16 “ओ म़नाचि हान आन्कान दे मुमा ऱम्च़म? ओचिआ म़दोम्दाओ काचि अ़मुवाचुओ यरुसलेम्दाओ झारा म़नाचिआ अ़सिन्ताचिआयुङ्सा। खोन्कि ओ काचि खोचिआ मान्मुअ़दाचुओनि आन्कान म़नाचि लोमा अ़ऱन्मिन्चिन।
मोचिआ खो अ़लासालोवा, ‘देकिनालो साङ्आछाङ आन्कान्का काचिदा मान्पाक्ऩदान्का।’ खोसाआ मोचि लोचि, ‘खानानिन्छाङ अ़ङ्अङ्गुराखादा खारानिन्कि काचि मुवानिन।’
मोन्ग़रि बारब्बा अ़ऩङ मुवाङाओ अ़क्छा अ़त्लो अ़ऩङ ऱङाओ छेक्ताङा।
देकिनालो अ़ङ्का खानानिन चेप्मा सिवा खोन्कि ताया प़नानिन्कि खाक्कोछाङ आम्नुओ ङेङ्चिआ ना आम्नुओ य़ङ लामा अ़ऱ, ना आम्नुओ दुम क़प्माङा अ़ऱ।
खोक्कोसाआ ओ म़दोम्दाओ बुन अ़मुवाओ अ़एनाओसाछाङ म़ना मुक्लाचि खोक्को तुप्सि म़ताओ।
मेन स्तिफनस सेङ्लावाआ अ़न्नुनु खारु अ़पुवा, खोन्कि खो चेवाओ य़ङ मोचिआ क़प्मा मान्ऱअ़दा।