6 खोन्किना आन्कान्का अ़क्छा निएदा हासिन्चिन्का खोन्कि वाप्तेलादा आन्कान्का वाङिन्का, खोन्कि खोचि अ़चुखिम म़लासा।
खोन्किना मो पुवालोन्ताकि अ़पाओ अ़खिम्दा लासाखारा। खो अ़थायाङा बानाङाओ अ़पाआ खाकि अ़पाओ अ़सोम्तुआ। अ़छाएह्यात्नि लोराखाराकि अ़पाआ हेप्तु, खोन्कि चुप्मा मेत्तु।
खोक्को आप्पिओ अ़चुम़नाचिएदा म़ता, मेन खोक्कोसोओ अ़चुओ म़नाचिआङा खोक्को मान्लोक्अ़दा।
खानुम, ग़रि तायाङ, अ़नुछ्याङा ताचिआयुङ्सा, खानानिन त़रिसिन्खारिन खोन्कि झारा आम्नुओ खिम्दा त़खारिन, खोन्कि अ़ङ्का ओन्ङा त़छित्ङादाङाऩङ। खोन्नुछाङ अ़ङ्का आप्पि ओन्ङा अ़लिऩङ, देकिनालो अ़ङ्पापा अ़ङ्काएनान म़युङ्याङ।
खोन्कि मो काखेङ्पाछाङ अ़लोवा, “खाखो, आम्मा!” मोन्ग़रिदाङ्का मो काखेङ्पाआ मो आप्पिओ अ़खिम्दा खात्तु।
खोन्कि झारा म़नाचि अ़चुखिम म़खारा।
मेन अ़ङ्निछा तितस मोदा मान्धित्ङा, खोन्ओसा अ़ङ्मिन्मा चाअ़त्सा। खोन्किना मोचिदाङ्का हासाङ्च़ङ्कि अ़ङ्का माकेदोनियाह्यात्नि खाराङ।