27 Și îlĭ fu milă a Domnu‐sĕuĭ de açelŭ servitorŭ, lŭ alăsă și îlĭ lĭertă împrumutŭlu.
Și cându eși açelŭ servitorŭ, află unŭ din soçĭlĭi a luĭ, care ’lĭ avea tră dare ună sută de dinarĭ; și lŭ acață și ’lŭ sŭgruma și ’lĭ ḑiçea: plătea‐m̄ĭ açea ce ’m̄ĭ aĭ tră dare.
Atunçea lu clĭemă Domnu sĕu, și’lĭ ḑise: servitorŭ rĕu; eŭ țĭ lĭertaĭ tută datoria açea, că me rugașĭ.