35 खोन्किना खोसाआ धियायोक्खादाओ म़नाचि लोचि, “इस्राएलिचि अ़ङ्यावाचि ओ, ओ म़नाचि खानानिन्आ दे मुमा त़मुम्योम्च़म्ओ, मोसोओ अ़तुक्वादा चाप्चेत्तानिन्चिन!
खोन्कि पिलातस छ़ङ्छेन्खादा युङाङाओ ग़रि खोसोओ अ़खिम्हाङ्माआ ओवाको य़ङ्खान छोक्तु, “मो साम्योक्मि म़ना देत्छाङ मान्मुदानुम, देकिनालो आय़ सेन्मुयुदा मोसोओ अ़तुक्वाआ अ़ङ्का ब़द्धे दुखा आङ्तुङ्युङ्सुङ।”
खोन्ओसा ओ अ़छ़ङ य़ङ्चि क़प्मा अ़ऱन्मिन्चिन्ओसा खानानिन वाइवेत युङ्मादोत, खोन्कि मान्मिन्खाङ्माङ देत्छाङ मान्च़दानिन।
रात्खामिचिओ अ़चुकप्तानाआ मो य़ङ एनुकिना मुकुधुम्एदा खाराकि लो, “खानानिन दे त़च़न? ओ म़ना ना रोमि ताङ्युङ ए!”
मेन झारा म़नाचिआ ब़द्धे साया अ़मेत्ताओ य़ङ्हुप काचिन्पा गमलिएल अ़ऩङ मुवाङाओ अ़क्छा फरिसि धियायोक्खादा पुवालोन्ताकि छाम्माय़ङ्चि धियायोक्खादाङ्का अ़क्दुओ निकि बुङ्खाह्यात्नि रात्खामिचि खात्मेत्तुचि।
देकिनालो अ़चित्कादोङ बुया थुदास तोक्पो म़नानि लोनान्चिन्सा रोमिचिओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा पुवालोन्ता। खोन्कि आप्फात चार सये म़नाचिआ खो अ़त़ङ्ता। खो रात्खामिचिआ अ़सेरा, खोन्कि खो कात़ङ्चि झारा म़रिसाखारा, खोन्कि मो म़नाचि देत्छाङ च़मा मान्ऱचि।