O God, nɨ uamategh e inigh izɨtɨ e ua dɨkavigh tuivigh, fomɨra ikezɨ moghɨn ua ikiam. Nɨ uan angazangarim e gisiragh, en apangkuvigh en akuraghtɨ, e ovengan kogham.
Kɨ ia isa uabɨn dɨghorim gamigha, bar moghɨra ia gifongegha, ziar ekiam ia danɨngasa. Kamaghɨn amizɨ, kɨ gumazamizir igharazitaba inigh ian danganimɨn inisɨ apaniba bagh me amadagham. Guizbangɨra, kantrin igharaziba ian danganim iniam.
God en danganir mogomemɨn mɨn ikia, e akumakua deragha en gara, gavgavim zurarama e ganɨdi. Dughiar e osɨmtɨzir ekiabar aven itibar, a en akurvaghasa gara iti.
Ikiavɨra Itir God, ian God, a ia ko zui. A mɨdorozir kamɨn aven ikɨ ian akuragh mɨsoghtɨ, ia uan apaniba abɨnigham. Kamaghɨn amizɨ, ia atiatingan markɨ.’