Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




१ थेसलोनिकि 5:6 - बान्‍तावा राई

6 खोन्‌ओसा आन्‍कान निचिवा अ़इम्‍सिमिन्‍ने, मेन चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा खोन्‍कि क़म्‍नान्‍चिन्‍सा युङिन्‍ने।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




१ थेसलोनिकि 5:6
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

मेन झारा म़इम्‍सादाहिदा खोसोओ अ़ङेङ ता, खोन्‍कि छुमाचाओ अ़रादा सामा वेत्‍तुदो खोन्‍कि खारालोन्‍ता।


खोन्‌ओसा चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन, देकिनालो खाउ लेन आम्‍नुओ हाङ्‌पा म़ता, खानानिन त़सिन्‍तिमिन्‌येन।


खोन्‌ओसा येसुआ म़लोचि, “चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन, देकिनालो मो लेन खोन्‍कि मोग़रि खानानिन त़सिन्‍तिमिन्‌येन।”


सायाकाकाम्‍पा तामा छ़साओसाआ मोचि झारा अ़चुदुखुप्‌आ सेरुचिकि मोचि म़इम्‍सादा।


खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ मोचि म़लोचि, “अ़ङ्‌साकोङ्‌वा अ़न्‍नुनु दुखाआ स़न्‍दान ओन्‍तेका लिसायुङ्‌सा। खानानिन ओदाङा युङानिन, खोन्‍कि अ़ङ्‌काएनान चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन।”


अ़ङ्‌का खानानिन दे लोनानिन, अ़ङ्‌का झाराकापाङ लोनानिन, चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन!”


मो हारुक्‌चि आसिखा कातोक्‌चि ओ, साङ्‌चिओ अ़चुहाङ्‌पा खिम्‌दा लाताहिदा मान्‌इम्‍दाम़युक्‌ओ म़धिरुचि। अ़ङ्‌का खानानिन नुछ्‍याङा लोनानिन, हाङ्‌पाआ अ़छुमाय़क छ़सुकि मो हारुक्‌चि चा चाखादा चासि युङ्‌म़मेत्‍तुचि खोन्‍कि खो वाङ्‌कि मोचि म़ब़रुचि।


मेन ओ तुप्‍तानुम, काख़ खाउग़रि तायाङ निकिना खिम्‌ओ अ़हाङ्‌पाआ सिन्‍तुओ खाङ्‌दे, खोसाआ काख़ अ़खिम केरुकि वाङ्‌मा मान्‍प़दोओ।


खोन्‌ओसा तामा मुयाङ्‌ओ झारा य़ङ्‌चिदाङ्‌का रात्‍मा त़ऱन्‍चिन्‍ने निकि अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छाओ अ़ङ्‌बुदा एप्‍मा त़ऱन्‍ने निकिना अ़धुन चेत्‍चेत्‍चेत्‌वा युङानिन्‌कि यामारानिन।”


खोक्‍कोसाआ अ़चुकाखेङ्‌पाचि म़लोचि, “खानानिन देकिना त़इम्‍सिन्‍दान्‌येन्‌ओ? पुवालोन्‍तानिन्‌कि यामारानिन खोन्‍कि तामा मुयाङ्‌ओ मिन्‍मा सात्‍मादाङ्‌का खानानिन त़छोसिन्‍ने।”


खोन्‌ओसा चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन! सुम्‌कादोङ्‌तारि अ़खोलेन अ़खाखुत म़क्‌वा धान्‌याङ्‌सा अ़ङ्‌का खानानिन झारा चिन्‍नानिन्‌ओ मित्‍तायुङ्‌सानुम।


नुलोक आम्‍नुओ खारुच़ङ्‌तानुम, खोन्‍कि हेवा मुमा छिरानुम। खानानिन्‌एदा देम्‌कापाङ्‌आ ना निनाम्‍हाङ्‌ङा मान्‍सिन्‍त़युक्‍तुम्‌ओसा खानानिन लेजो मेत्‍मा निम्‍पाङ अ़ङ्‌का ओवात्‍नि य़ङाङ्‌ओ।


चाप्‍चेप्‍तानिन्‍चिन, आम्‍नुओ साकोङ्‌छ़ङ्‌दा नुलोक युङानिन। राक्‍स़रिओ म़ना लिसानिन। सावापोरिओ मुवानिन।


अ़नुछ्‍या झारा आन्‍कान्‌छाङ मोचिओ अ़चुरादा अ़क्‍दु आन्‍पोक्‌ओ हेवामि च़माथाङ्‌मा च़क्‍ख़य़चिदा आन्‍ऩङानुवाङा, खोन्‍कि आप्‍पि आन्‍मित्‍माचि खोन्‍कि मिन्‍माचिवात्‍नि च़न्‌येन। नि म़नाचिवात्‍नि आन्‍कान च़माथाङ्‌माआ हेवामि लिसिन्‌ओसा आन्‍कान निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुलोमा मान्‍काङ्‌दान्‌येन।


खाक्‍को य़ङ नुलोक दात, मोङा साम ओ। खोन्‌ओसा साम्‍कालिन ओवात्‍नि य़ङ्‌याङ: “दुखुप्‌दा त़छुक्‍ता ओ, थिन्‍ता। खोन्‍कि त़सुवादाओदाङ्‌का पुवालोन्‍ता, खोन्‍कि ख्रिस्‍तआ खाना साम ऩप़।”


अ़धुन यामात्‍मा खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌एदा फालुयाङ्‌सा सेङ्‌लावादा यामारानिन। ओ मित्‍चिऩङ्‌ओ निम्‍पाङ, चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन, खोन्‍कि झारा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिओ निम्‍पाङ यामारायुङ्‌सानिन।


आम्‍नुओ अ़नुवाक च़माथाङ्‌मा झारा म़नाचिआ अ़सिन्‍ने। हाङ्‌पा च़क्‍निङा म़ता।


यामारायुङ्‌सानिन। चाप्‍चेत्‍नान्‍चिन्‍सा निनाम्‍हाङ आलाङ पुवानुम, खोन्‍कि यामारानिन।


ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, म़सुवादाओचिओ अ़चुतुक्‌वादा खानानिन मान्‍सिन्‍कादा त़लिसिन्‌ओ आन्‍कान्‍का अ़मिनिमिन्‍का, माङ्‌लो अ़चुतामित्‍मा मान्‍द़ङ्‍ओ म़नाचिवात्‍नि खानानिन सोखा मुमा अ़दोत्‍निन।


खोक्‍को म़लाय़हिदा आन्‍कान स़न्‍दान्‌नुछाङ ह़ङिन्‌येन्‌नुछाङ खोक्‍को आन्‍कान्‌एनान अ़क्‍नि युङ्‌मा निकिना हाङ्‌पा येसु आन्‍को निम्‍पाङ म़सुवा।


मेन आन्‍कान अ़खोलेन्‌ओ म़ना लिसिन्‌ओसा चाप्‍चेत्‍तिन्‍चिन्‍ने, खोन्‍कि सोम्‍कुवा खोन्‍कि सोमातुक्‍माओ कोङ्‌कोम रात्‍खा, खोन्‍कि ताङ्‌बोप्‍खावा लेन्‍माय़ङ्‌ओ सोम्‍कुवा आन्‍कान बोम्‍सिन्‍ने।


खोन्‍नुछाङ, मो नुलोक साकोङ्‌छ़ङ्‌दा, सोमातुक्‍मादा खोन्‍कि सेङ्‌लो युङ्‌नालो मो छा तोक्‍मादा लेन।


मोवात्‍निङा मेत्‍छामाचिछाङ खान्‍तुचिलो ताक्‍पेत्‍निओ तित म़हुम्‍नेनि अ़ङ्‌का मिन्‍ङा। अ़चुताङ्‌मुवा अ़न्‍नुनु अ़चोङ्‌कि हाराक्‌वा माङ्‌लो वाचेत्‍लुङ्‌चि खोन्‍कि ब़द्‍धे अ़लुङ्‌छुक्‌ओ तित्‌चि म़हुम्‌कि माआङ,


ओवात्‍निङा अ़चुखिम्‍हाङ्‌माचिछाङ सोत्‍सोत्‌वाओ, नि म़ना मान्‍सुङ्‌कादा, मेन झारा य़ङ्‌दा काक़म्‍नान्‍चिन खोन्‍कि सोम्‍कुवा मुमा खान्‍तुओ मुमादोत।


खोन्‌ओसा धिकाखाङ्‌पा साङ्‌आछाङ लाहि पाक्‍मा ऩऱन्‌ओ, अ़क्‍छा खिम्‍हाङ्‌माओ ओन्‍ङा अ़खिम्‍हाङ्‌पा, काक़म्‍नान्‍चिन, खारु कातोक, सायाकातोक, तावाङ साऩङ्‌वा कामेत, खोन्‍कि चिन्‍मा काऱ मुमादोत।


मेन खाना झारा ग़रि क़म्‍तान्‍चिन। दुखा आङ्‌तु, नुय़ङ्‌खान खालुमा काचि मुवा, खोन्‍कि आम्‍ब़क्‍मा काचि तासुलो।


ओ सोम्‍तुक्‍माआ आन्‍कान खान्‌अ़त्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ खोन्‍कि हेन्‍खामादाओ च़क्‍ख़य़ छित्‍म़मेत, खोन्‍कि ओ सोम्‍तुक्‍माआ आन्‍कान आप्‍पि क़म्‍तिन्‍चिन्‌कि ओ हेन्‍खामादा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुमिन्‍मावा च़मा खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌एनान तोङ्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ क़प्‍मा ऱम।


मोवात्‍निङा फान्‍ताचिछाङ आप्‍पि क़म्‍मान्‍चिन काऱ लिमा चिन्‍तुचि।


खोन्‌ओसा आम्‍नुओ मिन्‍मा चुम्‍सानुम, क़म्‍तानिन्‍चिन, खोन्‍कि हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍त खाङ्‌म़मुनान्‍चिन्‌हिदा खानानिन सोमाऩतुक्‍तिन्‌ओदा झारा सोम्‍कुवा मुवानिन।


झारा य़ङ्‌चिओ अ़चुलुक्‍माखात्‍मा च़क्‌दा ताचिआयुङ्‌सा। खोन्‌ओसा खारुच़ङ्‌तानुम खोन्‍कि आम्‍नुओ यामात्‍माओ निम्‍पाङ चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन।


चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन खोन्‍कि चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङानिन! आम्‍नुओ ङेङ सैताना काङुन धिनारावात्‍नि साङ धित्‍माकि चामा निकिना खालाम्‍सा हुलुक।


मोचिआ हाङ्‌चि मोदा म़कोउचि मो हिब्रु य़ङ्‌दा ‘आरमागेद्‍दोन’नि लो। हाङ्‌पा म़य़ङ्‌याङ, “खानुम, अ़ङ्‌का काख़पावा ताङा! मो आसिखा कातोक ओ। साङ चाप्‍चाप्‍चाप्‌वा युङ, खोन्‍कि अ़तित हुम्‍सु। मोवात्‍नि मो म़ना अ़कालाङ्‌द़क कोन्‍मा खोन्‍कि अ़लेजो कात्‍मा अ़दोत्‍निन।”


थिन्‍तानिन, खोन्‍कि स़मादामा म़मुयाङ्‌ओ म़हेनाओ य़ङ्‌चि म़छोलो मुवानुम्‍च़म, देकिनालो आम्‍नुओ काचिचि अ़ङ्‌निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुखाङ्‌मादा मान्‍तालाम़युक्‌ओ अ़ङ्‌का धिरुङ्‌च़ङ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ