44 खोन्कि खोसाआ निचि “फलेक्चि माङ्लो वाप्तेलादाङ्का म़केरालोन्ताओ अ़चेत्वाचि लावानुम्च़म्कि अ़ह्याउधेत्या लोन्तानिन”नि लोचि। खोन्किना आन्कान्का झारा नुलोक अ़केम्दा लोन्तिन्का!
मेन ओन्ग़रि अ़ङ्का यायोक प़नाङ्नानिन, राक मुवानिन! देकिनालो खानानिन्एदा साङ्छाङ त़स़न्मिन, मेन वाप्तेला ओन्ङा योकोचेम्पा लि।
खोन्कि खोसाआ ऩलोवाङ, ‘पावल, मान्क़दा। खाना रोमि तोक्पोहाङ कैसरओ अ़बुदा छ़ङ्छेन्प़लुसि खात्मादोत। खोन्कि खानाएनान वाप्तेलादाङ्का काखात निनाम्हाङ्आ झारा म़रात्तुचि।’
मेन पावल्आ मोचि मोवात्नि म़चुवाङाओ सिन्तुकि रात्खामि कप्ताना खोन्कि रात्खामिचि लोचि, “ओ वाप्तेला कातुङ्चि म़फुङ्नालो खानानिन साङ्छाङ त़ह़ङिमिन।”
खोन्कि, “साम्योक्मि म़ना राक्काभाला लेत्नालो मान्साम्योक्मि खोन्कि हेवामि दे लि?”