7 खोन्किना मो म़नाओ अ़चुप्ताङ्छुक्दा लाउकि पत्रुस्आ पुउलोइसु, खोन्कि मोन्ग़रिङा मो म़नाओ अ़लाङ्चि खोन्कि अ़लाङ्म़क्चि म़नुवा।
खोन्किना येसु मोसोओ अ़च़क्दा म़खाराकिना अ़छुक अ़लावाकि अ़पुआलोइसा। खोन्किना अ़माङ्धिन्आ मो लेरु, खोन्कि मोसाआ खोचि ब़रुचि।
खोन्कि खोक्कोसाआ मो मेत्छाछा छाओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि अ़लोवा, “तालिता कुमि!” ओसोओ अ़तुप्माय़ङ, “छाओ, अ़ङ्का खाना लोना, पुवालोन्ता!”
मेन येसुआ खोसोओ अ़छुक अ़क़क्ताकि अ़पुआलोइसा, खोन्कि खो पुवालोन्ता।
खोन्कि येसुआ अ़चुछुक मो मेत्छामाएदा अ़युङ्सा, खोन्किना मो च़क्नि फेसालोन्ताकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्मा पुङ्सु।
खोन्किना पत्रुस्आ खो लो, “अ़ङ्काएदा हाराक्वा खोन्कि रुपा ना मात्द़ङ, मेन दि अ़ङ्काएदा युङ्याङ, मो अ़ङ्का खाना प़ना। नासरत्ओ येसु ख्रिस्तओ अ़चुऩङ्दा कोला!”
खोन्किना खो पुवालोन्ताकि ओह्यात्नि-मोह्यात्नि कोन्मा पुङ्सु। खोन्किना खो कोन्याङ्सा तान्याङ्सा निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ चोन्याङ्सा खोचिएनान निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा वाङा।
“ओ म़नाचि हान आन्कान दे मुमा ऱम्च़म? ओचिआ म़दोम्दाओ काचि अ़मुवाचुओ यरुसलेम्दाओ झारा म़नाचिआ अ़सिन्ताचिआयुङ्सा। खोन्कि ओ काचि खोचिआ मान्मुअ़दाचुओनि आन्कान म़नाचि लोमा अ़ऱन्मिन्चिन।
आय़ खानानिन्आ आन्कान्का ओ अ़क्छा पेसोला म़नाएदा अ़नुवाक काचि लिसाओ अ़तुक्वादा देत्नि नुवानि त़सेन्निनालो,
खोन्कि पत्रुस्आ मोसोओ अ़छुक्दा लाउकि पुउलोइसु। खोन्किना खोसाआ साकोङ्छ़ङ कामुचि खोन्कि मेन्मित्माचि बुत्तुचिकि मो लासाह़ङाओ मोचि खाङ्मेत्तुचि।