9 साकोङ्छ़ङ्दा काछो लिसानिन खोन्कि सैतानाओ फित्चि मुवानुम, देकिनालो खानानिन त़सिन्तुम्योम, झारा हेन्खामादा साकोङ्छ़ङ कामुचिआछाङ ओवाको दुखा अ़दुत्याङ।
मेन सिमोन, आम्साकोङ्छ़ङ अ़मानिन्ने निकि यामात्नाप़नायुङ्ना। खोन्कि खाना अ़ङ्काएदात्नि त़लाकि आम्बुवा निछाचि फासुचि।”
अ़ङ्तुक्वाआ खानानिन सेवाङ्नि त़लिसिन्ने निकिना अ़ङ्का खानानिन ओ य़ङ्चि लोनायुङ्नानिन। खोन्ओसा हेन्खामादा खानानिन दुखा त़तोक्तिन, मेन राक मुवानिन! अ़ङ्का हेन्खामाएदा छोसाङ।”
खोचिआ येसु काखेङ्चि “लावामि ह़ङ्म़ङ्दा सावा खोन्कि साकोङ्छ़ङ मुवायुङ्सानिन” निकिना राक अ़पुवाचुचिन। “निनाम्हाङ्ओ अ़चुहाङ्होन्दा वाङ्मा आन्कान ब़द्धे दुखाचि आङ्माङादोत”नि खोचिआ अ़लोवाचुचिन।
म़नाएदा ताओ चिन्माखाङ्मादाङ्का खानानिन नि चिन्माखाङ्मादा मान्छुक्त़युक्तिन। निनाम्हाङ सोम्कुवा मुमा खान्तुओ म़मुयाङ खोन्कि आङ्मा त़ऱम्ओदाङ्का च़लोक चिन्माखाङ्मादा छुक्मा ऩप़न्मिन, मेन चिन्माखाङ्माएनान फुङ्खा लाम्छाङ ऩमेत्तिन्प़न खोन्कि मोवात्नि खानानिन मो आङ्मा त़ऱम।
खोन्कि सैताना अ़वाखाम मान्प़दानुम।
मोन्ओङा माआङ, साकोङ्छ़ङ्ओ बान्छेक्खा क़क्तानुम, मोलाम्पा खानानिन सैतानाओ म़लेत्याङ्ओ अ़भेचि सेत्मा त़ऱम्च़म।
पोक्दा अ़ङ्का अ़थादा युङ्ङाङानुछाङ लावादा ना अ़ङ्का खानानिन्एनान युङ्ङाङा। खानानिन देत्नि ह़ङ्मादोरा, मोवात्नि त़ह़ङिन्येन्ओ खोन्कि ख्रिस्तएदाओ आम्नुओ साकोङ्छ़ङ नुलोक मुयाङ्ओ अ़ङ्का तुप्तुङ्किना ब़द्धे अ़ङ्ऩङानुवायुङ्सा।
खोन्ओसा दुखाचिआ आम्नुओ साङ्कोछाङ राक अ़स़निन्ने। खानानिन्ङा त़सिन्तुम्योम, ओवाको दुखाचि ना आन्कान आङ्माङादोत।
साकोङ्छ़ङ्ओ अ़नुवाक ङेन मुवा। अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ लाउयुङ्सु। ओ य़ङ्दाङा खाना निनाम्हाङ्आ ऩबुत्ताओ, खाना ब़द्धे सालुम्स़ङ्चिओ अ़चुबुदा साकोङ्छ़ङ्ओ अ़नुवाक सालुम्स़ङ त़प़चिओ।
अ़नुछ्याङा ख्रिस्त येसुएदा साम्योक्मि ह़ङ्म़ङ ह़ङ्मा कालाम्चि झारा दुखादा म़छुक।
अ़ङ्का अ़नुवाक ङेन मुवाङ्युङ्साङ, अ़ङ्का अ़ङ्लोत्मा चिउङ्युङ्सुङ। अ़ङ्का अ़ङ्साकोङ्छ़ङ्ओ य़ङ रात्तुङ्युङ्सुङ।
खोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ्लाम्पा हेन्कोप्चिदा म़छोसा, तोङालो छ़ङ म़छेन्ताकि म़हिप्तुचिओचि म़तोक्तुचि। मोचिआ धिनाराचिओ अ़चुदोचि म़ह़सुप़चि।
निनाम्हाङ्आ झारा अ़चुछाचि म़चिन्तुचि। खानानिन दुखा मान्आङ्माङ चिन्माय़ङ त़तोक्तिमिन्नालो खानानिन अ़नुछ्याओ अ़चुछाचि माआङ। खानानिन अ़पा-अ़मा मात्द़ङ्ओसोओ अ़चुछाचि ओ।
खोन्ओसा खानानिन निनाम्हाङ्ओ अ़चुक़म्मादा युङानिन। सैताना फित्चि मुवानुम, खोन्कि मो खानानिन्एदाङ्का फुङ।
ओन्ग़रि थुत्मेत्लोतारि खानानिन्आ अ़खाला-अ़खालाओ चिन्माखाङ्माचि त़आङ्तुम्च़म्नुछाङ ओ य़ङ्चिदा अ़न्नुनु ऩङानुसानिन्चिन।
देकिनालो ओसोओ निकिना निनाम्हाङ्आ खानानिन ऩबुत्तिन्ओ। ख्रिस्तआछाङ आम्नुओ निम्पाङ दुखा अ़आङ्ताकि अ़क्तात अ़मात्ऩङ ऩछित्तिन्दान, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुलाम्दा खानानिन्छाङ कोन्मादोत।
मेन अ़नुछ्या साम्योक्मिओ निम्पाङ्छाङ दुखा आङ्मादोत्नालो खानानिन देम आसिखा कातोक ओ। मोचिएदाङ्का मान्क़दानिन ना आन्नुओ मिन्माङा स़ने।
मेन ख्रिस्तओ अ़चुदुखा आङ्मादा खानानिन त़वाङिन्येन्हिदा ऩङानुसानिन्चिन। खोन्नालो खोक्कोसोओ अ़चुसाम दात्हिदा खानानिन्छाङ अ़न्नुनु आम्नुओ ऩङानुने खोन्कि छेमाकात्ने।
अ़ङ्का युहन्ना, आम्नुओ बुवा, येसुएदा साकोङ्छ़ङ मुवाङ्ओसा खानानिन्एनान अ़क्नि हुङ्याङ्सा अ़चाअ़त्मा आङ्तुङ्योङ। मो दुखा खोक्कोसोओ अ़चुहाङ्होन्दा कावाङ्चिएदा ता। निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ खालुसुङ खोन्कि येसु ख्रिस्तओ अ़चुसालुम्स़ङ प़ङ्ओसा अ़ङ्का पत्मोस्निओ खाम्दाक्दा ऩखाइसाङ।
खोन्किना मो झारा म़सेरुचिओचि अ़क्तातात ओमाङाओ तित म़प़चि, खोन्कि म़लोचि, “मोदा ब़द्धे खानानिन्वाङा निनाम्हाङ काब़क साकोङ्छ़ङ कामुचि म़युङ्याङ, खानानिन ऩसेरिन्वाङा म़नाचिआ मोचि म़सेरुचि। मोन्ग़रितारि खानानिन थुत्मेत्लो सावा तोम्सानिन।”
खोन्कि अ़ङ्का मो लासुङ्लोङ, “उवा, खानानिन्ङा त़सिन्तिन।” खोन्कि खोसाआ अ़ङ्का अ़लोवाङ, “ओचि तोक्पो ल़क्माचिदा निनाम्हाङ्एदा सोम्कुवा कामु म़लिसाओ म़नाचि ओ। मोचिआ अ़चुतित्चि थुबाछाओ अ़चुह़दा वाअ़सुवाकि ओम्पुवाचिचिओ अ़मुवायुङ्सा।