22 Iară Iisusŭ respunse și ḑise: Nu scițĭ çe çérețĭ. Putețĭ voĭ s’bețĭ scafa çe va s’beau eŭ, și s’vĕ botezațĭ cu botezarea cu care me botezŭ eŭ?
S’lipsire și s’morŭ cu tine, nu va s’me lépedŭ de tine. Ași ḑîseră și tuțĭ discipulĭi.
Și s’duse puținŭ ma năinte, căḑu pre față și se ruga, ḑîcêndŭ: Tatălŭ a m̄eu, s’fure cu putință, la s’trécă de la mine aestă scafă; Iară nu cumŭ voiŭ eu, ma cumŭ vreĭ Tine.
Iară, a dóua óră s’duse și se rugă ḑîcêndŭ: Tatălŭ a m̄eu s’éste că nu se póte s’trécă de la mine aestă scafă tra s’nu o beau, la s’facă vrérea ta.
Ma aeste tute s’féçeră tra să se ĭmplinésçă scripturĭle a profețílorŭ. Atunçea toțĭ discipulĭi lŭ alásará și fugiră.