4 मो व़क इन्मा बुया दि आम्कोङा माआङ ओ कि? खोन्कि त़इनुकिछाङ मो फेक्वा आम्कोङा ओ माआङ? साङ्आ ओवाको काचि खाना आम्मिन्मादा मिन्त़मेत्ता? खाना म़नाचि माआङ, मेन निनाम्हाङ त़म़प्तुयुङ्सु।”
“साङ्आ आम्नुओ य़ङ एनु, मोसाआ अ़ङ्य़ङ एनु। साङ्आ खानानिन ऩङाऩछिरिन, खोसाआ अ़ङ्का ऩङाअ़छित्ङा, खोन्कि साङ्आ अ़ङ्का ऩङाअ़छित्ङा, खोसाआ अ़ङ्का काछुत्पा ऩङाछिरु।”
खोन्किना पत्रुस्आ लो, “हननिया, देकि सैताना आम्साकोङ्वा क़म्मा त़प़? व़क त़इनुओ अ़क्चिलोक फेक्वा त़युक्तान्चिन्कि खाना सेङ्लावा त़म़प्तुयुङ्सु।
खोन्किना पत्रुस्आ मो लो, “खानाचि देत्नि त़तोङाचिकि सेङ्लावा चिन्माखाङ्मा त़रुवाचु? खाखो! आम्खिम्हाङ्पा काखुम म़नाचि लाप्तिखोप्दा म़युङ्याङ, खोन्कि मोचिआ खानाछाङ बुङ्खाया खुम्सि ऩलोत।”
मेन चामायुआ आन्कान निनाम्हाङ्ओ अ़चुच़क्दा म़तात्निन्लानिन। आन्कान अ़चान्मिनुछाङ अ़त्लो अ़लिसिमिन, आन्कान चाम्नुछाङ नुलोक अ़लिसिमिन।
खोन्ओसा साङ्आ ओ चिन्माय़ङ ऩङाछिरु, मोसाआ म़ना माआङ, मेन निनाम्हाङ ऩङाछिरु, खोक्कोसाआङा खानानिन अ़चुसेङ्लावा ऩप़न।
मेन खाना मान्काङ्माङ ओवात्नि च़मा नुलोक मान्लुङा, देकिनालो खाना अ़नुवाक काचि मुमा राकाङ्थेत्नि अ़लिनिन्ने, मेन आम्ताकावा लिने।
खोन्किना अ़अ़त्पा मित्माआ हेवा म़मेत्तुचि, खोन्कि हेवा पोन्किना स़खादा तित्तुचि।