18 खोन्कि च़क्नि सावल्ओ अ़म़क्दाङ्का ङाओ अ़चिम्चिवाको दि-दिचि म़धा, खोन्कि खो लामाखाखाङ्मा रुवा। खोन्किना खो पुवालोन्ताकि बप्तिस्मा लोआ।
खोन्कि पत्रुस्आ मोचि लासुलोचि, “खानानिन झारा आम्नुओ हेवाचिदाङ्का लासानिन्कि येसु ख्रिस्तओ अ़चुऩङ्दा बप्तिस्मा लोआनिन, खोन्कि आम्नुओ हेवाचि लेत्लुवानिन। खोन्नालो सेङ्लावा मोहाङा त़तोक्तुम।
खोन्किना खा-खाक्कोचि पत्रुस्आ लोचिओ य़ङ्दा साकोङ्छ़ङ म़मुवा, मोचि छाम्माय़ङ्चिआ बप्तिस्मा म़प़चि। खोन्कि मो लेन अ़चुरुहुप्दा आप्फात सुम्काहजारालेका म़नाचि म़तेप्ता।
खो अ़ङ्काएदा बाना, खोन्कि अ़ङ्च़क्दा एवाकि अ़लोवाङ, ‘सावल निछा, हान खाकाखाङ लिसा!’ खोन्कि अ़ङ्का मोन्ग़रिङा खो खाङ्मा काऱ लिसाङ!
खोन्कि हान दि त़हुङुम? पुवालोन्तानिन्कि हाङ्पा येसुएदा साकोङ्छ़ङ मुवानिन्कि बप्तिस्मा लोआनिन। खोन्कि आम्नुओ हेवाचि सेङ्प़लुवानिन।’
खोन्किना हननिया खाराकि यहुदाओ अ़खिम्दा वाङा। खोन्कि सावल्एदा अ़छुक युङ्सुकि लो, “सावल निछा, हाङ्पा येसु खाना त़बानाङाओ लाम्दा खानाएदा खाङ्म़मुसान्चिन, खोसाआङा अ़ङ्का खाना लामाखाखाङ्मा त़ऱने खोन्कि सेङ्लावाआ त़भेप्ने निकिना अ़ङ्का ऩछुत्ताङ्युङ्साङ।”
खोन्कि चा-चाचिआकिना खोसाआ सावा तोक्तु। सावल अ़क्चित लेन्तारि दमस्कस्दाओ काखेङ्चिएनान युङा। सावल अ़क्चित लेन्तारि दमस्कस्दाओ काखेङ्चिएनान युङा।
सावल बाखादाङ्का पुवालोन्ता, मेन अ़म़क होउहिदा खो खाङामान्खाङ। खोन्ओसा म़नाचिआ खोसोओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि दमस्कस्दा अ़खात्ता।
मेन मोचिओ अ़चुसाकोङ्वा छाक्ताखारायुङ्सा, आय़ओ लेन्तारि बुयाओ हिप्माय़ङ खिप्हिदा मो मुन्जेत मान्होङ्माङ युङ्युङ। देकिनालो मो मुन्जेत ख्रिस्तलाम्पा ओन्ङा लात्खान।
निनाम्हाङ्आ “कुन्चियाधेक्धेक्ओदा साम लेत्ने!”नि म़य़ङा। मो निनाम्हाङ्आङा येसु ख्रिस्तओ अ़चुङाइवादा निनाम्हाङ्ओ अ़चुसाम आन्कान सिन्मा ऱम्ने निकिना आन्साकोङ्वादा खोक्कोसोओ अ़चुसाम अ़लेइसायुङ्सा।