१ कोरिन्थि 13:2 - बान्तावा राई2 अ़ङ्काएदा निनाम्हाङ्य़ङ खालुमा सावा याक्याङ खोन्कि झारा अ़कोङ्दुम्चि खोन्कि झारा ताया तुप्मा ऱङ्च़ङ, खोन्कि भ़ऱचि सोत्मातारिओ झारा सोम्कुवा अ़ङ्काएदा याक्याङ्नुछाङ अ़ङ्काएदा सोम्तुक्मा मात्द़ङ्नालो अ़ङ्का दित्छाङ माआङ। အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
खोक्कोसाआ मोचि म़लासुलोचि, “आम्नुओ साकोङ्छ़ङ अ़चिलोक याक्याङ्ओसा ओ। अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्एदा अ़क बोप प़सैओ अ़ल़वा ओन्को ओन्ङा आम्नुओ साकोङ्छ़ङ याक्याङ्नालो ओ भ़ऱ ‘ओदाङ्का खारालावा!’नि त़लोम्नालो मो खात्लाप़। खोन्कि खानानिन्आ मुमा त़ऱन्मिन्ओ दित्छाङ मात्द़ङ।
लाम्ओ अ़च़क्दा खोक्कोसाआ अ़क्ताङ वासिताङ अ़खा। खोन्किना खोक्को मो वासिताङ्दा अ़सिवा धिरुङ्हे निकिना खाङ्सि म़खारा, मेन मोदा अ़बाक्वाचिदाङ्का नि दित्छाङ मान्धित्अ़दा। खोन्कि खोक्कोसाआ मो अ़लोवा, “हान्दाङ्का खाना देम्खाछाङ आम्सिवा अ़सिनिन्ने!” खोन्कि मो वासिताङ मोन्ग़रिङा युलाखारा।
खोन्कि येसुआ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि, “अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्एदा साकोङ्छ़ङ याक्याङ खोन्कि मान्केङ त़मुन्मिन्नालो अ़ङ्का वासिताङ देत्नि मुङ मोदाङ्का च़लोक खानानिन मुमा त़ऱम। मोन ओन्ङा माआङ, मेन ‘ओ भ़ऱ आप्पि धेलान्चिन्कि धियाङ्वामादा धा’नि त़लोम्नालो मोवात्निङा लि।
आन्कान काङ्सिन, आन्साकोङ्छ़ङ्ओ अ़तुप्माय़ङ अ़न्नुनु तोक्पो मुयाङ: खोक्को पोक्दा खाङ्म़मुसान्चिन, सेङ्लावालाम्पा खोक्को साम्योक्मि अ़काइसा। निनाम्हाङ काफाचिआ खोक्को अ़खा, खोक्कोसोओ अ़चुतुक्वादा रावा-रावाचिओ अ़चुरादा खालुसा। खोक्को झारा हेन्खामादाओ म़नाचिआ साकोङ्छ़ङ अ़मुवा, खोन्कि खोक्को साम्दा निनाम्मादु अ़थेन्ताखात्ता।