9 खोन्कि अ़क खाखुत सेन्चिदा हाङ्पाआ पावल अ़लोवा, “मान्क़दा! मेन नुय़ङ्खान म़नाचि खाएत्तुयुङ्सुचि, खोन्कि वाइवेत मान्युङ्दा।
खोन्कि मो अ़खाखुत पावल्आ अ़सेन्चिदा खा, माकेदोनियादाओ अ़क्छा म़ना एवाकि खो “माकेदोनियादा बानानिन्कि आन्कान्का फानि”नि बुत्तुङु।
देकिनालो अ़ङ्का खानाएदा याक्ङाङा, खोन्कि साङ्आछाङ खाना ऩझोम्कि देत्छाङ मुमा ऩऱनान, देकिनालो ओ सहरादा ब़द्धे अ़ङ्म़नाचि म़युङ्याङ।”
हाङ्पा अ़ङ्काएदा म़चेवा। ‘हेङाकि यरुसलेम च़क्नि छिरुदो, देकिनालो अ़ङ्तुक्वादा त़प़ओ आम्सालुम्स़ङ ओदाओ म़नाचिआ साकोङ्छ़ङ ऩमुन।’
मो अ़खाखुत्ङा पावल्ओ अ़च़क्दा हाङ्पा म़एवाकि अ़लोवा, “राक मुवा! देत्नि खाना यरुसलेम्दा अ़ङ्तुक्वादा अ़ङ्सालुम्स़ङ म़नाचि त़प़युङ्सुचि, मोवात्निङा खाना रोम्याछाङ अ़ङ्सालुम्स़ङ प़माचिदोत।”
हननिया अ़ऩङ मुवाङाओ येसुओ अ़क्छा अ़चुकाखेङ दमस्कस्दा युङाङा। हाङ्पाआ खो सेन्चिदा “हननिया!”नि अ़बुत्ता। खोसाआ लो, “ओदा युङ्ङाङा हाङ्पो।”
दि अ़ङ्का अ़ङ्ताकावा च़मा अ़ऱऩङ कि? दि अ़ङ्का छाम्माय़ङ माआङ? दि अ़ङ्का आन्हाङ्पा येसु मान्खाङ्युक्तुङ? दि खानानिन हाङ्पाओ निम्पाङ अ़ङ्का मुङ्ओ काचि सिवा माआङ कि?
आन्कान्का बुयाङा फिलिप्पिदा चाअ़त्लो दुखा आङ्तुम्काओ खोन्कि आन्काओ साया ऩपेप्तिन्काओ य़ङ ना खानानिन त़सिन्तुम्योम। मेन अ़न्नुनु फित्चि ऩमुन्कानुछाङ आन्निनाम्हाङ्लाम्पा आन्कान्का राक तोक्तुम्काकिना खोक्कोसोओ अ़नुय़ङ्खान मान्क़माङ खानानिन खाएत्नि।