8 खोन्किना खो पुवालोन्ताकि ओह्यात्नि-मोह्यात्नि कोन्मा पुङ्सु। खोन्किना खो कोन्याङ्सा तान्याङ्सा निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ चोन्याङ्सा खोचिएनान निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा वाङा।
मोन्ग़रिङा खो लामाखाखाङ्मा रुवा खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्याङ्सा खोसाआ येसु त़ङ्तु। मोवात्नि लिसाओ अ़खाकि झारा म़नाचिआछाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ अ़चोन्ता।
मोन्ग़रि ऩङानुसानिन्चिन खोन्कि तान्तानिन, देकिनालो निनाम्मादु आम्नुओ सिरिफा तोक्पो युङ्याङ। देकिनालो अ़चुसुन्तुम्चिआछाङ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि मोवात्निङा दुखा म़प़चिओ।
खोन्किना येसुआ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा मो अ़धिराकि अ़लोवा, “खाखो, खाना त़नुवायुङ्सा। हान्दाङ्का हेवा मान्मुदा, खोन्कि खानाएदा च़लोक अ़अ़त्पा अ़तानिन्ने।”
पावल्आ अ़धिवा य़ङ्आ लो, “आम्लाङ्दा चोप्नि एवा!” खोन्किना मो पुवालोन्ताकि कोन्मा पुक्तु।
खोन्किना मो चाकावालावाआ लाउओ म़ना मोचिएदा तान्ता बाना, खोन्कि मोचि झारा क़म्तुचि, खोन्ओसा मोसाआ चाअ़त्लो ब़ङ्सुचिकि मो खिम्दाङ्का अ़चुकालाङ्द़क खोन्कि खेन्बोम्चा म़लिसाकि मोचि म़फुङ्सा।
खोन्किना मो म़नाओ अ़चुप्ताङ्छुक्दा लाउकि पत्रुस्आ पुउलोइसु, खोन्कि मोन्ग़रिङा मो म़नाओ अ़लाङ्चि खोन्कि अ़लाङ्म़क्चि म़नुवा।