Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




२ थेसलोनिकि 1:8 - बान्‍तावा राई

8 निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍कादाचि खोन्‍कि आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुनुय़ङ्‌खान मान्‍लोक्‍कादाचि खोक्‍कोसाआ दन्‍दा म़प़चि।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




२ थेसलोनिकि 1:8
59 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ अ़चुओ बेङ्‌साङ्‌लिप्‍पाओ म़नाचि म़लोचि, ‘माङ्‌हिम्‍माय़ङ म़नाचि ओ! अ़ङ्‌काएदाङ्‌का माङ्‌सानिन। सैताना खोन्‍कि मोसोओ अ़काफाचिओ निम्‍पाङ चुम्‍सायुङ्‌साओ अ़लुक्‍निन्‌ओ मिदा खारानिन।


खोन्‍किना मोचि अ़धुन दन्‍दा तोक्‍खादा म़खात, मेन साम्‌योक्‍मि म़नाचि अ़धुन ह़ङ्‌मायुङ्‌मा ह़ङ्‌म़ङ्‌दा म़वाङ।”


छ़ङ्‌छेन्‍माआ ओवात्‍नि काचि मु: साम हेन्‍खामादा तायुङ्‌सा, मेन म़नाचिआ साम्‌दाङ्‌का च़लोक कुइयामा ऩङाअ़नुसा, देकिनालो मोचिओ अ़चुकाचिचि अ़अ़त्‍पा म़मुवाङा।


मोचिआ खोक्‍को अ़सेना, “आम्‍पा खादा युङ्‌याङ?” येसुआ म़लोचि, “खानानिन्‌आ ना अ़ङ्‌का त़सिन्‍ङाऩङ ना अ़ङ्‌पापा त़सिन्‍तुम। खानानिन्‌आ त़सिन्‍ताङ्‌ऩङ्‌ओदे अ़ङ्‌पापाछाङ त़सिन्‍तुम्‌ओ।”


खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुय़ङ थ़ङ्‌याङ्‌सा खाराकि काखेङ्‌चिओ अ़चुखिप्‍मा यरुसलेम्‌दा अ़न्‍नुनु पोन्‌याङ्‌सा खारा। खोन्‍कि ब़द्‍धे काब़क्‍पाचिआछाङ येसुएदा साकोङ्‌छ़ङ म़मुवा।


खोन्‍कि मोचिआ निनाम्‍हाङ लोक्‍मा अ़खान्‍तुन्‍लो अ़खाओसा निनाम्‍हाङ्‌आ मोचिओ अ़त्‍लो अ़चुमिन्‍मा खोन्‍कि खान्‌अ़त्‍लो च़माथाङ्‌मादा मोचि म़लेरुखाइसुचि।


आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तलाम्‍पा निनाम्‍हाङ्‌आ आन्‍कान सोमाम़तुक्‍ताकि छाम्‍माय़ङ लिमाओ अ़वाखाम म़पुवायुङ्‌सा, खोन्‌ओसा झारा रावाओ म़नाचि साकोङ्‌छ़ङ्‌दा खोन्‍कि लोमाय़ङ्‌दा तित्‍मा ऱम्‍च़म्‌कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङ अ़लोङ्‌ने।


मेन झारा इस्राएलिचिआ नुय़ङ्‌खान मान्‍लोक्‌अ़दा, देकिनालो निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु यसैया य़ङ्‌याङ, “हाङ्‌पो, आन्‍कान्‍काएदाङ्‌का अ़एनाओ य़ङ साङ्‌आ साकोङ्‌छ़ङ मुयुङ्‌सु कि?”


अ़ङ्‌का खालुसुङ्‌ओ य़ङ्‌चि खोन्‍कि मुङ्‌ओ काचिचिलाम्‍पा देत्‍नि ख्रिस्‍तआ निरावाचि लोमावा काच़चि म़मुयुङ्‌सुचि, मो य़ङ्‌चिदाङ्‌का दित्‍छाङ चेप्‍मा अ़ङ्‌का राक अ़मुऩङ।


मेन हान अ़धुन युङ्‌युङ्‌ओ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुलोमाय़ङ्‌वा निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचिओ अ़चुछाप्‍माचिलाम्‍पा खाङ्‌म़मेत्‍तुयुङ्‌सुचि खोन्‍कि झारा रावाचि सिन्‍म़मेत्‍तुयुङ्‌सुचि, खोन्‌ओसा मोचि साकोङ्‌छ़ङ म़मुने, खोन्‍कि लोमावा च़मा म़ऱने।


दि खानानिन त़सिन्‍तिमिन्‌येन, लोमाय़ङ हारुक्‌चिवात्‍नि खानानिन साङ आप्‍पि त़प़न्‍लाविन्‍चिन, खानानिन लोन्‌ओवा त़च़न्‌ओ आम्‍नुओ हाङ्‌पाओ अ़चुहारुक्‌चि ओ। खानानिन हेवाओ अ़हारुक लिमा त़ऱन, मोसाआ स़मादा त़खात्‍तिन। माङ्‌लो खानानिन निनाम्‍हाङ्‌आ लोमाय़ङ छेन्‍मा त़ऱम, मोसाआ साम्‌योक्‍मि ह़ङ्‌म़ङ्‌दा त़खात्‍तिन।


नुलोक आम्‍नुओ खारुच़ङ्‌तानुम, खोन्‍कि हेवा मुमा छिरानुम। खानानिन्‌एदा देम्‌कापाङ्‌आ ना निनाम्‍हाङ्‌ङा मान्‍सिन्‍त़युक्‍तुम्‌ओसा खानानिन लेजो मेत्‍मा निम्‍पाङ अ़ङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाङ्‌ओ।


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुतायाओ अ़देङ्‌सालाप्‍पा म़लोन्‌ओ दुम्‍छ़न्‍माचि खोन्‍कि ऱक्‍भाक्‌एनान लाम्‍काछेक य़ङ्‌चि आन्‍कान्‍का लुक्‍तुम्‍च़म्‍का, खोन्‍कि आन्‍कान्‍का झारा मिन्‍मा क़म्‍तुम्‍का खोन्‍कि मो ख्रिस्‍तओ अ़चुलोमाय़ङ्‌वा मुमेत्‍तुम्‍च़म्‍का।


खामान्‍सिन गलातिचि ओ! साङ्‌आ खानानिन ऩधान्‍तिन? आम्‍नुओ म़क्‌ओ अ़बुदाङा येसु ख्रिस्‍त क्रुस्‌दा म़ख़न्‍ताओ छेङ्‌छेङ्‌छेङ्‌वा खालुसाओ।


बुया, खानानिन्‌आ निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍त़युक्‍तुम, मोन्‍ग़रि खानानिन माङ्‌चिओ अ़चुहारुक त़मुन्‌येन, मोचि अ़ह़ङ माङ्‌चि माआङ।


निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍कादा निरावाचिवात्‍नि पोक मित्‍मादा माआङ।


मेन मोचिओ निम्‍पाङ क़माकात्‍तुओ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछ़ङ्‌छेन्‍मा खोन्‍कि ङेङ्‌चि च़ऱप्‍पाओ मिआ राङ्‌माखान्‍मा ओन्‍ङा याक।


देकिनालो “अ़फान कालात अ़ङ्‌का ओ, अ़ङ्‌का अ़फान लात्‍तुङ।” नि काय़ङ्‌पा आन्‍कान सिन्‍तुम्‌योम। ओवात्‍निछाङ म़य़ङायुङ्‌सा, “हाङ्‌पा निनाम्‍हाङ्‌आ अ़चुओ म़नाचिओ अ़चुछ़ङ म़छेन्‍तुचि।”


साकोङ्‌छ़ङ्‌लाम्‍पा अब्राहाम लोमावा चुवा, खोन्‍कि खारानि लोवाओदात्‍नि खारा। मो युङ्‌खा आदेङ खोसाआ पाङ्‌यिवा तोक्‍मा दोराङाओ। खादात्‍नि खाराङाओ मो मान्‍सिन्‍दोङुनुछाङ खो खारा।


देकिनालो आन्‍निनाम्‍हाङ काराङ्‌खान मिवा म़मुयाङ!


हान आन्‍कान ओन तोक्‍पो लेन्‍मा ऩङाछिरुम्‌नालो आन्‍कान देत्‍नि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुदन्‍दादाङ्‌का फुङ्‌मा ऱन? अ़ऱन्‍मिन! देकिनालो ओ लेन्‍मा बुयाओदु हाङ्‌पाआङा खाअ़लुसा ओ, खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ काएन म़नाचि आन्‍कान अ़छ़ङ सालुम्‍स़ङ म़पुवा।


मो दुखा अ़आङ्‌ताचिआकि अ़चुलोमाय़ङ काकाङ्‌चि झारासोओ निम्‍पाङ खोक्‍को अ़धुन्‌ओ लेन्‍खालाम म़लिसा।


निनाम्‍हाङ पापाआ बुयादाङ्‌का खानानिन ऩसिन्‍तिन्‌कि ऩछेन्‍तिन, खोन्‍कि अ़चुलावालाम्‍पा खानानिन सेङानिन। खोन्‌ओसा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुलोमाय़ङ्‌वा खानानिन चुवानिन, खोन्‍कि येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुह़आ रेप्‍तानिन्‍चिन। खानानिन्‌एदा सोम्‍तुक्‍मा खोन्‍कि सेवाङ्‌नि च़लोक पोन्‌याङ्‌सा खात्‍ने।


मोवात्‍नि, सारा देत्‍नि अब्राहाम्‌आ लोओ काङ्‌सा, खोन्‍कि “हाङ्‌पो”नि लोङु। खानानिन अ़नुवाक काचि त़मुन, खोन्‍कि खाक्‍कोछाङ य़ङ्‌दा त़क़सिमिन्‌नालो खानानिन साराओ अ़मेत्‍छाछा छाचिवात्‍निओचि ओ।


देकिनालो छ़ङ्‌छेन्‍मा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिदाङ्‌का पुङ्‌मा ग़रि ताचिआयुङ्‌सा। खोन्‍कि ओ छ़ङ्‌छेन्‍मा आन्‍कान्‌एदाङ्‌काङा पुङ्‌नालो निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुनुय़ङ्‌खान्‌दा लोमावा मान्‍च़कादाचिओ अ़चुछ़ङ्‌छेन्‍मा देत्‍नि लि?


मेन मो य़ङ्‌आ निनाम्‍हाङ मान्‍ब़क्‍कादा म़नाचिओ छ़ङ्‌छेन्‍मा खोन्‍कि लुक्‍मा लेन्‌तारिओ निकिना आइमित्‌ओ नाम्‍छ़ऱ खोन्‍कि हेन्‍खामा मिओ निम्‍पाङ अ़च़क्‍तायुङ्‌सा।


मोवात्‍निङा सदोम खोन्‍कि गमोरा खोन्‍कि मोसोओ अ़च़क्‍चिदात्निओ सहराचि आन्‍को निम्‍पाङ अ़मात्‍ऩङ म़लिसायुङ्‌सा। मोचि अ़चुताकावा ताङ्‌लान म़मुवाकि पोक मित्‍मादा म़धा। मोवात्‍नि लिसाओसा मो सहराचि अ़धुन अ़लुक्‍निन्‌ओ मिआ म़लुक्‍तुचि।


मोचि काधान मो सैताना लेराङाओ गन्‍दक्‌ओ मिराक्‌दा वेइसादिसा, मोदा मो साक्‍स़ङ खोन्‍कि सोज्‍जेओ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुछाङ याआङा। मोदा मोचिआ अ़खोलेन अ़खाखुत अ़धुन्‌ङा दुखा अ़आङ्‌युङ।


मेन अ़चुक़मा काकात्‌चि, साकोङ्‌छ़ङ मान्‍मुकादाचि, चिप्‍माकात्‍तुओचि, म़ना कासेत्‌चि, पोप्‍कामुचि, म़क्‍फेङ कामुचि, सेम्‍पोक काब़क्‌चि खोन्‍कि म़ना काम़प्‌चि झारा मो म़नाचिओ अ़चुपाङ्‌यि लेत्‌याङ्‌ओ गन्‍दक्‌ओ मिराक्‌दा लि। ओ ह्‍वादुओदु स़मा ओ।”


मोचि अ़धिवा य़ङ्‌आ म़पारा, “झारा सावाकातोक, त़सेङिन्‌येन्‌ओ खोन्‍कि अ़छ़ङ हाङ्‌पो! देम्‍खा खानानिन्‌आ आन्‍कान्‍का कासेत, ओ हेन्‍खामादाओ म़नाचि छ़ङ त़छेन्‍तुम्‍च़म खोन्‍कि अ़फान त़लात्‍तुम्‍च़म?”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ