17 मेन ओ य़ङ म़नाचिओ अ़चुरादा च़लोक अ़थ़ङ्निन्खात्निन्ने निकिना आन्कान ओचि येसुओ अ़तुक्वादाओ दुम साङ्चिछाङ ओदाङ्का च़लोक खामान्एत्दाचुचिन्नि चाप्चेत्तुम्च़म्ने।”
खोन्ओसा सुम्कालेन्तारि मो एप्मा रात्मायुङ्मानि लोवानुम्च़म। माङ्लोना मोसोओ अ़काखेङ्पाचि म़ताकि अ़ख़खात खोन्कि ‘मो ना सुवादाओदाङ्का खोन्तालोन्ता’नि म़नाचि म़लोचि, खोन्कि मो आदेङ्ओ धान्माय़ङ बुयाओदाङ्का च़लोक खान्अ़त्लो लि।”
खोन्किना मोचि लासाखाखाचि। येसुआ मोचि चात्लो चाप्म़चेत्तुचि, “ओसोओ अ़तुक्वादा साङ्आछाङ अ़सिन्तुन्ने।”
मोचिआ ओ झारा काचिचि अ़ङ्ऩङ्ओ अ़तुक्वाआ खानानिन ऩमुन, देकिनालो मोचिआ अ़ङ्का काछुत ऩसिन्तुन।
खोन्किना यहुदि बुसुवाचिआ पत्रुस खोन्कि युहन्ना दन्दा प़खा लाम दित्छाङ मान्धित्अ़दाकि च़लोक म़दुङ्तुचिकि खोचि म़लेरुखाइसुचि, देकिनालो पेसोला म़ना नुवाओ अ़खाकि झारा म़नाचिआ निनाम्हाङ अ़चोन्ताङा।
ओ य़ङ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दाओ अ़चुकप्ताना खोन्कि मुलो काब़क्पाचिआ अ़एनाकि छाम्माय़ङ्चिओ अ़चुतुक्वादा “हान दे लि?”निकिना मोचि ओहा ना मोहा म़लिसा।
“आन्कान्का खानानिन येसुओ अ़ऩङ्दा म़नाचि चिन्माइ मान्चिन्दानुम्च़म्नि खानानिन लोनिओ। मेन खानुम, खानानिन्आ ना झारा यरुसलेम्दा त़चिन्तुम्चिउम्च़म, खोन्कि ओ म़नाओ अ़ह़वा आन्कान्का पाक्मा त़लाप्निङ्नि!”
खोन्कि हाङ्पाचि ओ, आम्नुओ हारुक्चिएनान मोवात्निङा चुवानिन, खोन्कि दुङ्तिम मुमा छिरानुम, देकिनालो खानानिन त़सिन्तुम्योम, ह़वाङ्माङ्ओ आम्नुओ हाङ्पा निनाम्मादु म़युङ्याङ, खोन्कि खोक्को लिप्पा ऩवाङ्निन।
देकिनालो खानानिन्एदाङ्का निनाम्हाङ्ओ अ़य़ङ माकेदोनिया खोन्कि अखैयादा ओन्ङा थ़ङाओ माआङ, मेन निनाम्हाङ्एदाओ आम्नुओ साकोङ्छ़ङ झारासाआ अ़सिन्तायुङ्सा, खोन्ओसा आन्कान्का ओसोओ अ़तुक्वादा देत्छाङ य़ङ्मा अ़दोत्निन।
मोचिआ खोक्को अ़सुङ्ताङाहिदा खोक्कोसाआ अ़फान मान्लात्अ़दा। दुखा अ़आङ्ताङाहिदा खोक्कोसाआ मान्किन्म़दोचि। मेन नुलोक छ़ङ्काछेन निनाम्हाङ्एदा खोक्को सोम्कुवा म़मुवा।