Wa laakin van al meyyitiin al biguumu, maa gareetu fi Kitaab Muusa van ash shajara_ṣ ṣaghaira? keef Allaah gaal leehu, Ana Ilaah Ibraahiim, wa Ilaah Is‐ḥaag, wa Ilaah Yavkuub?
Az zool al bikuun xajlaan minni, wa min kalaami been naas az zaman az zaani_l xaaṭi da, Ibn al insaan bikuun xajlaan minnu kamaan, lamma biji fi majd Abuuhu mava_l malaaika_l magaddasiin.”
Laakin ’innu al meyyitiin biguumu, Muusa beyyan fi Kitaabu fi ḥikaayat ash shajara. Wa hu gaal, Ar Rabb huwa Ilaah Ibraahiim, wa Ilaah Is‐haag, wa Ilaah Yavkuub.
Wa intu tivibtu sawa mava al maḥbuusiin, wa lamma masaku buḍaavatkum be guwwa, intu gibiltu da be faraḥ, valashaan intu nufuuskum viriftu vindakum maal aḥsan al bistamirr.
Laakin intu garabtu le Jabal Ṣihyoon, le madiinat Allaah al ḥai, Uurushaliim as samaawiyya, wa le jamaavaat vasharat alaaf min al malaaika, wa le ijtimaav,