Wa Ibn al insaan ja yaakul wa yashrab, wa hum biguulu, Da raajil ṭammaav wa marraasi, wa biḥibb al bilimmu_ḍ ḍariiba wa_l xaaṭyiin. Wa_l vindu fahm, avmaalu biwarriihu.”
Wa lamma daxal maḥall al heekal, al gusus al kubaar wa shuyuux an naas garrabu leehu wakit maa hu kaan bivallim an naas. Wa gaalu leehu, “Bitavmil al ḥaajaat di be yaata sulṭa? Wa minu addaak as sulṭa di?”
Wa muvallimiin al gaanuun wa_l Farriisiyyiin bigu yafakkiru wa yaguulu, “Minu da al bitkallam be shatiima? Minu yagdar yaghfir al xaṭaaya illa Allaah waaḥdu?”
Valashaan kida, yaa axwaan al maḥbuubiin, kuunu saabitiin, maa muḥarrakiin. Wa ziidu fi vamal ar Rabb daaiman, vashaan intu bitavrifu tavbkum maa biduun faaida fi_r Rabb.
Xalluuna navaayin le Yasuuv, Ra’iis al iimaan wa_l bikammilu. Huwa fishaan al faraḥ al maxṭuuṭ giddaamu, itḥammal aṣ ṣaliib wa iḥtagar al xajal, wa gannab van yamiin kursi Allaah.
Nisiitu kilmat ash shujaava al yitkallam mavaakum zei awlaad: “Yaa waladi, maa taḥtagir ta’diib ar Rabb, wa maa takuunu ḍaviifiin fi_r rajaa lamma yawabbixak.