17 निनाम्हाङ्ओ अ़चुमित्चिऩङ ओवाकोङानालो अ़त्लो काचि मुमाकि दुखा आङ्मादाङ्का अ़नुवाक काचि मुमाकि दुखा आङ्मा देम अ़नुवाक ओ।
खोन्किना खोक्को अ़क्चित ह्यात्नि म़खाराकि बाखादा म़बोम्सान्चिन खोन्कि याम़मारा, “आपो, लिमा ऱनालो ओ दुखाओ लाङ्चोक्खुङ्ओ दुखा अ़ङ्काएदाङ्का माङ्निप़नि। खोन्नुछाङ अ़ङ्मिन्मावा माआङ, मेन आम्नुओ मिन्मावा लिने।”
येसु ह्वादुओदु म़लासाखाराकि याम़मारा, “आपो, अ़ङ्का ओ मान्दुङ्माङ अ़नुनिन्नालो आम्नुओ मित्मा तालाने।”
मेन पावल मोचिएनान हासान्यान्चिन्हिदा, “निनाम्हाङ्ओ अ़मिन्मा याक्याङ्नालो अ़ङ्का माय़ङ लाङाताङा”नि लोचि। खोन्किना खो वाप्तेलादा वाङाकि एफिसस सहरादाङ्का खारा।
पावल छुन्ताओसा आन्कान्का वाइवेत युङिन्काकि “निनाम्हाङ्ओ अ़मिन्मा तालाने”नि य़ङिन्का।
ओन्ग़रि थुत्मेत्लोतारि खानानिन्आ अ़खाला-अ़खालाओ चिन्माखाङ्माचि त़आङ्तुम्च़म्नुछाङ ओ य़ङ्चिदा अ़न्नुनु ऩङानुसानिन्चिन।
देकिनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुमित्चिऩङ ओङा ओ, खानानिन अ़नुवाक काचि मुवानिन्कि ऱक्भाक म़नाचिओ अ़चुखामान्सिन्दामा वाइवेत मुमाचिदोत।
अ़त्लो काचि त़मुन्किना धात्खावा त़चान्येन्हिदा दिसुवा मान्मिन्माङ त़आङ्तुम्नालो खानानिन दि त़तोक्तुम? मेन खानानिन अ़नुवाक काचि त़मुन्कि दुखा त़आङ्तुम्नालो निनाम्हाङ्आ खानानिन ऩचोन्तिन।
मेन अ़नुछ्या साम्योक्मिओ निम्पाङ्छाङ दुखा आङ्मादोत्नालो खानानिन देम आसिखा कातोक ओ। मोचिएदाङ्का मान्क़दानिन ना आन्नुओ मिन्माङा स़ने।
मेन खानानिन साङ्आछाङ म़नाकासेत माङ्लो काख़, माङ्लो अ़अ़त्पा काचि कामु माङ्लो नि म़नाओ अ़काचिदा छुक कापाक्आवात्नि दुखा आङ्मा अ़दोत्निन्ने।
खोन्ओसा निनाम्हाङ्ओ अ़चुमिन्मावा दुखा काआङ्चि नुलोक म़च़ने, खोन्कि मोचिआ अ़चुलावा साकोङ्छ़ङ मुमा खान्तुओ कामुन्पा अ़प़ने।