14 Al muṣiiba_t taanya faatat, wa shuuf! at taalta taji gawaam.
Wa shufta fi_s sama valaama taanya vaẓiima wa vajiiba: sabva malaaika wa mavaahum as sabva ḍarabaat al axiira. Wa ghaḍab Allaah tamma beeha.
Wa bavdeen shufta, wa simivta nasr yaṭiir fi wasiṭ as sama. Wa hu gaal be ṣoot vaali, “Muṣiiba! Muṣiiba! Muṣiiba le_s saakiniin vala_l arḍ, be sabab al aṣwaat at taanya min abwaag at talaata malaaika al hum garrabu yaḍrubuuha.”
Wa_l muṣiiba al fi_l awwal faatat. Wa shuuf, biju bavd da muṣiibateen.