11 देकिनालो निनाम्हाङ्आ खाक्को छ़ङ अ़युङ्सायुङ्सा, मो येसु ख्रिस्तङा ओ। मोदाङ्का साङ्आछाङ नितात अ़छ़ङ युङ्मा अ़ऱन।
खोन्ओसा अ़ङ्का खाना लोनाङ्ना, खाना पत्रुस ओ, खोन्कि अ़ङ्का ओ लुङ्छ़ङ्दुङ्दा अ़ङ्साम्भुङ मुङ। खोन्कि सित्म़ङ दुखा तोक्खादाओ लाप्तिखोप्चि ओदा ऩछोनिन।
निनाम्हाङ्आ अ़ङ्का ऩपुवाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्माआ अ़न्नुनु काले खिम्कामुआवात्नि छ़ङ अ़ङ्का युङ्सुङ, खोन्कि निचिआ मो दुङ्दा खिम मुयाङ्सा अ़खात। मेन झारा खिम कामुआ देत्नि मुमादोत खोसाआ मिन्मा पाक्मादोत।
साङ्आ ओ छ़ङ दुङ्दा हाराक्वा, रुपा, अ़लुङ्छ़ओ लुङ्ताक, स़ङ, घासा माङ्लो पराला याङ्याङ्सा खिम अ़मुनालो,
देकिनालो खानानिन छाम्माय़ङ्चि खोन्कि निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिओ अ़चुछ़ङ्दा त़लिसिन्युङ्सिन, खोन्कि ख्रिस्त आप्पि मुलो खुचुरोङ लुङ म़लिसायुङ्सा।
मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचि अ़तुङ्निन्ओ छ़ङ्वात्नि म़युङ्युङ, खोन्कि मो छ़ङ्दा ओ ह्वातात य़ङ्चि म़छाप्तायुङ्सा। “हाङ्पाआ अ़चुम़नाचि म़सिन्तुचि,” खोन्कि “साङ-साङ अ़ङ्का हाङ्पाओ अ़म़नानि य़ङ, खो अ़त्लो काचिदाङ्का अ़थाया युङ्ने।”
येसु ख्रिस्तएदा तानिन, खोक्को अ़ह़ङ लुङ्ताक म़युङ्याङ। म़नाचिआ ऩङाअ़छिराओ, मेन निनाम्हाङ्आ खोक्को अ़छेन्ताओ खोन्कि खोक्कोसोओ निम्पाङ अ़चुलुङ अ़लुङ्छ़ओ म़मुयाङ।