Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




१ पत्रुस 2:12 - बान्‍तावा राई

12 निरावाचिओ अ़चुरादा आम्‍नुओ च़माथाङ्‌मा अ़नुवाक मुवानुम। मोचिआ खानानिन अ़त्‍लो काच़चिनि आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा म़चेप्‌नुछाङ मोचिआ आम्‍नुओ अ़नुवाक काचिचि म़खाचिकि हाङ्‌पा म़ताओ लेन मोचिआ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुओ ऩङ अ़चोन्‍ने।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




१ पत्रुस 2:12
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

काखेङ अ़काचिन्‍पावात्‍नि खोन्‍कि हारुक अ़हाङ्‌पावात्‍नि लिमादा अ़सोम्‍स़ने। मेन मोचिआ अ़ङ्‌का खिम्‍हाङ्‌पाङा चाकावालावाचिओ अ़चुहाङ बालजिबुलनि ऩलोङाङानालो अ़ङ्‌खिम्‍लुम्‍पाचि देम च़लोक अ़त्‍लो म़लोचि!


खानानिन अ़ङ्‌का कात़ङ्‌चिओसा म़नाचिआ खानानिन ऩसुङ्‌तिन खोन्‍कि ऩल़क्‍तिन खोन्‍कि सोज्‍जेओ चेप्‌याङ्‌सा आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा झाराकापाराओ अ़त्‍लो ऩलोन्‌नालो खानानिन आसिखा कातोक्‌चि ओ।


ओवात्‍निङा आम्‍नुओ साम म़नाचिओ अ़चुबुदा लेत्‍ने, खोन्‍कि मोचिआ आम्‍नुओ अ़नुवाक काचि अ़खाङ्‌ने खोन्‍कि निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाओ अ़चुऩङ अ़लोङ्‌ने।


म़ना मुक्‍लाचिआ ओ अ़खाकिना मोचि म़क़सा, खोन्‍कि म़नाचिआ ओवाको सावा काप़ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुओ ऩङ अ़चोन्‍ता।


“इस्राएलिचिओ अ़चुहाङ्‌पा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङ लोङ्‌ने। देकिनालो खोक्‍को म़य़कि अ़चुम़नाचि म़लेइसुचि।


मोचिआ खाना खोन्‍कि खानाहुत्‌दाओ आम्‍छाचि बाखादा म़धाम्‍सुचिकि अ़क्‌तात लुङ्‌ताक्‌दुङ्‌दु नि लुङ्‌ताक्‌छाङ ऩछिरुन्‍दान। देकिनालो निनाम्‍हाङ खानाएदा म़ताओ ग़रि मान्‍सिन्‍त़दो।”


अ़ङ्‌का म़नाओ अ़छा त़त़ङ्‌ङाङाऩङ्‌ओसा म़नाचिआ खानानिन ऩङाऩछिरिन, ऩलोइसिन्‍खाइसिन, ऩसुङ्‌तिन खोन्‍कि खानानिन अ़अ़त्‍पा म़ना निकिना ऩलोक्‍नानिमिन्‌नालो खानानिन आसिखा कातोक्‌चि ओ।


मो बुङ्‌खाह्‍यात्‍नि लोन्‍ताखाराकिना येसु म़य़ङा, “हान म़नाओ अ़छाआ अ़साऩङ्‌वा तोक्‍तु, खोन्‍कि खोलाम्‍पा निनाम्‍हाङ्‌आछाङ अ़चुसाऩङ्‌वा अ़तोक।


निनाम्‍हाङ्‌आ बुयाओदु निरावाचि सोमाम़तुक्‍तुचिकि देत्‍नि मोचिएदाओचि खोसोओ निम्‍पाङ म़नाचि म़छेन्‍तुचि, मोसोओ अ़तुक्‌वादा सिमोन्‌आ आन्‍कान खाम़एत्‍तायुङ्‌सा।


ओचिआ अ़ङ्‌देङ्‌सालाप्‍पादा ओन्‍ग़रि ऩह़त्‍ताङ्‍ओ खानानिन सालुम्‍स़ङ प़माङा ऩऱनानिमिन।


खोन्‍कि पावल तादिसाकिना यरुसलेम्‌दाङ्‌का म़ताओ यहुदिचिओ अ़चुबुसुवाचिआ खो अ़ऱङाखात्‍ता, खोन्‍कि खोसोओ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा अ़धिवा-अ़धिवा ह़त्‍माय़ङ्‌चि अ़पाक्‍ता। मेन मोचिआ खाक्‍कोछाङ य़ङ्‍ओ सालुम्‍स़ङ प़मा मान्‍ऱअ़दा।


मेन आन्‍कान्‍का आम्‍मिन्‍माचि एन्‍मा स़न्‌येन्‍का, देकिनालो ओ साम्‌योक रुहुप्‌ओ अ़तुक्‌वाओ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा झारादात्‍नि म़नाचि म़चेप्‌याङ्‍ओ आन्‍कान्‍का सिन्‍तुम्‌योम्‍का।”


खानानिन अ़त्‍लोओ अ़फान्‌दा अ़त्‍लो मान्‍च़दानिन। खाक्‍को य़ङ झारा म़नाचिओ अ़चुबुदा अ़नुवाक मुयाङ, मोदा मिन्‍मा पाक्‍तानुम।


अ़खोलेन्‌वा आन्‍कान नुलोक च़न्‍ने। ताकावा च़मा, सेत्‍चावादा, ताङ्‌लान्‌दा, लुत्‍माचामादा, खिमादा खोन्‍कि ऩङ्‌च़दा माआङ।


साङ्‌आ ओवात्‍नि ख्रिस्‍त ब़रु, मो य़ङ्‌आ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङानु खोन्‍कि म़नाचिआ अ़नुवाक अ़कान।


खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुसोम्‍तुक्‍माआ निरावाचिआ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङ अ़चोन्‍ने। साम्‍कालिन्‌दा ओवात्‍नि छाप्‍तायुङ्‌सा, “खोन्‌ओसा निरावाचिओ अ़चुरादा अ़ङ्‌का खानानिन चोन्‍नानिन, खोन्‍कि आम्‍नुओ ऩङ्‌दा साम्‍ऱङ लुङा।”


मोसोओ अ़साकोङ्‌वा हुत्‌याओ य़ङ्‌चि खाङ्‌म़मुनान्‍चिन, खोन्‍कि बोम्‍नान्‍चिन्‌कि मोसाआ निनाम्‍हाङ ब़क्‍तु, खोन्‍कि मोसाआ “निनाम्‍हाङ आम्‍नुओ रादा म़युङ्‌याङ”नि खालुसु।


हेन्‍खामादा खोन्‍कि च़लोक्‌वा खानानिन्‌एनान्‌ओ आन्‍काओ तुप्‍मादा आन्‍कान्‍का काचि मुम्‍काहिदा ओ हेन्‍खामादाओ चाप्‍चाआ माआङ, मेन सेङ्‌लो खोन्‍कि अ़छ़ङ्‌दा आन्‍कान्‍का मुम्‍का। ओ य़ङ्‌दा आन्‍काओ ऩङानु, खोन्‍किना आन्‍काओ छेन्‍खातायाआछाङ मोसोओ अ़सालुम्‍स़ङ प़।


मेन खानानिन दित्‍छाङ अ़त्‍लो मान्‍च़दानिन निकिना आन्‍कान्‍का निनाम्‍हाङ्‌एदा यामारिन्‌येन्‍का। आन्‍काओ नुलोक लिओ खाङ्‌मुमा निम्‍पाङ माआङ, मेन आन्‍काओ पाङ खाङ्‌मुमा मान्‍ऱदोम्‍कावा दात्‌नुछाङ दि तोङ्‌लो मुयाङ मो मुमा रुवानिन निम्‍पाङ ओ।


देकिनालो आन्‍कान्‍का हाङ्‌पाओ अ़चुखाङ्‌मादा ओन्‍ङा माआङ, मेन म़नाचिओ अ़चुखाङ्‌मादाछाङ दि सायामेत्‍मा खान्‍तुओ मुयाङ, मो मुमा मित्‍चिऩङ मुन्‍का।


अ़नुछ्‍या झारा आन्‍कान्‌छाङ मोचिओ अ़चुरादा अ़क्‍दु आन्‍पोक्‌ओ हेवामि च़माथाङ्‌मा च़क्‍ख़य़चिदा आन्‍ऩङानुवाङा, खोन्‍कि आप्‍पि आन्‍मित्‍माचि खोन्‍कि मिन्‍माचिवात्‍नि च़न्‌येन। नि म़नाचिवात्‍नि आन्‍कान च़माथाङ्‌माआ हेवामि लिसिन्‌ओसा आन्‍कान निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुलोमा मान्‍काङ्‌दान्‌येन।


म़प्‍मा मित्‍माआ अ़त्‍लो लिसाओ आम्‍नुओ बुयाओ ह़ङ्‌म़ङ्‌ओ च़माथाङ्‌माओ अ़तुक्‌वादा बुयाओ आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ छिरानुम,


अ़च़वाङ य़ङ ओङा ओ, आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ्‌ओ च़माथाङ्‌माआ ख्रिस्‍तओ अ़चुनुय़ङ्‌खान खान्‍तुओ मुने। अ़ङ्‌का बान्‍ङाकि तुप्‍नानिन्‌नुछाङ माङ्‌लो अ़ङ्‌का अ़युङ्‌ऩङ्‌ऩङ्‌ङाने, अ़ङ्‌का ओ य़ङ आम्‍नुओ तुक्‌वादा एन्‍मा स़ङा, खानानिन अ़क्‌तात लावादा अ़क्‍नि त़लिसिन्‌कि त़एविन्‌ओ खोन्‍कि अ़क्‍मिन्‍माओ त़लिसिन्‌कि नुय़ङ्‌खान्‌ओ साकोङ्‌छ़ङ्‌ओ निम्‍पाङ अ़क्‍नि त़मुन्‌येन्‌ओ अ़ङ्‌का एन्‍मा तोक्‍तुङ्‌ने।


देङ्‌दा ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, दि अ़छ़ङ मुयाङ, दि सायामेत्‍मायु मुयाङ, दि साम्‌योक्‍मि मुयाङ, दि सेङ्‌याङ, दि सोमा तुक्‍मायु मुयाङ, दि चोन्‍मायु मुयाङ, मोवात्‍नि दि-दिचि अ़नुवाक खोन्‍कि चोन्‍मा खान्‍तुओ म़मुयाङ्‌नालो, मो य़ङ्‌चिओ अ़तुक्‌वादा मित्‍तानुम्‍च़म।


खोन्‌ओसा हाङ्‌पाएदा साकोङ्‌छ़ङ मान्‍मुकादा म़नाचिआ खानानिन साया ऩमेत्‍तिन, खोन्‍कि निचिएदा देम्‍खाछाङ दोत्‍मा अ़दोत्‍निन।


हाङ्‌चि खोन्‍कि अ़छोङ्‌छान्‌दु कायुङ हाङ्‌काचि कामुचिओ निम्‍पाङ्‌छाङ यामारानिन, खोन्‌ओसा आन्‍कान वाइवेत खोन्‍कि सेवाङ्‌निओ ह़ङ्‌म़ङ्‌आ झारा ग़रि साम्‌योक्‍मि खोन्‍कि निनाम्‍हाङ साया मेत्‍मादा ह़ङ्‌मा ऱन्‍ने।


सावाछा त़मुयाङ्‌ओसा साङ्‌आछाङ खाना आम्‍साया ऩपेप्‍नान्‍ने। मेन साकोङ्‌छ़ङ कामुचिएदा आम्‍हान्‍मा, च़माथाङ्‌मा खोन्‍कि सोमातुक्‍मा, साकोङ्‌छ़ङ खोन्‍कि सेङ्‌मादा खाना अ़क्‍छा अ़मात्‍ऩङ लिसा।


मो अ़नुवाक काचि मुवाओसा झारासाआ साया अ़मेत्‍ताओ मुमादोत। अ़छाचि नुलोक पोइसुचिओ, तावाङ्‌चि साऩङ्‌वा मेत्‍तुचिओ, निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिओ अ़चुलाङ वास़त्‍तुचिओ, दुखा कातोक्‌चि फासुचिओ खोन्‍कि झारा अ़नुवाक काचिदा अ़मिन्‍मा कापाक काइसाओ मुमादोत।


आन्‍काओ निम्‍पाङ यामारानिन। आन्‍कान्‍का सिन्‍तुम्‌योम्‍का आन्‍काओ छेन्‍खाताया सेङ्‌याङ, खोन्‍कि अ़धुन झारा य़ङ्‌चि नुलोक मुमानि आन्‍कान्‍का मिनिन्‌येन्‍का।


आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ फेक्‌वा च़क्‍ख़य़ मुमादाङ्‌का अ़थाया युङ्‌सानुम, खोन्‍कि खानानिन्‌एदा युङ्‌याङ्‌ओदाङा आम्‍नुओ सोम्‍सेत्‍तानिन्‍चिन। देकिनालो खोक्‍को आप्‍पि म़य़ङायुङ्‌सा, “अ़ङ्‌का खानानिन देम्‍खाछाङ अ़लेत्‍नानिमिन, माङ्‌लो अ़ङ्‌का खानानिन देम्‍खाछाङ अ़छित्‍नान्‍निमिन।”


खानानिन्‌एदा खारु कातोक खोन्‍कि कातुप साङ युङ्‌याङ? खोसोओ अ़खारुदाङ्‌का ताओ अ़सिम्‍मान्‍चिन्‌आ अ़काचिचि मुचिकि अ़नुवाक अ़च़माथाङ्‌मा खाङ्‌मुसुचिने।


देकिनालो निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुमित्‍चिऩङ ओङा ओ, खानानिन अ़नुवाक काचि मुवानिन्‌कि ऱक्‍भाक म़नाचिओ अ़चुखामान्‍सिन्‍दामा वाइवेत मुमाचिदोत।


मेन मो सिम्‍नान्‍चिन्‍सा खोन्‍कि साऩङ्‌वाएनान मुवानुम। आम्‍नुओ छेन्‍खाताया सेङ्‌लो मुवानुम, खोन्‌ओसा आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा सुङ्‌याङ्‌सा काचेप खोन्‍कि ख्रिस्‍तदाओ आम्‍नुओ च़माथाङ्‌मादा रुकाफोक्‌चि लेजोदा म़छुक्‍ने।


साङ चेप्‌नालो निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुय़ङ खालुसिन्‌वा चेप्‍ने। काब़त निनाम्‍हाङ्‌आ प़माय़ङ्‌ओ सावालाम्‍पा ब़रुने। ओवात्‍नि झारा य़ङ्‌दा येसु ख्रिस्‍तलाम्‍पा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङ चोन्‍ने। तोक्‍पो सावा खोन्‍कि अ़चुऩङ्‌चोन्‍मा अ़धुन-अ़धुन्‌तारि खोक्‍कोसोओ लियुङ्‌ने। मोवात्‍निङा लिने!


ओ झारा य़ङ्‌चि ओवात्‍नि म़ह़त्‍खात्‌ओसा खानानिन दियाको म़ना लिमादोत? आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ निनाम्‍हाङ्‌ओ निम्‍पाङ सेङ्‌याङ्‌ओ खोन्‍कि साम्‌योक्‍मि च़माथाङ्‌मादा प़मादोत।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ