‌पापाएदाङ्‌का साङ्‌आछाङ अ़सिन्‍तुन। अ़ङ्‌पापा साङ निकिना अ़ङ्‌काएदाङ्‌का साङ्‌आछाङ अ़सिन्‍तुन। खोन्‍कि अ़ङ्‌का साङ्‌एदा खाङ मुमानि मिन्‍ङा, मोएदाङ्‌का नि साङ्‌आछाङ अ़ङ्‌पापा साङ निकिना अ़सिन्‍तुन।


येसुआ खो अ़लासालोवा, “योनाओ अ़छा सिमोन, खाना आसिखा कातोक ओ! देकिनालो म़नादाङ्‌का खाना ओ त़सिन्‍तुओ माआङ, मेन निनाम्‍मादु कायुङ अ़ङ्‌पापाआ खाना खाङ्‌त़मेत्‍ताओ।


मोचिआ अ़लासालोवाचु, “हाङ्‌पो, आन्‍काच्‍या लामाखाखाङ्‌मा ऱच्‍याने!”


खोन्‍कि आन्‍कान्‍का चिन्‍माखाङ्‌मादा छुक्‍मा मान्‍प़दानि, मेन अ़अ़त्‍पादाङ्‌का लेन्‍नि। (देकिनालो हाङ्‌होन, सावा खोन्‍कि तोक्‍पो ऩङ अ़धुन खानानिन्‌एदाङा युङ्‌याङ। ओवात्‍निङा लिने।)


देकिनालो खानानिन दे य़ङ्‌मादोत मोन्‍ग़रिङा सेङ्‌लावाआ खानानिन ऩचिन्‍तिन।”


“झारादाङ्‌का धानि निनाम्‍मादु निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङ लोङ्‌ने, खोन्‍कि हेन्‍खामादा खाक्‍को म़नाचिएनान निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङानुयाङ, मोचिओ अ़चुमिन्‍मा चानुलो लिने।”


देकिनालो अ़ङ्‌का खानानिन चेप्‍मा सिवा खोन्‍कि ताया प़नानिन्‍कि खाक्‍कोछाङ आम्‍नुओ ङेङ्‌चिआ ना आम्‍नुओ य़ङ लामा अ़ऱ, ना आम्‍नुओ दुम क़प्‍माङा अ़ऱ।


खोक्‍को अ़छ़ङ ओ लावा म़मुयाङ, खोक्‍को हेन्‍खामाआ लोक्‍मा अ़ऱन, देकिनालो हेन्‍खामाआ खोक्‍को ना खा, ना सिन्‍तु। खानानिन्‌आ खोक्‍को त़सिन्‍तुम, देकिनालो खोक्‍को खानानिन्‌एनान म़याक, खोन्‍कि खोक्‍को खानानिन्‌एदा म़युङ्‌युङ।


मेन यायोक काप़पा सेङ्‌लावा, मो अ़ङ्‌पापाआ अ़ङ्‌ऩङ्‌दा अ़य़, खोक्‍कोसाआ खानानिन झारा य़ङ्‌चि ऩचिन्‍तिन, खोन्‍कि अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन्‌ओ झारा य़ङ खानानिन मित्‍ऩमेत्‍तिन।


खोन्‍कि मोचिआ ओ काचिचि म़मुचि, देकिनालो मोचिआ अ़ङ्‌पापा मान्‍सिन्‌अ़युक, ना अ़ङ्‌काङा ऩसिन्‍ताङ्‌युङ्‌साङ।


खानानिन अ़क्‍छा ओन्‍ङा ओ अ़नुछ्‍याओ निनाम्‍हाङ त़युङिन्‌येन, खोन्‍कि खानानिन्‌आ येसु ख्रिस्‍त त़छुत्‍तुम। खानानिन खोन्‍कि खो सिन्‍मालाम्‍पा अ़लुक्‍निन्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ अ़तोक।


येसुआ मो अ़लोवा, “अ़ङ्‌का मान्‍लाप्‌युङ्‌दाङ, देकिनालो अ़ङ्‌का ओन्‍ग़रितारि निनाम्‍हाङ पापाएदु मान्‍खात्‌युक्‍ङा। अ़ङ्‌निछाचिएदा खाराकि मोचि खाएत्‍तुचि, ‘अ़ङ्‌पापा खोन्‍कि आम्‍नुओ पापा खोन्‍कि अ़ङ्‌निनाम्‍हाङ खोन्‍कि आम्‍नुओ निनाम्‍हाङ्‌एदा खात्‍ङाङा।’”


मेन स्‍तिफनस सेङ्‌लावाआ अ़न्‍नुनु खारु अ़पुवा, खोन्‍कि खो चेवाओ य़ङ मोचिआ क़प्‍मा मान्‍ऱअ़दा।


खोन्‍कि स्‍तिफनस्‌आ य़ङ्‌लासु, “अ़ङ्‍ब़ब़चि खोन्‍कि अ़ङ्‌पापाचि ओ, अ़ङ्‌का य़ङ्‌ङाङाओ एनानुम! आन्‍सुन्‍तुम अब्राहाम हारान खात्‍मा बुया मेसोपोतामियादा युङाङाहिदा अ़चुऩङ्‌लोङ्‌मा खान्‍तुओ आन्‍निनाम्‍हाङ अब्राहाम्‌एदा खाङ्‌म़मुसान्‍चिन।


खोन्‍कि मोचिआ निनाम्‍हाङ लोक्‍मा अ़खान्‍तुन्‍लो अ़खाओसा निनाम्‍हाङ्‌आ मोचिओ अ़त्‍लो अ़चुमिन्‍मा खोन्‍कि खान्‌अ़त्‍लो च़माथाङ्‌मादा मोचि म़लेरुखाइसुचि।


खोन्‍किना अ़क्‌मिन्‍माओ लियाङ्‌सा अ़क्‌य़ङ्‌आ आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुनिनाम्‍हाङ पापाओ अ़चुऩङ लोङ्‌मा खानानिन रुवानुम।


सेङ्‌लावालाम्‍पा खा-खाक्‍को खारुओ य़ङ चेप्‍मा, खा-खाक्‍को मो सेङ्‌लावालाम्‍पाङा तायाओ य़ङ चेप्‍मा,


हान, ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, अ़ङ्‌का खानानिन्‌एदा निय़ङ्‌चि चेप्‌याङ्‌सा ताङा, मेन खानानिन्‌एदा दियाकोछाङ कोङ्‌दुम खाङ्‌मुमा माङ्‌लो ताया माङ्‌लो निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खालुमा माङ्‌लो चिन्‍माय़ङ अ़तात्‍ऩङ्‌नालो अ़ङ्‌काएदाङ्‌का खानानिन दि त़तोक्‍तुम?


मेन निनाम्‍हाङ्‌आ खोक्‍कोसोओ अ़चुलावालाम्‍पा आन्‍कान ओ अ़चुय़ङ खाङ्‌म़मेत्‍तायुङ्‌सा। देकिनालो सेङ्‌लावाआ झारा य़ङ्‌चि म़लामुचि खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ तुप्‍मा अ़ऱन्‍चिमिन्‌ओ य़ङ्‌चिछाङ म़लामुचि।


ओ जुगादाओ हाङ्‌काचि कामुचि साङ्‌आछाङ ओ य़ङ मान्‍तुप्‌अ़दा। अ़तुप्‍ताओदे मोचिआ ऩङ्‌लोङ्‌मा खान्‍तुओ हाङ्‌पा क्रुस्‌दा मान्‍ख़न्‌अ़दाओ।


अ़ङ्‌का अ़ङ्‌चेप्‍मादा तोक्‍पो लिमायुङ्‌माङादोत। मेन ओदाङ्‌का दित्‍छाङ अ़तोक्‍तिमिन्‌नुछाङ, हाङ्‌पाआ तुप्‍मा ऩपुवाङ्‌ओ सेन्‍चिचि खोन्‍कि साम्‌चिओ अ़चुतुक्‌वादा अ़ङ्‌का य़ङ्‌ङा।


आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुनिनाम्‍हाङ खोन्‍कि अ़चुपाओ अ़चुऩङ चोन्‍ने, खोक्‍कोसाआ आन्‍कान निनाम्‍मादुओ युङ्‌खाचिदा झारा लावामि आसिखा ख्रिस्‍तदा म़पुवायुङ्‌सा।


मो य़ङ खोक्‍कोसोओ म़सेङ्‌याङ्‌ओ छाम्‍माय़ङ्‌चि खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचि सेङ्‌लावालाम्‍पा आइमित खाङ्‌अ़मुसायुङ्‌सा, मो बुयाओ दुङ्‌चिदाओ म़नाचि सिन्‍मान्‍मेत्‌चि।


मोवात्‍नि आन्‍कान झारा साकोङ्‌छ़ङ खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछाओ अ़चुतायादा अ़क्‍भोम लिसिन, खोन्‍कि म़ना साकोङ्‌छ़ङ्‌दा पोयिन खोन्‍कि ख्रिस्‍तओ झारा अ़चुकात्‍मादा तान्‍लान।


आन्‍कान लावामिदा पोयिन्‌ओचि झारा ओवाको मिन्‍माओ मुन्‍ने। मेन खानानिन दि-दिसु य़ङ्‌दा नि मिन्‍माओ त़मुन्‌येन्‌नालो निनाम्‍हाङ्‌आ खानानिन मोछाङ नुलोक तुप्‍मा ऩप़न।


खोन्‍कि सिम्‍नान्‍चिन्‍सा अ़चुमिन्‍मालामाकिना फित्‍चि कामुचि यायोक काप़ लिमादोत। मोवात्‍नि निनाम्‍हाङ्‌आ मोचि अ़छ़ङ तुप्‍मा मिन्‍मा म़प़चि हे।


अ़ङ्‌का पावल निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहारुक खोन्‍कि ख्रिस्‍त येसुओ छाम्‍माय़ङ्‌आ ओ छाप्‍लावा छाप्‍तुङ्‌योङ। निनाम्‍हाङ्‌आ म़छेन्‍तुचिओचिओ अ़चुसाकोङ्‌छ़ङ पोइसि खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़ऩङानुओ अ़छ़ङ य़ङ म़नाचिआ तुप्‍मा निकि फासि निनाम्‍हाङ्‌आ अ़ङ्‌का ऩछाम्‍साङ।


अ़ङ्‍ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, साम्‍स़रिओ आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तएदा साकोङ्‌छ़ङ कामु त़लिसिन्‌ओसा खानानिन साङ्‌लिप्‍पाछाङ मान्‌वाङ्‌दानिन।


खोक्‍कोसोओ अ़चुसावालाम्‍पा आन्‍कान ह़ङ्‌म़ङ खोन्‍कि साम्‌योक्‍मिदा दोत्‌ओ झारा सामाचि आन्‍कान म़पुवायुङ्‌सा। खोक्‍कोसोओ आप्‍पिओ अ़चुसाम खोन्‍कि अ़च़वाङ्‌लाम्‍पा आन्‍कान म़बुत्‍तायुङ्‌साओ निनाम्‍हाङ आन्‍कान सिन्‍तुम्‌ओसा ओ झारा सामाचि तोक्‍तुम।


मेन आन्‍हाङ्‌पा खोन्‍कि कालेन्‍पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुताया खोन्‍कि अ़चुसोम्‍तुक्‍मादा पोन्‌याङ्‌सा खारानिन। ओन्‍ग़रि खोन्‍कि अ़धुन हाङ्‌पाओ अ़चुऩङ्‌लोङ्‌ने। मोवात्‍निङा लिने!


“मोवात्‍निङा लिने! चोन्‍मा, साम, खारु, आलाङ, साया, सावा खोन्‍कि छोमा अ़धुन-अ़धुन्‌तारि आन्‍निनाम्‍हाङ्‌एदा युङ्‌युङ्‌ने। मोवात्‍निङा लिने!”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ