27 “Ma mini us v'i xëk avau ci ma m'i avxac: Vrecij acej ci nu v'i vra, fëcecëllu allor bunec.
Dapoja Hristollu xësi: “Përinte, hërxjajë kë nu shti ci fak!” Ej amënarë shortë t'i përcari stranjli a lluj.
Hara di voj ci ômënjjë nu us v'i vra us v'i aurrë, us v'i nxhurë shi us zbôrrë ti voj, di sebepja ci avec pistusitë lla Hjiju a Omu.
Voj ajumtra, vrecij acej ci nu v'i vra, fëcecëllu bunec allor, shi dёdec borxhi acëllor ci nu ashtëptac s'v'i l'i tôrrё. Ashё us lloc unё shpërblimi mari, shi us hjic hjij d'ja ma marrё Dumёxё, kё Ell esti bun ku urrucjё.
Sëmica ci kadi tu llok bun, sënt acej ci u avd zborru shi u vjagje tu unё inёmё tinjësitё shi bunё. Aiç arrëmën ma pistusicjë shi fak ponj bunj”.
S'avec mintja kёnd avxac, kё acell ci ari us i'j s'i da ma mullt, shi acell ci nu ari, us i'j s'i ja shi aca pucёnё ci mindueshti ci ari”.
Ndau allti gëxurё tu bilok bun, shi kёnd kёrskurё fecërё unësutë di or ma mullt. Dapoja xësi: Kaj ari ureq t'i avxari, as avdё!”.