“Yaa rujaal, bitsawwu da le shinu? Niḥna kamaan naas, vindana nafs aṭ ṭabiiva zeiyakum. Wa nabashshirkum vashaan tarjavu min al ḥaajaat al biduun faaida di le Allaah al ḥai, al xalag as sama wa_l arḍ wa_l baḥar wa kullu_l fiiha.
Wa fi_s saava diik kaanat fih zalzala kabiira, wa vushr al madiina wagav. Wa sabvat alaaf min an naas kaanu maktuuliin be_z zalzala. Wa baagi_n naas xaafu shadiid xaaliṣ wa majjadu Ilaah as sama.
Al umam bigu zavlaaniin, wa ghaḍabak ja. Wa_z zaman ja vashaan taḥkum vala_l meyyitiin, wa taddi_l ujra le xaddaamiinak al anbiya wa_l giddiisiin al bixaafu ismak, aṣ ṣughaar wa_l kubaar. Wa vashaan taxrab deel al bixrabu_l arḍ.”
Minu al maa bixaaf ismak, yaa Rabb, wa maa bimajjidu? Valashaan inta bass gudduus. Wa kullu_l umam biju wa yavbudu giddaamak, vashaan aḥkaamak al vaadila ẓaharu.”
Wa bigiifu baviid, xaayifiin min vazaaba wa yaguulu: “Yaa muṣiiba! Yaa muṣiiba! Yaa al madiina_l vaẓiima! Baabil al madiina_l gawwiyya! Vashaan deenuunatik jaat fi saava waaḥda!”
Wa fi saava waaḥda, al ghina_l vaẓiim da biga xaraab!” Wa kullu ra’iis murkab wa kullu waaḥid al bisaafir fi murkab, al baḥḥara wa kullu shaghghaaliin al baḥar wagafu min baviid.
Wa ramu_t turaab vala ruuseenum, wa ibtadu yakooriku wa yabku wa yaguulu: “Yaa muṣiiba! Yaa muṣiiba le_l madiina_l vaẓiima! vashaan kull al vindahum maraakib fi_l baḥar bigu ghaniyyiin min ghinaaha. Vashaan xaraaba ja fi saava waaḥda!
“Inta mustaḥigg, yaa Rabb Ilaahna ’an tagbal al majd wa_l iḥtiraam wa_l gudra. Valashaan inta xalagta kullu_l ḥaajaat, wa be iraadatak kaanu mawjuudiin wa maxluugiin.”
Wa_l malaak at taalit ḍarab be_l buug, wa najma kabiira wagavat min as sama, mawallava zei faanuus. Wa wagavat vala tilt al biḥaar wa vala vuyuun al mooya.