15 खाक्को म़नाओ अ़काचि ह़त्खात्नालो मोसाआ तुत्ता आङ्मादोत, मेन खो ओन मिदाङ्का फ़न्तिन्चिन्वात्नि ह़ङ।
म़नाचिआ चामायु मान्चाचिओ ब़द्धेकालेन लिसाखारायुङ्साओसा पावल्आ झारासोओ अ़चुबुदा एवाकि मोचि लोचि, “अ़ङ्यावाचि ओ, अ़ङ्यायोक खानानिन्आ त़एनुम्कि क्रेत्दाङ्का मान्बान्दामादोराङाओ। मोन्ग़रि अ़ङ्का लोनानिन्ओ य़ङ त़एनुम्ओ खाङ्दे ओ केत्मा खोन्कि तुत्ता खानानिन्आ आङ्मा मान्दोत्याङ्ओ।
खोन्कि खोसाआ निचि “फलेक्चि माङ्लो वाप्तेलादाङ्का म़केरालोन्ताओ अ़चेत्वाचि लावानुम्च़म्कि अ़ह्याउधेत्या लोन्तानिन”नि लोचि। खोन्किना आन्कान्का झारा नुलोक अ़केम्दा लोन्तिन्का!
खोन्कि, “साम्योक्मि म़ना राक्काभाला लेत्नालो मान्साम्योक्मि खोन्कि हेवामि दे लि?”
खोन्ओसा चाप्चेत्तानिन्चिन, दिसु य़ङ्ओ निम्पाङ आन्कान काचि मुम्ओ मो मान्मादानुम, मेन झारा सिरिफा कातोक त़लिसिन्ने।
खा-खाक्कोचि मिओ दन्दादाङ्का लावालोत्तानुम्च़म्कि लेइसानुम्च़म। खा-खाक्कोचि सोमात़योक्तुम्योम्च़म्हिदा चाप्चेत्तानिन्चिन, हेवा काचिलाम्पा म़पोप्ताओचिओ अ़चुतित्छाङ चिप्माकात्तानुम।
खोन्ओसा कातोक लिमा मिआ हेङ्माय़ङ हाराक्वा, खोन्कि आम्कालाङ्द़क्ओ लेजो दिप्मा निम्पाङ ओम्याङ्ओ तित खोन्कि खाना खाङ्मा त़ऱने निकिना आम्म़क्दा पाक्मा ओक्तो, अ़ङ्काएदाङ्का खित्माछाङ खाना यायोक प़ना।