7 En la oracion non aparentéis falucar muncho, como faen lo’ xentiles: que cúiden que son oíos per morde de so palabrería.
Y si non los ascuchare, dílo á la iglesia: pero si nin á la mesma iglesia oyere, tenlu per xentil y publicanu.
Y dando dalgunos ablagos, pónxose boca ’baxo, fiendo oracion, y diciendo: Padre miúyu, si ye posible, non me fagas beber aquisti cáliz: pero que non sia lo que yo quiero, sinon lo que tu.
Coló per segunda vez, y fexo oracion diciendo: Padre miúyu, s’ isti cáliz non puede colar sin que yo lu beba, fágase to voluntá.
Y dexándolos, aseparóse fer oracion otra vez, diciendo les mesmes palabres.
Como faen lo’ xentiles, q’ anden afanáos per morde d’ istes coses tóes; q’ abondo sabe vuestru Pá la necesidá que d’ illes tenéis.