17 हान हाङ्पा लावा म़मुयाङ, खोन्कि खादा निनाम्हाङ्ओ अ़चुलावा म़युङ्याङ, मोदा हाङ्पाओ अ़चुलावाआ आन्कान म़फोङ।
ह़ङ्म़ङ काप़ लावाङा ओ! मेन पोक्आ दित्छाङ ओवाको काचि मुमा अ़ऱन। खाक्को य़ङ अ़ङ्का खानानिन्एदा चेउङ, मो निनाम्हाङ लावादाङ्का ओ, खोन्कि मो य़ङ्आ अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ प़।
खोन्किना खानानिन्आ अ़छ़ङ त़सिन्तुम, खोन्कि अ़छ़ङ्आ खानानिन त़फोङ्सिन।”
देकिनालो ख्रिस्त येसुदाङ्का ताओ ह़ङ्म़ङ काप़ सेङ्लावाओ अ़य़ङ्हुप्आ हेवा खोन्कि स़माओ अ़सावादाङ्का खानानिन ऩफोङ्सिन।
खोन्ओसा ओवात्नि छाप्याङ: “बुयाओ म़ना आदम अ़ह़ङ म़ना लिसा।” आदेङ्ओ आदम ह़ङ्म़ङ काप़ लावा म़लिसा।
खोन्कि आन्कान झारा मुन्जेत लाराखाइसाओ ङाइवाचिआ हाङ्पाओ अ़चुसाम खाङ्मुसुम। खोन्कि आन्कान खोक्कोसोओ अ़चुसाम्दा च़लोक्वा फान्याङ्सा खारिन। ओ हाङ्पाएदाङ्का ता, खोक्को सेङ्लावा ओ।
अ़ऩङ्वा हिप्माय़ङ्दा खोक्कोसाआ आन्कान्का काचि मुमा काऱ काब़त्वा ऩमुन्युङ्सिन्का। छाप्माय़ङ य़ङ्हुप्आ माआङ, मेन सेङ्लावादा। देकिनालो छाप्माय़ङ य़ङ्हुप्आ ना म़सेत, मेन सेङ्लावाआ ह़ङ्म़ङ म़प़।
खानानिन निनाम्हाङ्ओ अ़चुछाचि त़लिसिन्ओसा, निनाम्हाङ्आ अ़चुछाओ अ़चुलावा आन्साकोङ्वादा म़पाक्तापुवा, मो लावाआ “अब्बा, आपो!”नि य़ङ्सा अ़बुत।
ख्रिस्तआ आन्कान म़फोङ्साओ। खोन्ओसा खानानिन नुलोक एवानिन, खोन्कि देम्खाछाङ हारुक्ओ कोम्दा मान्लानाप्दानिन्चिन।
ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, खानानिन ना य़ङ्हुप्दाङ्का फोङ्माओ निम्पाङ ऩबुत्तिन्ओ। मेन ओ फोङ्माय़ङ पोक्ओ हेवामि च़माथाङ्मादा मान्याङ्दानुम। मेन सोम्तुक्मादा अ़क्छा निएदा खानानिन ब़त्काब़त मुवानिन।
देकिनालो निनाम्हाङ्आ आन्कान क़माओ लावा माआङ, मेन सावा, सोम्तुक्मा खोन्कि आप्पि क़म्मान्चिन्ओ लावा म़पुवायुङ्सा।