32 ‘अ़ङ्का आम्सुन्तुम्चिओ अ़चुनिनाम्हाङ ओ। अब्राहाम्ओ अ़निनाम्हाङ, इसहाक्ओ अ़निनाम्हाङ खोन्कि याकुब्ओ अ़निनाम्हाङ ओ।’ खोन्कि मोसा अ़क़माआ धुन्मा पुक्तुकिना खाङ्मा राक मान्मुदो।
ओ य़ङ अ़चुकाखेङ्पाचिआ अ़एनाकिना मोचि अ़चुक़माकाराकि म़बोम्सान्चिन।
खोक्को म़य़ङायुङ्सा, ‘अ़ङ्का अब्राहाम्ओ अ़निनाम्हाङ, इसहाक्ओ अ़निनाम्हाङ खोन्कि याकुब्ओ अ़निनाम्हाङ ओ।’ खोक्को म़सुवादाओचिओ अ़चुनिनाम्हाङ माआङ, मेन अ़ह़ङ्चिओ अ़चुनिनाम्हाङ ओ।”
खोन्किना साङ्आछाङ अ़क सिवाछाङ य़ङ्लामा मान्ऱचि। मो लेन्दाङ्का साङ्आछाङ खोक्को दित्छाङ च़लोक सेन्माय़ङ्चि लामासेन्मा राक मान्मुचि।
ओ खाकि सिमोन पत्रुस्आ येसुओ अ़चुलाङ्दा बोम्सान्चिन्कि “हाङ्पो! अ़ङ्काएदाङ्का अ़थाया खारानिन। देकिनालो अ़ङ्का हेवामि ओ”नि य़ङा।
अब्राहाम्ओ अ़निनाम्हाङ, इसहाक्ओ अ़निनाम्हाङ खोन्कि याकुब्ओ अ़निनाम्हाङ, आन्सुन्तुम्चिओ अ़चुनिनाम्हाङ्आ अ़चुछा येसुओ अ़चुऩङ तोक्पो अ़मुवा। खानानिन्आ ओ येसु रोमि हाङ्काचि कामुचि त़लाप्तुम्प़म्च़म, खोन्कि पिलातस्आ खोक्को लेत्मा अ़छ़ङ मुनुछाङ खानानिन खोसोओ अ़बुदा मान्काङ्त़दान।
मोसाआ मो खाकि दोम्तुदो खोन्कि मो नुलोक खाङ्सि अ़च़क्दा खाराहिदा खोसाआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ एनु।
मेन मोचिआ अ़क्तात च़लोक अ़नुवाक हेन्कोप निनाम्मादुओ खिम अ़लामाङा। खोन्ओसा निनाम्हाङ मोचिओ अ़चुनिनाम्हाङ्नि लोलुमा अ़चुलेजो अ़कात्निन। खोन्कि खोक्कोसाआ मोचिओ निकिना अ़क्तात सहरा म़चुम्सुप़युङ्सुचि।
खाउग़रि खोक्को अ़ङ्का खाङ, मोन्ग़रि अ़ङ्का सुवादाओ म़ना ओन्तेका लिसाङ्कि खोक्कोसोओ अ़चुलाङ्दा छुक्ताङ। मेन खोक्कोसाआ अ़चुचुप्ताङ्छुक ओवात्नि य़ङ्सा अ़ङ्काएदा अ़युङ्सा, “मान्क़दा! अ़पुङ्चिपुक खोन्कि अ़लुक्मा अ़ङ्काङा ओ।