10 खोन्किना अ़ङ्का सेनुङ, ‘हाङ्पो, अ़ङ्का दे च़ङा?’ खोन्कि हाङ्पाआ अ़ङ्का ऩलोवाङ, ‘पुवालोन्ताकि दमस्कस सहरादा खारा, खोन्कि मोदा झारा मुमादोत्ओ काचिओ अ़तुक्वादा खाना खाऩएत।’
खोन्किना च़क्नि अ़ङ्का खानानिन बुत्सि म़नाचि छुत्तुङ्च़ङ, खोन्कि खानानिन ओदा त़बानिन्ओ नुलोक लिसा। हान हाङ्पाआ खानानिन आन्काओ निम्पाङ ऩलोन्ओ य़ङ्चि एन्सि झारा आन्कान्का निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदा युङिन्येन्का।”
खोन्किना खोसाआ बुङ्खाया लोत्तुचिकि खोचि सेनुचि, “अ़धुवाचि ओ, अ़ङ्का लेत्मा दे च़मादोत?”
पत्रुस य़ङाओ य़ङ म़नाचिआ अ़एनाकिना अ़चुसाकोङ्वा अ़न्नुनु चाअ़त्सा, खोन्किना मोचिआ पत्रुस खोन्कि नि छाम्माय़ङ्चि म़सेनुचि, “ब़ब़-निछाचि ओ, खोन्नालो आन्कान्का दे च़मादोत?”
मो छाक्छाक्छाक्वाओ साम्आ अ़ङ्का दोप्म़क लिसाङ, खोन्ओसा अ़ङ्यावाचिआ अ़ङ्छुक्दा ऩक़क्ताङ्कि दमस्कस्दा ऩखात्ताङ।
हान पुवालोन्ताकि सहरादा खारा, खोन्कि खाना दि मुमादोत, मोदा खाना खाऩएत।”