17 Y Xesús amenazó al demorgu, y dexó al rapaz, que quedó sanu nel intre.
Y ansina fexo aquí pocos milagros per morde de que non crin.
Y conociéndolo Xesús, dixo: Homes de poca fe, ¿q’ andáis afalucando pa con vosotros, porque non tenéis pan?
Xesús dixo en rempuesta: ¡Ah castra sin fe y permala! ¿fasta cuándo tengo vivir con vosotros? ¿fasta cuándo vos tengo aguantar? Tréimelu pa ’cá.
Entós los descípulos falaron-i á parte á Xesús, y dixeron-i: ¿Per morde de qué non podiemos esconxurálu nosotros?
Pos si una yerbuca del campu, q’ hoi ye ó flória, y mañana s’ echa nel fornu, Dios viste ansina? ¿cuanto mas á vosotros homes de poca fe?
Dizyos Xesús: ¿Por qué vos amedrentáis, homes de poca fe? Entós irguiéndose, dixo á los vientos y á la mar q’ aparasen, y tóo s’ apaciguó nel intre.