Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




२ थेसलोनिकि 1:7 - बान्‍तावा राई

7 खोन्‍कि खानानिन दुखा कातोक्‌चि आन्‍कान्‍काएनान अ़क्‍नि सावा त़तोम्‍सिन। हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍त अ़चुसावापोरिओ निनाम्‍हाङ काफाचिएनान लेत्‌याङ्‌ओ मिदा निनाम्‍मादुङ्‌का खाङ्‌म़मुनान्‍चिन्‌हिदा खोक्‍कोसाआ ओ अ़मु।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




२ थेसलोनिकि 1:7
51 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

देकिनालो म़नाओ अ़छा अ़चुपापाओ अ़चुसाम्‌दा निनाम्‍हाङ काफाचिएनान य़, खोन्‍कि मोन्‍ग़रि खोसाआ झारा म़नाचिआ अ़मुवाओ अ़चुकाचिवाको सिरिफा म़प़चि।


अ़नुछ्‍या अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, ओदा खा-खाक्‍को काएप्‌चिदाङ्‌का म़नाओ अ़छा अ़हाङ्‌होन्‌दा तायाङ्‌ओ मान्‍खाङ्‌माङ्‌तारि ऩस़निन्‍दानिन।”


म़नाओ अ़छा झारा निनाम्‍हाङ काफाचिएनान खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुसाम्‌एनान म़ताहिदा मोन्‍ग़रि खोक्‍को अ़चुसाम्‍स़रिओ अ़चुहाङ्‌युङ्‌खादा म़युङ।


खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ अ़चुओ बेङ्‌साङ्‌लिप्‍पाओ म़नाचि म़लोचि, ‘माङ्‌हिम्‍माय़ङ म़नाचि ओ! अ़ङ्‌काएदाङ्‌का माङ्‌सानिन। सैताना खोन्‍कि मोसोओ अ़काफाचिओ निम्‍पाङ चुम्‍सायुङ्‌साओ अ़लुक्‍निन्‌ओ मिदा खारानिन।


येसुआ मो अ़लासालोवा, “उवा, खानानिन्‌ङा त़य़ङिन्‌येन। मेन अ़ङ्‌का खानानिन झारा लोनानिन, हान्‌दाङ्‌का मोह्‍यात्‍नि खानानिन्‌आ म़नाओ अ़छा सावापोरि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुचुप्‍ताङ्‌छुक्‌लिप्‍पा युङ्‌याङ्‌ओ, खोन्‍कि नाम्‍छ़ऱदुओ य़वारिदा य़याङ्‌ओ त़खाम।”


खोन्‍कि येसु म़य़ङा, “अ़ङ्‌काङा ओ, खोन्‍कि खानानिन्‌आ अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छा सावापोरि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुचुप्‍ताङ्‌छुक्‌लिप्‍पा युङ्‌ङाङाओ, खोन्‍कि नाम्‍छ़ऱदुओ य़वारिदा य़ङाङाओ मोचिआ ऩखाङ्‌ङा!”


खाक्‍को ताङ्‌लान कामु खोन्‍कि हेवामि ओ दुङ्‌दा अ़ङ्‌कादाङ्‌का खोन्‍कि अ़ङ्‌य़ङ्‌दाङ्‌का अ़लेजो कात, अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छाओछाङ अ़चुपापाओ अ़साम्‌दा म़सेङ्‌याङ्‌ओ निनाम्‍हाङ काफाचिएनान लाय़हिदा मोएदा अ़लेजो कात।”


मेन अब्राहाम्‌आ मो लो, ‘अ़ङ्‌छाओ, मित्‍तु। खाना आम्‍ह़ङ्‌म़ङ्‌दा अ़नुवाक-अ़नुवाक सामाचि त़याङुचि, मेन लाजरस्‌आ ना अ़न्‍नुनु चाअ़त्‍लो दुखा आङ्‌तु। खोन्‌ओसा हान ओदा लाजरस अ़ऩङानुयाङ्‌सा चानुलो युङ्‌याङ खोन्‍कि खाना अ़न्‍नुनु चाअ़त्‍लो दुखा त़तोक्‌याङ।


अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छाओछाङ अ़ङ्‌खाङ्‌मुमान्‍चिन्‌ओ लेन्‌दा मोवात्‍निङा लि।


झारा सामा खोक्‍कोसाआ अ़मुया, खोन्‍कि मुयाओ खाक्‍कोछाङ सामा खोक्‍को मात्‍द़ङ मान्‍मुन।


खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ मो अ़लोवा, “अ़नुछ्‍या, अ़ङ्‌का खाना लोना, खाना निनाम्‍मा होत्‌ओ खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुकाफाचि म़नाओ अ़छाएदा म़लोन्‌याङ्‍ओ खोन्‍कि म़धायाङ्‌ओ त़खाचि।”


खोन्‍किना मोचिआ अ़लोवाचुचिन, “गालिल्‌दाओ म़नाचिओ, खानानिन देकि त़एविन्‌कि नाम्‍चोक्‌दुत्‍नि खात़चोविन्‌येन? खानानिन्‌आ ओन्‍ग़रि ओ येसु आम्‍नुओ रादाङ्‌का निनाम्‍मादुत्‍नि देत्‍नि निनाम्‍हाङ्‌आ अ़थेन्‍ताखात्‍ताङाओ त़खाम्‌युङ्‌सुम, मोवात्‍निङा खोक्‍को ओ हेन्‍खामादा म़लाय़।”


खोन्‌ओसा हेवा मुमा छिरानुम्‌कि निनाम्‍हाङ्‌एदा लासानिन, खोन्‍किना निनाम्‍हाङ्‌आ आम्‍नुओ हेवाचि ऩलेत्‍तिन्‍प़न।


हान आन्‍कान अ़चुछाचि ओनालो आन्‍कान अ़चुपाङ्‌यिचिछाङ ओ। अ़नुछ्‍याङा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुपाङ्‌यि खोन्‍कि ख्रिस्‍तएनान अ़क्‍नि पाङ्‌यिचि ओ। खोक्‍कोएनान अ़क्‍नि आन्‍कान दुखा आङ्‌तुम्‌नालो आन्‍कान खोक्‍कोओसो अ़चुसाम्‌छाङ तोक्‍तुम।


छ़ङ्‌छेन्‍मा लेन्‌दा झारासाआ अ़मुवाओ अ़चुकाचि मिलाम्‍पा नुलोक दात। खाक्‍को म़नाआ दियाको काचि मुओ, मो मिआ खाङ्‌मुसु।


देकिनालो आन्‍काओ अ़क्‍दुओ खोन्‍कि अ़चुप्‍पो अ़चाअ़त्‍माआ आन्‍काओ निम्‍पाङ तोङ्‌माखाङ्‌का अ़ऱन्‍मिन्‌ओ खोन्‍कि अ़धुन्‌ओ तोक्‍पो ऩङ्‌लोङ्‌मा चुम्‍सुयुङ्‌सुङु।


आन्‍निनाम्‍हाङ पापा खोन्‍कि आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍तदाङ्‌का सोमातुक्‍मा खोन्‍कि सेवाङ्‌नि लिसानिन।


देकिनालो निनाम्‍मादुओ खोन्‍कि हेन्‍खामादाओ, म़दात्‌याङ्‌ओ खोन्‍कि ऩदात्‍निनिन्‌ओ झारा सामाचि खोक्‍कोलाम्‍पाङा म़मुयाओ। लावामि सावाचि, हाङ्‌युङ्‌मिताङ्‌चि, हाङ्‌काचि कामुचि, खोन्‍कि पाङ्‌चि, ओ झारा य़ङ्‌चि खोक्‍कोलाम्‍पा खोन्‍कि खोसोओ निम्‍पाङ अ़मुयाओ।


खोन्‌ओसा खोक्‍कोसोओ झारा अ़चुसेङ्‌ताङ्‌पाचिएनान आन्‍हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍त म़लाय़हिदा खोक्‍कोसाआ आन्‍निनाम्‍हाङ पापाओ अ़चुबुदा सेङ्‌याङ्‌ओ खोन्‍कि लाहि मात्‍द़ङ्‌ओ लिमा आम्‍नुओ साकोङ्‌वा छोओ ऩमेत्‍तिन्‍प़न्‍ने।


आन्‍कान आङ्‌तुम्‌युङ्‌सुम्‌नालो आन्‍कान्‌छाङ खोक्‍कोएनान हाङ मुन। खोक्‍को आन्‍कान ऩङाछिरुम्‌नालो खोक्‍कोसाआछाङ आन्‍कान ऩङाम़छित।


ओवात्‍निङा तामामित्‍मा मुन्‌येन्‌ओ य़ङ तामालामा लेन्‌ओ अ़लाम आन्‍कान खाम्‌योम। मो लेन तोक्‍पो निनाम्‍हाङ येसु ख्रिस्‍त आन्‍कालेन्‍पा अ़धिवा साम्‌दा म़य़याङ्‌ओ खाङ्‌म़मुनान्‍चिन।


मेन मोचिओ निम्‍पाङ क़माकात्‍तुओ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछ़ङ्‌छेन्‍मा खोन्‍कि ङेङ्‌चि च़ऱप्‍पाओ मिआ राङ्‌माखान्‍मा ओन्‍ङा याक।


देकिनालो आन्‍निनाम्‍हाङ काराङ्‌खान मिवा म़मुयाङ!


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुसावातोम्‍खादा वाङ्‌माओ हिप्‍माय़ङ हान्‍छाङ युङ्‌याङ। खोन्‌ओसा आन्‍कान चाप्‍चेत्‍मान्‍चिन्‍दोत खोन्‍कि खानानिन्‌एदाङ्‌का साङ्‌छाङ मो हिप्‍माय़ङ सावातोम्‍खादा मान्‍तालामादामादा त़छुक्‍तिमिन्‍ने।


खोन्‌ओसा मो सावातोम्‍खादा वाङ्‌मा आन्‍कान अ़न्‍नुनु लामिन्‍ने, खोन्‍कि मोवाको लोमावा मान्‍च़दामादाङ्‌का साङ्‌छाङ अ़धानिन्‍खात्‍निन्‍ने।


मोवात्‍निङा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिओ निम्‍पाङ सावातोम्‍खा-लेन हान्‍छाङ युङ्‌याङ।


मोवात्‍नि ख्रिस्‍त्‌छाङ ब़द्‍धेकापाङ्‌सोओ अ़चुहेवा चुम्‍खाइसि अ़क्‍दु हेन्‍खोक्‌वा म़लिसा, खोन्‍कि खोक्‍को ह्‍वादुओदु हेवा चुम्‍खाइसि माआङ, मेन अ़चुऩङानुयाङ्‌सा खोक्‍को काहुङ्‌चि लेइसिओ निम्‍पाङ खाङ्‌म़मुनान्‍चिन।


खोक्‍को निनाम्‍मादु म़खारायुङ्‌सा खोन्‍कि निनाम्‍हाङ काफाचि, पाङ्‌चि खोन्‍कि सावाकातोक लावाचि म़क़म्‍तुचि खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुचुप्‍ताङ्‌छुक्‌लिप्‍पा म़युङ्‌याङ।


मेन मो य़ङ्‌आ निनाम्‍हाङ मान्‍ब़क्‍कादा म़नाचिओ छ़ङ्‌छेन्‍मा खोन्‍कि लुक्‍मा लेन्‌तारिओ निकिना आइमित्‌ओ नाम्‍छ़ऱ खोन्‍कि हेन्‍खामा मिओ निम्‍पाङ अ़च़क्‍तायुङ्‌सा।


मोवात्‍निङा सदोम खोन्‍कि गमोरा खोन्‍कि मोसोओ अ़च़क्‍चिदात्निओ सहराचि आन्‍को निम्‍पाङ अ़मात्‍ऩङ म़लिसायुङ्‌सा। मोचि अ़चुताकावा ताङ्‌लान म़मुवाकि पोक मित्‍मादा म़धा। मोवात्‍नि लिसाओसा मो सहराचि अ़धुन अ़लुक्‍निन्‌ओ मिआ म़लुक्‍तुचि।


खानुम, खोक्‍को य़वारिदा म़तायाङ! खोन्‍कि झारा म़क्‌चिआ खोक्‍को अ़खाङ, साङ्‌चिआ खोक्‍को अ़धुवायुङ्‌सा, खोचिआछाङ अ़खाङ। हेन्‍खामादाओ झारा म़नाचि खोक्‍कोसोओ अ़चुतुक्‌वाआ म़खाप। उवा, मो लिलाप! मोवात्‍निङा लिने।


निनाम्‍हाङ्‌आ अ़चुच़ऱपाओ अ़न्‍नुनु छोयाङ्‌ओ अङ्‌गुरा माङ्‌वाछाङ मोचि दुङ्‌म़मेत्‍तुचि। मोसोओ अ़तुप्‌य़ङ मोचि म़सेङ्‌याङ्‌ओ निनाम्‍हाङ काफाचि खोन्‍कि थुबाछाओ अ़चुबुदा मि खोन्‍कि गन्‍ध़क्‌दा तोक्‍पो दुखा म़प़चि।


खोन्‍किना निनाम्‍मादुङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाओ अ़क्‌तात य़ङ अ़ङ्‌का एनुङ, “ओ छाप्‍तु: ओदाङ्‌का ह्‍यात्‍नि हाङ्‌पाएदा कास़चि आसिखा कातोक्‌चि ओ।” लावा म़य़ङ्‌याङ, “उवा, मोचिओ अ़चुकाचिदाङ्‌का सावा म़तोम, देकिनालो खोचिआ अ़मुवाओ य़ङ्‌दा सिरिफा म़प़चि।”


खोन्‍कि अ़ङ्‌का अ़क्‌तात अ़धिवाङ हाङ्‌युङ्‌खा खोन्‍कि मो दुङ्‌दा कायुङ खाङ। खोक्‍कोसोओ अ़चुबुदाङ्‌का हेन्‍खामा खोन्‍कि नाम्‍छ़ऱ फुङ्‌साखाराचि, खोन्‍कि मोचि मान्‍लाखाङ्‌मुसाचिचिन।


खोक्‍कोसाआ मोचिओ अ़चुम़क्‌दाओ अ़चुम़क्‌वा झारा म़त़क्‍तुप़चि। मोदा स़माङा मात्‍द़ङ, खोन्‍कि सोखा, खाप्‍मा खोन्‍कि योक्‍माछाङ अ़लिनिन। देकिनालो बुयाओ य़ङ्‌चि म़खाराचिआ।”


“अ़ङ्‌का येसुआ खानाएदा साम्‍भुङ्‌चिओ निम्‍पाङ ओ य़ङ्‌खान प़सि अ़ङ्‌को अ़ङ्‌काफा छुत्‍तुङ्‌युङ्‌सुङ। अ़ङ्‌का दाउद भुङ्‌ओ अ़भेन खोन्‍कि खोसोओ हाङ्‌कामु पाङ्‌यि कातोक ओ। अ़ङ्‌का अ़वाय़ङ लेत्‌याङ्‌ओ साङ्‌केन्‍मा ओ।”


खोन्‍किना निनाम्‍हाङ काफाआ अ़ङ्‌का अ़लोवाङ, “ओन्‍ग़रितारि खाना त़एनुओ य़ङ्‌चि अ़छ़ङ म़मुयाङ खोन्‍कि सोम्‍कुवामुमायु म़मुयाङ। निनाम्‍हाङ्‌आ खोक्‍कोसोओ अ़चुखाकालुचि खोक्‍कोसोओ अ़चुलावा म़प़चि खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ हान च़क्‍नि लिमा म़मुयाङ्‌ओ य़ङ्‌चि अ़चुहारुक्‌चि खाङ्‌मेत्‍सि खोक्‍कोसोओ अ़चुकाफा अ़छुत्‍तायुङ्‌सा।”


मेन निनाम्‍हाङ काफाआ अ़ङ्‌का अ़लोवाङ, “खाना ओवात्‍नि मान्‍च़दा! खाना, निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु आम्‍द़क्‍छा बुवाचि खोन्‍कि ओक्‍को छाप्‍लाखा भोङ्‌दा छाप्‍ताओ य़ङ्‌चि काकाङ झारा म़नाचिवात्‍नि अ़ङ्‌का निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहारुक ओन्‍ङा ओ। खाना निनाम्‍हाङ ओन्‍ङा ब़क्‍मादोत।”


खोन्‍किना मो झारा म़सेरुचिओचि अ़क्‌तातात ओमाङाओ तित म़प़चि, खोन्‍कि म़लोचि, “मोदा ब़द्‍धे खानानिन्‌वाङा निनाम्‍हाङ काब़क साकोङ्‌छ़ङ कामुचि म़युङ्‌याङ, खानानिन ऩसेरिन्‌वाङा म़नाचिआ मोचि म़सेरुचि। मोन्‍ग़रितारि खानानिन थुत्‍मेत्‍लो सावा तोम्‍सानिन।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ