11 आइमित्छाङ आन्कान्का सास़न्का खोन्कि वामित्मा स़न्का, आन्काओ कालाङ्द़क मुन्येन्का, आन्कान्का धात्खावा चान्युङ्सिन्का खोन्कि आन्काओ खिम मात्द़ङ।
खोन्कि येसुआ मो अ़लोवा, “हाप्सुचिओ अ़चुयुङ्खा बुक्ताङ्चि खोन्कि नाम्छ़ऱदु कापेन छोङ्वाचिओ अ़चुयाङ्चि म़याक्याङ, मेन म़नाओ अ़छाओ ना अ़ताङ नान्खाछाङ मात्द़ङ।”
खोन्किना खा-खाक्को एन्तिओखिया खोन्कि आइकोनियन्याङ्का म़बानाओ यहुदिचिआ पावल्ओ अ़देङ्सालाप्पादा म़ना मुक्लाचि म़थेन्तुचि। खोचिआ पावल लुङ्आ अ़वेरा, खोन्कि खो सुवादानि अ़मित्ताकिना सहरादाङ्का बुङ्खाया अ़सारालोत्ता।
खोन्कि खोचिआ मोचि चाअ़त्लो म़धात्तुचि, खोन्किना खोचि छेक्खाखिम्दा म़छेक्तुचि। खोन्कि छेक्खाखिम काखाङ “ओचि नुलोक खाचि”नि अ़लोवा।
मोन्ग़रिङा मुलो काब़क्पा हननियाआ पावल्ओ अ़च़क्दा काएप्पा “मोसोओ अ़दोदा धात्तु”नि लो।
साङ्आ आन्कान ख्रिस्तओ अ़चुसोम्तुक्मादाङ्का म़फेक? दि अ़चाअ़त्माआ माङ्लो दुखाआ, ल़क्माआ, माङ्लो स़ङ्साक्वाआ, माङ्लो काल़ङ्द़क्आ, माङ्लो क़माकात्माआ हे बान्छोन्आ?
दि आन्कान्का चामा खोन्कि दुङ्मा पाङ मात्द़ङ?
खाक्को अ़क्छा म़नाआ खानानिन हारुक त़मुन माङ्लो खानानिन ऩच़न्तिन माङ्लो खानानिन त़लुत्तिन माङ्लो खो आप्पि ऱक्भाक मु माङ्लो आम्नुओ खोम्ताङ्मादा त़फेङ्सिन्नुछाङ खानानिन्आ झारा त़आङ्तुम।
आन्कान्का झारादात्निङ्का चाअ़त्लो लिसिन्कानुछाङ मान्पेम्ऩयुक्तिन्का। हाक्हाक्किरा लिसिन्कानुछाङ, मेन आन्काओ राक मान्स़युक।
अ़ङ्काएदा दित्छाङ मात्द़ङ्याङ्ओ ग़रि खोन्कि च़लोक युङाङाओ ग़रि देत्नि ह़ङ्मादोत, मो अ़ङ्का झारा सिन्तुङ्युङ्सुङ। खाङाहिदानेकि सास़ङाङाहिदाने, च़लोक युङ्याङ्हिदानेकि मात्द़ङ्हिदाने, झारा ग़रिदा सोम्सेत्मान्चिन्ओ अ़कोङ्दुम अ़ङ्का चिन्ताङ्युङ्साङ्च़ङ।
खाना त़सिन्तुङु देम च़लोक अ़चाअ़त्माचि खोन्कि दुखाप़माय़ङ्चि एन्तिओखियादा, आइकोनियन्दा खोन्कि लुस्त्रादा अ़ङ्काएदा म़छुक्ता, खोन्कि दियाको अ़चाअ़त्माचि अ़ङ्का आङ्तुङ्च़ङ्नुछाङ मो झारादाङ्का हाङ्पाआ अ़ङ्का ऩलेइसाङ।