26 अ़क्तात पोक्फुत तुक्नालो झारासा अ़क्नि आङ्मादोत, अ़क्तात पोक्फुत्ओ अ़साऩङ्वा लिनालो झारा पोक्फुत अ़क्नि अ़चुऩङाम़नुनान्चिन।
मेन येसुआ खोक्को अ़लासालोवा, “ओन्ग़रि ओवात्निङा नुयाङ। देकिनालो ओवात्निङा झारा आन्निनाम्हाङ्ओ अ़चुमिन्मा तासुम्लाम्ने।” खोन्कि युहन्ना बप्तिस्मा प़मा काङ्सा।
चुप्ताङ आम्म़क्आ खाना हेवा मुत़मेत्नालो मो लारुकि वेत्तुखाइसु! देकिनालो झारा आम्पोक्एनान सित्म़ङ दुखा तोक्खायु वेन्दिलुमादाङ्का ना आम्पोक्फुत्चिएदाओ अ़क्तात मामाङा आम्को निम्पाङ अ़नुवाक लि।
ऩङाकानुचिएनान ऩङानुसानिन्चिन। काखाप्चिएनान खावानिन।
खोन्ओसा पोक्दा अ़तोङ्निन्लो अ़लिनिन्ने, मेन पोक्फुत्चिआ अ़क्तात निएदा अ़क्निवा खाङ्काखाङ म़मुने।
खोन्ओसा खानानिन झारा ख्रिस्तओ अ़चुपोक ओ, खोन्कि खानानिन झाराकापाङ खोक्कोसोओ अ़चुओ पोक्फुत्चि ओ।
अ़क्छा निएदा पाङ खुन्मा फामुवानिन, खोन्कि ओवात्नि ख्रिस्तओ अ़चुलोमाय़ङ तासालानुम।
खानानिन्छाङ छेक्खादा मोचिएनान त़याइन्येन्वा काछेक्चि फासानुम्च़म। खोन्कि खानानिन्आछाङ दुखा त़आङ्तुम्योम्वा दुखादा म़छुक्ताओचि फासानुम्च़म।
अ़चिन्मादिमादा, खानानिन झारा साकोङ्वादा अ़क्तात लिसानिन, अ़क्छा निएदा फामुवानिन, अ़क्छा निएदा सोमातुक्कातुक मुवानिन, अ़नुवाक साकोङ्वा खोन्कि कासिम्नान्चिन मिन्माओ लिसानिन।