22 म़नाचिआ “ओ ना म़नाओ अ़य़ङ माआङ, मेन माङ्ओ अ़य़ङ ओ!”नि य़ङ्याङ्सा म़पारा।
खोन्कि मोचिएनान तुप्मा निकिना अ़छ़ङ मुओ लेन हाङ हेरोद्आ हाङ्आ हुम्मायु तित हुम्साकि हाङ्युङ्खादा युङा, खोन्कि म़नाचि लोमा पुक्तुचि।
हेरोद्आ निनाम्हाङ साया मान्मेत्दोओसा मोन्ग़रिङा अ़क्तात निनाम्हाङ काफाआ सारिमा पाक्तु प़, खोन्कि खो भेवाचिआ अ़चाकि सुवादा।
छुऩङ्वा कामु म़नाचि, काऱक्चि, अ़चुअ़त्लो मित्मादा काकोन्चि, ऱफोक्वा य़ङ काचेप्चि खोन्कि अ़चुओ तोक्माओ निम्पाङ नि म़नाचि वाकालेङ ओचिङा ओ।
म़नाचिआ अ़धिवाङ प़ अ़ब़क्ताङा, देकिनालो मोसोओ अ़पाङ साक्स़ङ प़युङ्सु। मोचिआ ओवात्नि य़ङ्सा साक्स़ङ्छाङ अ़ब़क्ता, “ओ साक्स़ङ्वाको नि साङ युङ्याङ कि? ओसोओ अ़देङ्सालाप्पादा साङ ङेन मुमा ऱ कि?”