22 म़ना मुक्लाचिआ ओन्तारि ओन्ङा पावल्ओ अ़य़ङ अ़एना, खोन्किना अ़क्धुवा अ़धिवाङ य़ङ्आ मोचि म़पारालोन्ता, “ओवाको म़ना हेन्खामादा सेत्माङादोत! खो ह़ङ्मा अ़खान्तुन!”
मेन मोचि झारा अ़क्धुवा पात्याङ्सा म़य़ङा, “ओ म़ना सेत्माङादोत, आन्कान्का बारब्बा लेत्निप़नि!”
मेन मोचि ओवात्नि य़ङ्सा म़पारा, “खोक्को खात्तानुम! खोक्को खात्तानुम! मो क्रुस्दा ख़न्तासेरानुम!” पिलातस्आ मोचि सेनुचि, “दि अ़ङ्का आम्नुओ हाङ क्रुस्दा अ़ङ्का ख़न्तुङ्नेनि त़मिनिन्येन?” मुलो काब़क्पाचिआ अ़लासालोवा, “कैसरदाङ्का आन्काओ नि हाङ मात्द़ङ।”
झारा म़ना मुक्लाचिआ “ओ सेरानुम!”नि पात्याङ्सा मोचि म़त़ङ्तुचि।
खोन्किना फेस्तस्आ लोचि, “हाङ अग्रिपा खोन्कि आन्कान्एनान ओदा काता झारा सायाकातोक म़नाचि ओ, खानानिन त़खाम्ओ म़नाओ अ़तुक्वादाङा झारा यरुसलेम्दाओ यहुदिचि खोन्कि ओदा कैसरियादाओचिआ सेत्माङादोत्नि अ़ङ्का पात्याङ्सा ऩलोवाङ्याङ्ओ।
मोचिआ आन्कान्का निरावाचि लेन्माओ नुय़ङ्खान खाएत्मा मान्प़ऩदान्का। मोवात्नि अ़धुन मोचिआ अ़चुहेवाचि पोन्याङ्सा अ़खात्याङ। मेन आदेङ मोचिएदा निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ छुक्तायुङ्सा!