20 “खारानिन्कि निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा एवानिन, खोन्कि झारा म़नाचि ओ ह़ङ्म़ङ्ओ अ़तुक्वादा खाएत्तानुम्च़म।”
दि अ़ङ्का खानानिन कुइयामादा लोनानिन, मो खानानिन साम्दा लोवानुम्च़म, खोन्कि दि खानानिन्आ सोप्य़ङ्दा आम्नुओ नाबाक्दा त़एनुम, मो खिम्चोक्दुङ्का खालुसानुम।
खोक्को निनाम्हाङ ब़क्खाखिमदा म़वाङा, खोन्किना खोक्कोसाआ म़चिन्तुङुचिहिदा मुलो काब़क्पाचि, म़नाचिओ अ़चुअ़धुवाचि खोक्कोएदा म़ता खोन्कि खोक्को अ़सेना, “साङ्कोओ अ़पाङ्आ खानानिन ओ काचिचि त़मुम्योम्च़म, खोन्कि साङ्आ खानानिन ओ पाङ ऩप़न?”
अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ, खोक्कोसोओ अ़चुलोमाय़ङ्आ अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ्दा म़तित। खोन्ओसा अ़ङ्का दि चेउङ, पापा निनाम्हाङ्आ अ़ङ्का ऩलोङाओ ओन्ङा चेप्ङा।”
खानानिन अ़क्छा ओन्ङा ओ अ़नुछ्याओ निनाम्हाङ त़युङिन्येन, खोन्कि खानानिन्आ येसु ख्रिस्त त़छुत्तुम। खानानिन खोन्कि खो सिन्मालाम्पा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ अ़तोक।
देकिनालो खाक्को य़ङ खानानिन्आ अ़ङ्का त़प़नि, अ़ङ्का मोचि प़ङ्युङ्सुङ्च़ङ, खोन्कि मोचिआ मो अ़लोआयुङ्सा। अ़ङ्का खानानिन्एदाङ्का ताङ्ओ निकिना मोचिआ अ़नुछ्या अ़सिन्तायुङ्सा, खोन्कि खानानिन्आ अ़ङ्का त़छुत्निओ निकिना मोचि साकोङ्छ़ङ म़मुवायुङ्सा।
येसुआ खो अ़लासालोवा, “अ़ङ्का हेन्खामादाओ झारा म़नाचि मान्कुम्माङ लोङ्युङ्सुङ्च़ङ। अ़ङ्का अ़धुन यावायोक्खिम्चिदा खोन्कि निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा चिन्तुङ्च़ङ, मोदा झारा यहुदिचि म़कोवान्चिन। अ़ङ्का सुकुलादा दित्छाङ मान्य़ङ्युक्ङा।
ह़ङ्म़ङ काप़ लावाङा ओ! मेन पोक्आ दित्छाङ ओवाको काचि मुमा अ़ऱन। खाक्को य़ङ अ़ङ्का खानानिन्एदा चेउङ, मो निनाम्हाङ लावादाङ्का ओ, खोन्कि मो य़ङ्आ अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ प़।
सिमोन पत्रुस्आ लासुलो, “हाङ्पो, आन्कान्का साङ्एदा खारिन्का ओ? खानानिन्एदा अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ्ओ य़ङ्चि म़युङ्याङ।
खोसाआ खाना य़ङ्खान खात़एत, खोलाम्पा खाना खोन्कि झारा आम्खिम्दाओचि त़लेरिन’नि य़ङाओछाङ आन्कान्का खाअ़एत्तिन्का।
अ़ङ्इस्राएलि ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, अब्राहाम्ओ अ़छावारिचि खोन्कि निनाम्हाङ काब़क निरावा यावाचि ओ, निनाम्हाङ्आ आन्कान लेन्माओ य़ङ्खान अ़तासायुङ्सा।