12 ओवात्नि खानानिन आम्नुओ साकोङ्छ़ङ कामुचिओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा हेवा त़मुन खोन्कि मोचिओ मान्ऱकादा छेन्खातायादा खेन त़वाइसुम्च़म्नालो खानानिन ख्रिस्तओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा हेवा त़मुन।
चाप्चेत्तानिन्चिन, खानानिन्आ ओ अ़चुप्पाचिदाङ्का अ़क्छाछाङ अ़काचि मात्द़ङ्ओनि मान्मित्दानुम्च़म। देकिनालो अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, निनाम्मादु मोचिओ अ़चुकाफाचि अ़धुन निनाम्मादुओ अ़ङ्पापाओ अ़चुबुदा म़युङ्याङ।
मोन्ग़रि खोक्कोएदा ताकि पत्रुस्आ सेनु, “हाङ्पो, अ़ङ्निछाआ अ़ङ्देङ्सालाप्पादा देम्कादु हेवा मुतारि अ़ङ्का मो लेत्माप़मा? दि सात्कादुतारि?”
मेन साङ्आ अ़ङ्काएदा साकोङ्छ़ङ कामु, ओ अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा हेवा मुमेत्तुनालो मोसोओ अ़पोत्दा अ़धिवा चाचेम्खालुङ क़ङ्माकि मो ग़ङ्याङ्ओ धियाङ्वामादा लुम्मादिमा नुलोक लिओ।
खोन्किना हाङ्आ मोचि म़लोचि, ‘अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्आ ओ अ़ङ्निछाचिएदाङ्का झारादा अ़चुप्पो अ़क्छा देत्नि त़मुम, मो खानानिन्आ अ़ङ्काङा त़मुवाङ्ऩङ्ओ।’
खोन्किना मोन्ग़रि खोक्कोसाआ मोचि म़लासुलोचि, ‘अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, ओ झारादाङ्का अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा दे मान्मुत़दोम, मो खानानिन्आ अ़ङ्काङा मान्मुत़दाङ्ऩङ।’
“साङ्आ अ़ङ्काएदा साकोङ्छ़ङ कामु ओ अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा हेवा मुमेत्तुनालो मोसोओ अ़पोत्दा अ़धिवा चाचेम्खालुङ क़ङ्माकि धियाङ्वामादा वेन्मादिमा नुलोक लिओ।
खाक्को म़नाआ ओ अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा हेवा मुमेत्तुनालो, मोसोओ अ़पोत्दा चाचेम्खालुङ क़ङ्माकि धियाङ्वामादा वेन्मादिमा नुलोक लिओ।
चामायुओ निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुकाचि मान्लुक्दो। अ़नुछ्याङा झारा चामायु सेङ्याङ, मेन खाना त़चाओसाआ निचि धुङ्मा अ़नुवाक माआङ।
पोक अ़क्तात मुयाङ्नुछाङ ओसोओ ब़द्धे अ़फुत्चि म़याक्याङ, खोन्कि पोक्ओ ब़द्धे अ़फुत्चि म़याक्नुछाङ पोक अ़क्तात्ङा मु। ख्रिस्तओ अ़चुपोक्छाङ मोवात्निङा म़मुयाङ।