57 मेन निनाम्हाङ आलाङ्ने! खोक्कोसाआ आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तलाम्पा आन्कान छोमा म़प़।
अ़ङ्तुक्वाआ खानानिन सेवाङ्नि त़लिसिन्ने निकिना अ़ङ्का खानानिन ओ य़ङ्चि लोनायुङ्नानिन। खोन्ओसा हेन्खामादा खानानिन दुखा त़तोक्तिन, मेन राक मुवानिन! अ़ङ्का हेन्खामाएदा छोसाङ।”
ओन य़ङाचिआकि खोसाआ पेम्पाक क़क्तु, खोन्कि झारासोओ अ़चुबुदा निनाम्हाङ आलाङ प़। खोन्कि धाङ्सुकिना चामा पुङ्सु।
निनाम्हाङ आलाङ्ने! आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तलाम्पा खोक्कोसाआ अ़ङ्का ऩलेन्ङा! खोन्ओसा, आप्पि अ़ङ्मिन्माआ अ़नुछ्याङा निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्हुप्वात्नि मुमा स़ङा, मेन पोक्दा अ़ङ्का हेवाओ अ़य़ङ्हुप्ओ अ़हारुक मुङाङा।
मेन ओ झारा य़ङ्चिदा आन्कान निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोमातुक्मालाम्पा काछोचिदाङ्काछाङ आन्कान च़लोक मुन्येन।
एनानुम, अ़ङ्का अ़क्तात अ़कोङ्दुम खानानिन खाएत्नानिन, आन्कान झारा अ़इम्सिन्दान्मिन,
खानानिन्आछाङ आन्कान्का यामात्मालाम्पा फामादोत। खोन्कि ब़द्धे यामात्माओ अ़लामाय़ङ्दा आन्कान्का तोक्तुम्काओ आसिखाओ निम्पाङ ब़द्धे म़नाचिआ आन्लिप्पादा आलाङ अ़प़।
मेन निनाम्हाङ आलाङ्ने, खोक्कोसाआ आन्कान्का ख्रिस्तदा अ़धुन छोमादा म़तित, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुताया आन्कान्कालाम्पा झारादात्नि अ़फे।
अ़लुङ छाम्मा अ़ऱन्मिन्ओ छुक्तुप्मा निम्पाङ निनाम्हाङ आलाङ्ने!
अ़धुन झारा य़ङ्चिओ निम्पाङ आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तओ अ़चुऩङ्दा निनाम्हाङ पापा आलाङ पुवानुम।
मो छाचिएदा सा खोन्कि ह़ओ पोक याक्याङ्ओसा, येसुछाङ सा खोन्कि ह़ओ पोक म़लिसा। मोवात्नि खोक्कोसोओ अ़चुस़मालाम्पा स़मा सावाकातोक मो सैताना खोक्कोसाआ लुक्मा अ़ऱने।
ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचिआ थुबाछाओ अ़चुह़ खोन्कि अ़चुओ सालुम्स़ङ य़ङ्ओ अ़तुक्वाआ मोएदा म़छोसायुङ्सा। मोचिआ अ़चुस़मातारिछाङ अ़चुह़ङ्म़ङ सोमामान्तुक्अ़दा।
खोक्कोसाआ मोचिओ अ़चुम़क्दाओ अ़चुम़क्वा झारा म़त़क्तुप़चि। मोदा स़माङा मात्द़ङ, खोन्कि सोखा, खाप्मा खोन्कि योक्माछाङ अ़लिनिन। देकिनालो बुयाओ य़ङ्चि म़खाराचिआ।”