20 खारु कातोक म़ना खादा युङ्याङ? य़ङ्हुप काचिन खादा युङ्याङ? ओ जुगाओ दुम्कातु खादा युङ्याङ? दि निनाम्हाङ्आ हेन्खामादाओ खारु खामान्सिन मान्मुअ़दाकि?
त़ङ्खोक्वालादा म़छुक्ताओ बिउचि ओचिङा ओ: मोसाआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ एनु, मेन ओ हेन्खामादाओ मिन्राक्चि, चासुम्छेन्बि च़क्ख़य़आ मो निनाम्हाङ य़ङ उप्तुदिसु, खोन्कि मोसाआ अ़सिवा अ़सिसुन।
हान ओ हेन्खामाओ अ़छ़ङ छेन। ओ हेन्खामादा हाङ काचि कामु सैताना बुङ्खाया लोन्खान।
खो देम्कापाङ इपिक्युरि खोन्कि स्तोइकि तायाहाङ्पाचिएनान्छाङ दुम्तुसा। खोसाआ मोचि येसु म़खोन्तालोन्ताओसो अ़तुक्वादा खाएत्तुचिओसा “ओ याचेक्वा दे य़ङ्याङ?”नि अ़लोवा। निचि म़य़ङा, “खोसाआ नि म़नाचिओ अ़चुमाङ्चिओ अ़तुक्वादा आन्कान खाम़एत्याङ।”
निनाम्हाङ्ओ अ़धुन्ओ अ़चुसावा खोन्कि अ़चुच़माथाङ्मा अ़खान्मिन। मेन खोक्कोसाआ निनाम्मा हेन्खामा मुन्मा पुङ्माय़ङ्दाङ्काङा खोक्कोसाआ अ़मुयाओ सामाचिलाम्पा निनाम्हाङ्आ खाङ्अ़मुसायुङ्सा। खोन्ओसा म़नाचिआ निनाम्हाङ ऩसिन्तुन्ओदा देम्खाछाङ ऩलेत्तुन्चिन।
मोचि “खारु तोक्ङाङा”नि म़य़ङानुछाङ, मोचि खामान्सिन म़लिसा।
देकिनालो साम्कालिन्दा छाप्तायुङ्सा, “अ़ङ्का खारु कातोक्चिओ अ़चुखारु लुक्तुङ, खोन्कि चाप्चाचिओ अ़चुचाप्चा लारुङ्खाइसुङ।”
ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, निनाम्हाङ्आ खानानिन ऩबुत्तिन्ओ ग़रिदा देत्नि त़मुन्येन, मो मित्तानुम। हेन्खामादाओ पोक्दावात्नि खानानिन्एदा ब़द्धेकापाङ खारु कातोक मान्मुत़दान्येन ब़द्धेकापाङ सावापोरिओ मान्मुत़दान्येन खोन्कि ब़द्धेकापाङ अ़च़वाङ खिम्लुम्पादाओ माआङ।
मेन निनाम्हाङ्आ ताया कातोक्चि लेजो मेत्माचि निकिना हेन्खामादाओ खामान्सिन य़ङ्चि म़छेन्तुचि, खोन्कि काछोचि लेजो मेत्माचि निकि हेन्खामादाओ मान्ऱकादा य़ङ्चि म़छेन्तुचि।
हेन्खामादाओ अ़मुलोनि कान्माय़ङ य़ङ्चि सोज्जे मुमाचि निम्पाङ हेन्खामाआ अ़चुप्पो खोन्कि चिप्मा म़कात्तुओ य़ङ्चि खोन्कि अ़काचि मात्द़ङ्ओ य़ङ्चि निनाम्हाङ्आ म़छेन्तुचि।
मेन आन्कान हेन्खामाएनान अ़क्नि लाहि म़पाक्निन्ने निकिना आन्कान हाङ्पाआ छ़ङ म़छेन, खोन्कि आन्कान दन्दा म़प़।
खोन्नुछाङ आन्कान्का कालेकासिन्चिओ अ़चुरादा तायाओ य़ङ खालुन्का, मेन ओ जुगादाओ ताया माङ्लो ओ जुगादा हाङ्काचि कामुचिओ अ़चुतायादा माआङ। मोचि ना म़माखात।
ओ जुगादाओ हाङ्काचि कामुचि साङ्आछाङ ओ य़ङ मान्तुप्अ़दा। अ़तुप्ताओदे मोचिआ ऩङ्लोङ्मा खान्तुओ हाङ्पा क्रुस्दा मान्ख़न्अ़दाओ।
साङ्छाङ आप्पि अ़धान्नान्चिमिन्ने। आम्नुओ रादा साङ्आ आप्पि ओ जुगादाओ ताया कातोक्नि मित्नान्चिन्नालो मो खामान्सिन लिने, खोवात्निओसा खो ताया कातोक लिमा ऱ।
देकिनालो हेन्खामाओ खारु निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदा खामान्सिन ओ। साम्कालिन्दा ओवात्नि छाप्याङ, “खोक्कोसाआ ताया कातोक्चि मोचिओ अ़चुचाप्चादा म़लाउचि।”
ख्रिस्तओ अ़चुसेङ्ताङ्पाचिआ हेन्खामाओ छ़ङ्अ़छेन निकिना दि खानानिन मान्सिन्त़युक्तुम? खानानिन्ङा हेन्खामाओ अ़छ़ङ छेन्मादोत्नालो दि अ़चुप्पो य़ङ्चिओ छ़ङ्छेन्मा त़ऱन्मिन कि?
ताङ्लान कामु म़नाचि ओ, हेन्खामाएनान यावाकामु ना निनाम्हाङ्ओ अ़चुङेङ्ओनि दि खानानिन त़सिन्तिमिन्येन? खोन्ओसा साङ हेन्खामाओ अ़यावा लिमा लाम, मो निनाम्हाङ्ओ अ़चुङेङ लि।