14 An hum zla d’a tcho d’a suma ablaud’a a nga minit kanda; mandarâ mi nguyun ata yina pet. Ata yima azi nga ndjak vunazi kana, a nga hal lovota á tchan ndeyo.
An nga ni djop tan ala: Ni kayam me ba, an mbut hohoud’a hina ge? Ni kayam me ba, an djib’er hina ge? An tin hurun ni yam Alo mana, an mba ni gilem kua. Mam mi Alo man ma sud’una.
Mi hut sä avok hina nde, mi ge tam kä, mi tchen ala: Abunu, le ndak hina ni, ang hle kop ma ayî ma wana woi kanu. Wani ang le ni ata min manda d’i, wani ang le nata min manga.
Jesus mi dat ala: Ndak don ndi, kayam an djak nga gen Abun biya d’i, wani ndak i gen b’oziyona, ndak dazi ala an nga ni djak gen Abun mala nAbugiya na, gen Alo man mala nAlo magina na mi.
Go kafat ta tchuk siyata, Jesus mi er ad’um akulo ki delem mba ngola ala: Eli, Eli, lama sabaktani? Nala: Alo mana, Alo mana, ni kayam me ba, ang aran ndei ge?
An hum ndjak vuna hi suma ablaud’a ala: Ar mandarâ mi nguyum ata yina pet. A nga de tazi ala: Agi dumu! Ei dumu! Buniyôn suma kokodjona pet a nga djup puk manda, a nga dala: Ei i lobomu, dam ei mba kuzï kamu, ei mba hlei atchuguli ki sed’em mi.