26 दे-देम्खा खानानिन ओ पेम्पाक त़चाम, खोन्कि ओ लाङ्चोक्खुङ्दाङ्का त़दुङिन, खोक्को मान्ताम़युक्तारि खानानिन हाङ्पाओ अ़चुस़मा खात़लुसुम।
खोन्कि खात्ङाकि अ़ङ्का आम्नुओ निम्पाङ युङ्खा चुम्सुङ्कि अ़ङ्का लाङाताङा। खोन्कि अ़ङ्का खानानिन खात्नानिन। खादा अ़ङ्का युङ्ङा, मोदा खानानिन्छाङ त़युङिन।
येसुआ पत्रुस लासुलो, “अ़ङ्का अ़ताऩङ्तारि खो ह़ङ्युङ्नेनि अ़ङ्का मिन्ङानुछाङ खाना देकात? खाना अ़ङ्का त़ङ्ताङ।”
खोन्ओसा मो काखेङ्पा अ़स़निन्निओ य़ङ साकोङ्छ़ङ कामुचिओ अ़चुरादा फेसा। येसुआ मो अ़स़निन्नि म़य़ङाओ माआङ, मेन “अ़ङ्का अ़ताऩङ्तारि मो ह़ङ्युङ्नेनि मिन्ङानुछाङ खाना देकात?”नि म़य़ङाओ।
खोन्किना मोचिआ अ़लोवाचुचिन, “गालिल्दाओ म़नाचिओ, खानानिन देकि त़एविन्कि नाम्चोक्दुत्नि खात़चोविन्येन? खानानिन्आ ओन्ग़रि ओ येसु आम्नुओ रादाङ्का निनाम्मादुत्नि देत्नि निनाम्हाङ्आ अ़थेन्ताखात्ताङाओ त़खाम्युङ्सुम, मोवात्निङा खोक्को ओ हेन्खामादा म़लाय़।”
मेन झाराकापाङ आ-आप्पिओ अ़स़वा ख्रिस्त झारादाङ्का बुया म़खोन्तालोन्ता, खोन्कि खोक्को म़लाय़हिदा खोक्कोसोओ अ़चुम़नाचि म़खोन्लोन।
खोन्ओसा काइसाओ ग़रिदाङ्का बुया दित्छाङ छ़ङ्मान्छेन्दानिन। हाङ्पा म़तालो हुङानुम। दि कुइयामादा कुमायुङ्सा, खोक्कोसाआ साम्दा म़तारुचि खोन्कि म़नाचिओ अ़चुसाकोङ्वादाओ अ़चुमित्चिऩङ्चि खाङ्म़मुसुचि। मोन्ग़रि झारा म़नाचिआ निनाम्हाङ्एदाङ्का अ़चुचोन्मा अ़तोक।
देकिनालो हाङ्पा अ़धिवो अ़मुक्माएनान, मुलो निनाम्हाङ काफाओ य़ङ्दा खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुथुथुरिओ अ़ऱङ्माएनान निनाम्मादुङ्का म़य़, खोन्कि ख्रिस्तदा म़सुवादाओचि बुया म़खोन्लोन।
मो लेन खोक्कोसोओ अ़चुम़नाचिएदाङ्का साया मेत्लुसि खोन्कि खोक्कोएदा साकोङ्छ़ङ कामुचिएदाङ्का चोन्लुसि म़ता। खोन्कि खानानिन्छाङ मो साकोङ्छ़ङ कामुचिएदा त़याइन, देकिनालो आन्काओ सालुम्स़ङ्दा खानानिन साकोङ्छ़ङ त़मुम।
मोवात्नि ख्रिस्त्छाङ ब़द्धेकापाङ्सोओ अ़चुहेवा चुम्खाइसि अ़क्दु हेन्खोक्वा म़लिसा, खोन्कि खोक्को ह्वादुओदु हेवा चुम्खाइसि माआङ, मेन अ़चुऩङानुयाङ्सा खोक्को काहुङ्चि लेइसिओ निम्पाङ खाङ्म़मुनान्चिन।
मेन हाङ्पाओ अ़चुलेन ना काख़पा अ़सिन्तिमिन्ओ ग़रि तान्वा ता। खोन्किना मो लेन नाम्छ़ऱ अ़धिवो य़ङ्आ माखात। नाम्छ़ऱदुओ झारा सामाचि नाम, लादिप्मा खोन्कि साङ्केन्माचि मिआ म़योङ्खात खोन्कि हेन्खामाकिना मो दुङ्दाओ काचिचि म़ह़त्खात।
खोन्कि हान अ़चुप्पो सोमातुक्निङ्निओ छाचि ओ, खोक्कोएदा युङायाक्तानिन, खोन्ओसा खोक्को खाङ्म़मुनान्चिन्ओ ग़रि आन्कान राक तोक्तुम्ने, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुबुदा आन्कान लेजोदा अ़छुक्तिमिन्ने।
आदम्दाङ्का सात्कादुङ आदेङ्ओ हनोक्आछाङ ओ म़नाचिओ अ़चुतुक्वादा ओवात्नि निनाम्हाङ्य़ङ खालुसु, “एनानुम! खिप्मा अ़ऱन्मिन्ओ म़सेङ्याङ्ओ अ़चुम़नाचिएनान
खानुम, खोक्को य़वारिदा म़तायाङ! खोन्कि झारा म़क्चिआ खोक्को अ़खाङ, साङ्चिआ खोक्को अ़धुवायुङ्सा, खोचिआछाङ अ़खाङ। हेन्खामादाओ झारा म़नाचि खोक्कोसोओ अ़चुतुक्वाआ म़खाप। उवा, मो लिलाप! मोवात्निङा लिने।
ओ य़ङ्चिओ अ़चुसालुम्स़ङ काप़ म़य़ङ्याङ, “उवा, अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा!” मोवात्निङा लिने। हाङ्पा येसु तानिन।