15 खोन्किना अ़ङ्का सेनुङ ‘हाङ्पो, खानानिन साङ ओ?’ खोन्कि हाङ्पाआ ऩलोवाङ, ‘अ़ङ्का येसु ओ, खोङा खाना दुखा त़प़ङु।
खोन्किना हाङ्आ मोचि म़लोचि, ‘अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्आ ओ अ़ङ्निछाचिएदाङ्का झारादा अ़चुप्पो अ़क्छा देत्नि त़मुम, मो खानानिन्आ अ़ङ्काङा त़मुवाङ्ऩङ्ओ।’
खोन्किना मोन्ग़रि खोक्कोसाआ मोचि म़लासुलोचि, ‘अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, ओ झारादाङ्का अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा दे मान्मुत़दोम, मो खानानिन्आ अ़ङ्काङा मान्मुत़दाङ्ऩङ।’
खोन्कि आन्कान्का झारा बाखादा ध़न्खारिन्का, खोन्कि हिब्रु य़ङ्दा अ़ङ्का ओवात्नि य़ङाङाओ अ़क्तात य़ङ एनुङ, ‘सावल, सावल! देकि खाना अ़ङ्का दुखा त़प़ङाङा? अ़ङ्काएनान त़म्हुनालो खाना आप्पि चाअ़त्लो त़लि।’
हान पुवालोन्ताकि एवा। देकिनालो खाना अ़ङ्हारुक खोन्कि अ़ङ्सालुम्स़ङ काप़ छेन्मा निकिना अ़ङ्का खानाएदा खाङ्मुसाङ्युङ्साङ्च़ङ। खाना आय़ अ़ङ्तुक्वादा त़खायुङ्सुओ काचिचि खोन्कि अ़ङ्का खाना माय़ङ खाङ्मेत्नाओ काचिचि म़नाचि खाएत्माचिदोत।